Tuesday, September 30, 2008

Sana Ikaw Na

I met you through a friend.

Your beauty struck me immediately. I tried to be my usual self even if I was disturbed by your presence when you joined us sa umpukang iyon. Maingay ako sa pagkukuwento habang tahimik akong humahanga sa’yo.

Nakikitawa ka naman, pero hindi ka nagsasalita. Pasulyap-sulyap ako sa’yo at palihim na iniisa-isa ang mga katangian mo na nagde-define sa kaguwapuhan mo.

Matangkad ka (around 5’10 sa tantiya ko). Chinito ka pero mukhang hindi ka naman Chinese kasi medyo moreno ka. I really have this thing for tall, chinito and moreno guys and you fit the image of my dream guy perfectly. Naka-braces ka pa and I find it very sexy when you smile. I love your long hair and the way it was styled. It opens up your face, highlighting your cheekbones and your clear skin. I also noticed your toned arms and your big hands. I wondered how it would feel like being held tightly by you.

After another round of beer, nagpasya na ang lahat na tapusin na ang inuman session. It was time to hit the dancefloor. Habang naglalakad ang grupo patungo sa club, nasa unahan kita kaya higit kong napagmasdan ang kabuuan mo. Your shoulders are broad and I can see the outline of your back muscles through your body-fit shirt. Your waistline must only be 30 and your low-rise slim-fit pants seem to be suspended only by the well-rounded curve of your butt. Your legs are long and firm. There is something sensual about your walk that complements your height and your built.

Habang nakapila papasok sa club, kinausap mo ako. Inakbayan mo pa ako. May kilig na gumapang sa katawan ko.

“Madalas ka rito?” sabi mo.

“Yup. Ikaw?” I was trying to behave and give you my best smile.

“Ngayon na lang uli,” ang sagot mo.

Pagpasok natin, “Closer” was playing. Niyaya mo akong sumayaw. Hindi ako makapaniwala. Gusto ko talagang makipagsayaw sa’yo.

Akala ko mananatili na lang akong silent admirer mo buong gabi pero ikaw mismo ang gumawa ng paraan upang tayo ay magkalapit. Habang nagsasayaw, unti-unti, nagsimula tayong mag-connect. Nakangiti ka while doing your moves at nakatingin sa akin. Nakangiti rin ako dahil nag-uumapaw ang saya ko at paghanga sa'yo. Tahimik ka kanina (akala ko pa nga, suplado ka) pero habang nasa dancefloor tayo, nakita ko ang other side mo. Makuwento ka rin pala. Panay ang bulong mo sa akin in an effort to make a conversation kahit maingay ang music. Naaamoy ko ang pabango mo everytime na may ibubulong ka sa akin. At one point, dahil sa sobrang lapit ng mukha mo sa mukha ko, gusto na sana kitang halikan pero hindi ko ginawa. Nirerespeto kita.

Sa patuloy nating pagsasayaw, hindi lang mukha natin ang nagkakalapit. Gayundin ang ating mga katawan. May pahawak-hawak pa tayo sa bewang ng isa’t isa habang nagkakadikit ang dibdib, braso at balikat natin. Nagkakatitigan din ang ating mga mata. At makailang ulit din akong nawala sa mga titig mo.

Let Me Think About It” played. At dahil favorite ito ng mga kaibigan ko, they dragged me up the ledge to dance. Niyaya kita pero tumanggi ka. “Di ako ledge person,” sabi mo. Sumama ako sa mga kaibigan ko dahil mapilit sila.

Habang nagsasayaw ako sa ledge, sa’yo ako nakatingin. At nakatingin ka rin sa akin na parang pinapanood mo ako. Panay din ang ngiti mo sa akin. How I wished na ikaw ang kasayaw ko.

Saglit akong nalingat nang may kakilala akong nag-hello, nakipagsayaw at chumika sa akin. Pagtingin ko, wala ka na sa kinaroroonan mo. I stayed for a while dahil ayaw pang bumaba ng mga kaibigan ko. Isa pang tugtog ang sinayawan namin.

Pagbaba ko ng ledge, hinanap kita sa dancefloor pati sa magkabilang sulok ng club. Umakyat pa ako sa second floor pero hindi kita makita. I went to the bar, uminom ako at nag-smoke. I was thinking about you hanggang nasaid ko ang bote ng beer.

Habang pababa ako ng hagdan, nakita kita. Nasa dancefloor ka. Nagsasayaw. Parang pumitlag ang puso ko sa tuwa. Pero may kasayaw kang iba. Kaya parang kaagad din akong nanlumo.

Mula sa malayo, pinanood kita. You seemed to be enjoying yourself. Hindi ko alam kung lalapitan kita kahit may kasayaw ka nang iba.

Pero para kang magnet na humihigop sa akin. Nanaig ang kagustuhan kong maipagpatuloy ang connection natin. Dahan-dahan akong naglakad papalapit sa iyo, sa inyo ng partner mo habang sinasayawan ninyo ang “If You Could Read My Mind” na sa totoo lang, feeling ko theme song ko nang mga sandaling iyon.

Nagtama ang paningin natin habang papalapit ako. Your face broke into a smile.Your partner saw you smiling at me. Nilingon niya ako at nakita niya rin akong nakangiti sa iyo. Possessively, bigla siyang yumakap sa iyo, siguro upang ilayo ang atensyon mo sa akin.

Dahil sa inasal ng partner mo, I decided to change course. Sa halip na lumapit pa sa’yo, lumihis ako sa kinaroroonan mo. Kumawala ka sa yakap ng partner mo at inabot mo ako, hinawakan sa kamay at hinatak papalapit sa’yo. Nag-resist ako in deference sa partner mo. Pinisil mo nang mahigpit ang kamay ko. Pero bumitiw pa rin ako. Nakatingin ako sa’yo habang papalayo. Nakatingin ka rin sa akin. Nasa mga mata ko ang hurt at jealousy. Ewan ko kung tama ang basa ko, pero parang may nakita rin akong lungkot sa mga mata mo.

I joined my friends. Sayaw-sayaw kami pero parang hindi ko pa rin maiwaksi ang nararamdaman ko. Nalulungkot ako… nanghihinayang. Naroroon ang pagnanais na muli kang makapiling subalit naroroon din ang pagpaparaya… ang pag-give up ko sa’yo.

Nilapitan ako ng common friend natin.

“You like him, don’t you?” ang sabi.

Ganoon ba ako ka-transparent? Was my longing for you written all over my face kaya napansin niya?

“Halata ba?” ang sagot ko.

“I know you like him,” ang sabi niya pa.

Tumango ako ng pag-amin.

My friend hugged me sabay bulong ng: “Just go for it.”

But how?

I spent the entire evening dancing with my friends even if there were tempting invitations to flirt with other guys. Ikaw ang gusto ko. Ikaw lang.

Natapos ang gabing hindi na kita nakita at nakasamang muli.

Late Sunday afternoon, nagising ako na ikaw pa rin ang nasa isip ko. Parang ayokong bumangon. I was feeling low. Ito ang pinakaayaw ko: the day after. Madalas may hatid itong lungkot sa akin. Lalong-lalo na ngayon.

Tumunog ang celfone ko.

A text from our common friend: “Ok lang ba, binigay ko number mo? Hiningi niya eh.”

Huh? Hiningi mo ba talaga ang number ko?

Maya-maya, tumunog uli ang celfone ko.

At napangiti ako nang mabasa ko ang message mo.

Thursday, September 25, 2008

Stop-Over

Nang makita ko siya, halos hindi ko mailayo ang tingin ko sa kanya.

Matangkad siya, maputi, payat pero malaman ang dibdib. Mga bente anyos lang sa tantiya ko. Hubog na hubog ang mahahaba niyang legs sa suot na skinny jeans. Naka-Havaianas lang siya at napakalinis, napakaganda ng kanyang mga paa.

Isa siyang refreshing sight sa nakakapagod na bus trip ko from the province to Manila. (Yes, sweetie, I just came from a four-day vacation!) Lunch stop-over namin sa isang roadside restaurant na hintuan din ng iba pang mga biyahero.

Namataan ko siya habang nakapila sa pag-order ng pagkain. Nagtama ang aming mga mata at napansin ko na habang panay ang tingin ko sa kanya, panay din ang tingin niya sa akin.

Sinadya kong umupo sa isang mesa na nakaharap sa kanya. At habang kumakain, nakikipagtitigan ako sa kanya. Palaban ang kanyang mala-Wendell Ramos na mga mata. Nang-aakit… nakikipag-communicate. Nginitian ko siya. Ngumiti rin siya.

Napansin ko ang kanyang kasama. Isang lalaki na medyo may edad na at asikasong-asikaso siya. (Nakita ko itong tumayo, kumuha ng tubig. Pagkatapos, tumayo uli at nang bumalik, may dala nang ice cream.) Tatay? Tiyuhin? May napansin akong pilantik sa mga galaw nito. Hmmm…

Habang kumakain ng ice cream, patuloy sa pakikipagtitigan si bagets. The way he was licking his Cornetto was turning me on.

Maya-maya tumayo siya. Nagpaalam sa kasama niya. Naglakad patungo sa direksyon ng restroom. Saglit na lumingon at pasimpleng sumenyas sa akin. Lihim akong napangiti. Naughty boy. Tumayo ako at sinundan siya.

Pagpasok ko ng restroom, nasa harap siya ng salamin.

Nagtama ang aming mga mata sa reflection namin. Sabay kaming napangiti.

“Hi. Ako si Nico,” ang pakilala niya.

“Ako si Aris,” ang pakilala ko rin.

Nagkamay kami. Ang lambot ng kamay niya at ang firm ng grip.

“Papunta kayo ng Manila?” ang tanong ko.

“Pauwi ng probinsya. Isinama lang ako ng friend ko,” ang sagot niya.

“Yung kasama mo?”

“Yup.”

Tumingin ako sa kanya na parang nagtatanong.

“Ok, he’s my daddy. My lover,” ang pag-amin niya.

Sabi ko na nga ba.

Nagtungo ako sa urinal. Tumabi siya sa akin. Ibinaba niya ang kanyang zipper. At walang pag-aalinlangang ipinakita niya sa akin si Junior.

Oh-my-gosh!

Ang gwapo at ang lusog ni Junior!

Para akong lalagnatin. Biglang bumilis ang heartbeat ko.

He was smiling at me habang nakamulagat ako sa ipinagmamalaki niya. It was exceptionally beautiful!

Kinuha niya ang kamay ko upang ipahawak ito. I was weak with excitement kaya nagpaubaya ako.

“Nico!!!”

Bigla ang dagundong ng boses na iyon sa labas ng restroom.

He zipped up immediately.

Bumungad ang daddy niya. “Bakit ang tagal mong umihi? Gagabihin tayo sa daan!” Sumulyap sa akin si daddy. Ewan ko kung guilty lang ako, pero pakiramdam ko, ang talim ng tingin niya sa akin. Dedma lang ako.

Bago tuluyang lumabas ng restroom, isang makahulugang tingin ang ipinukol sa akin ni Nico. I just smiled weakly.

Paglabas ko ng restroom, nakita ko siyang nakasakay na sa kotse na minamaniobra ni daddy pabalik sa highway. Ang ganda ng kotse. Pangmayaman.

Goodbye, Nico. See you in my dreams.

Hindi ko man lang nakuha ang kanyang number.

Wednesday, September 17, 2008

Witching Hours: Postscript

After reading my “Witching Hours” post, AC called me.

“Friend, may kailangan kang malaman. Tungkol kay MD.”

My attention was grabbed immediately. “What about him?”

And he went on to confess…

Nang gabing iyon, bago kami nagkatagpo ni MD, may nangyari na sa kanila ni AC.

They have shared a few kisses but AC, being loyal to his boyfriend, immediately detached from MD and told him he is taken.

MD pursued. Sinundan pa siya sa restroom. He was trying to grope AC but my friend was firm na hindi pwede.

It was AC that MD was after. Ginamit lang ako ni MD para mapalapit siya kay AC.

AC told me na panay ang eye contact sa kanya ni MD habang nagbe-breakfast kami kaya panay din ang iwas niya ng tingin. Bagay na hindi ko napansin maybe because I was so blinded by my fascination for MD.

The kisses, the hugs MD gave me were only for show. Ipinapakita niya lang siguro kay AC, how sweet he can be.

AC did not want to burst my bubble at that time kaya hindi niya kaagad sinabi sa akin. Iniisip niya rin na baka naman totoo ang mga ipinapakita sa akin ni MD at nabaling na ang pagtingin nito sa akin. Gustung-gusto na rin kasi ni AC na magka-boyfriend na uli ako.

Pero iba pala talaga ang intentions ni MD.

“Friend, I don’t want to hurt you but you have to know. Para hindi ka nagtataka at nagtatanong what really went wrong. Walang mali sa’yo. Siya ang mali para sa’yo.”

Truth hurts.

Being used is something I cannot get used to.

Witching Hours

At dahil naubusan ng Strong Ice sa Silya, Red Horse ang ininom ko. We sang a few songs sa videoke habang umiinom. Sa sobrang enjoy sa kantahan at kwentuhan, napadami ang inom ko. At dahil Red Horse, sobrang lakas ng naging tama ko. Masarap sa pakiramdam, para akong lumulutang.

Lalong na-enhance ang aking happy mood pagpasok namin sa Bed. The party was in full swing. I immediately got caught in the whirl of things. I had a brush with two cuties, one after the other. The usual dancing, flirting and kissing.

Then I met RN. He is 5’11 and he has an innocent face. Attracted kaagad ako sa kanya. Nagkatinginan muna kami at nagkangitian. We moved closer to each other and then we started dancing. We held each other and we were both smiling.

We kissed. Sa sobrang tangkad niya, kinailangan kong tumingkayad (I am only 5’9) to meet his lips. It was so nice and sweet, almost romantic. We stayed together half of the evening.

Then I lost him. I went to the restroom. He promised to wait for me pero pagbalik ko, wala na siya. Baka niyaya na ng mga kasama niyang umuwi. Baka sumama na sa iba. Hinanap ko siya, pero hindi ko na nakita. Hindi man lang kami nakapag-exchange numbers. Oh, well… I am getting used to this.

I decided to rejoin my friends. Papunta sa kinaroroonan nila, I was stopped by a group of tall chinese-looking guys na tipong mga basketbolista. (What’s with this night? Ang tatangkad ng mga tao!) They were sipping blue frog from a pitcher and they were offering me to drink. I was refusing but they were insisting. Inakbayan pa nila ako. Pinagbigyan ko sila, I took a short sip. They wanted me to drink some more and to dance with them. I realized they were all drunk. I said thank you sabay kawala sa mga akbay nila. Lumayo kaagad ako. Ayokong ma-gangbang noh!

I took refuge in the company of my friends. We danced to our favorite music na magkakasunod na pinatugtog. Then I noticed him, nagsasayaw rin sa aming likuran.

He was chinese-looking (na naman?) pero hindi sobrang tangkad (magka-height lang kami). Mag-isa lang siya. At dahil ako ang pinakamalapit sa kanya, hinarap ko siya. Ngumiti ako. Ngumiti siya. At nagsayaw kami na magka-partner.

MD ang pangalan niya. He has bee-stung lips and gym-toned arms and chest. When he wrapped his arms around me, I felt so protected. When he kissed me, it was like savoring a luscious fruit. We did other naughty things while we were dancing. I was so warmed up nang magyaya siyang umakyat sa ledge.

It was like bringing ourselves to the next level. There, we continued to dance and hug and kiss na parang kami lang ang tao sa mundo. Masyado kaming naging absorbed sa isa’t isa, nakalimutan namin ang oras. We did not even notice na nabawasan na ang tao sa ledge at kami na lang and two other pairs ang nagsasayaw.

Manipis na rin ang tao sa dancefloor kasi nag-uumaga na pala. Nagyaya nang lumabas ang mga friends ko. I invited MD to join us for breakfast. He said ok.

We went to Silya and ordered breakfast. I introduced MD to my friends. I could tell they liked him. Ang mga friends ko, kapag ayaw nila sa ipinapakilala ko, tahimik lang sila. Pero kay MD, kausap sila nang kausap, tanong sila nang tanong. They kept on looking at me with approval in their eyes. I was just smiling.

MD was extra sweet sa akin during breakfast. He was stealing kisses. Panay ang akbay at yakap niya sa akin. Panay din ang holding hands namin. Kulang na lang, magsubuan kami ng pagkain. “Oh my gosh,” ang sabi ko sa sarili. “Is he the one?”

Sa sobrang aliw ng mga friends ko, piniktyuran nila kami. Sa bawat click ng camera, MD would hold me close to him at ididikit niya ang ulo o mukha niya sa akin. Ang sweet, para kaming lovers. Kilig na kilig at botong-boto ang mga friends ko. They even randomly planned an outing in Tagaytay next week at hindi raw pwedeng mawala si MD kasi partner-partner daw dapat. “Sure. Just let me know,” was MD’s answer. Kaagad niyang itinayp ang number niya sa celfone ko. At miniscol ko siya.

After breakfast, naglakad kami sa Nakpil patungong Taft para kumuha ng taxi. Ako, si MD at ang bestfriend kong si AC. Nauna na ang iba naming friends. Habang naglalakad kami, nakaakbay sa akin si MD. May dumaang taxi. Pinara niya. At bago sumakay, niyakap niya ako at hinalikan sa lips -- for manong driver to see! Medyo nagulat ako, ganundin si AC. But I was very happy.

“Siya na yata talaga,” ang nasabi ko sa sarili habang tinatanaw ko ang papalayong taksi.

AC and I decided to hang around for a while. We just needed to process the MD experience before we finally go home.

Sunod-sunod ang text na natanggap ko mula sa mga friends.

Finally you found him! Am so happy for you, friend.

You look good together.

Siya na ang matagal mong hinihintay. Make it work.

Nangiti ako sa support at encouragement nila.

Maya-maya, a text from MD. Excited akong binasa ito, line by line. My heart was beating fast.

Aris, I am so happy I have met you.
Thank you for a very memorable evening.
I hope we can really be good friends. =)

Hu-wat??? Ano daw?

I showed AC the text message.

“Good friends?” Napatingin sa akin si AC. Nagtataka… nagtatanong.

May kasunod pa ang text.

I am sorry. I did not mean to lead you on.

“What the fuck…?” Halos sabay pa kaming napamura ni AC.

Matagal bago ko nagawang mag-reply.

Sure. No prob.

Oh, well… I am getting used to this.

Thursday, September 11, 2008

Mindoro Sling

Mula sa balkonahe ng aming cottage, natanaw ko siya.

Nasa balkonahe rin siya ng kaharap naming cottage.

Pareho kaming nagyo-yosi.

Shirtless siya, naka-shorts lang. Mukhang kagagaling niya lang sa pagsu-swimming sa beach. His body is lean, his chest firm and his stomach flat. He has honey brown skin.

Hindi ko maiwasang pagmasdan siya at titigan. He is one beautiful male specimen! I was so engrossed with my admiration nang mapatingin din siya sa akin. Nagtama ang aming paningin. Para akong napaso sa titig ng kanyang chinitong mga mata. Umiwas ako.

Nang muli akong sumulyap sa kanya, nakatingin pa rin siya. We held glances for a moment. Pagkatapos, itinapon niya ang kanyang sigarilyo at pumasok na siya sa loob ng cottage.

Naiwan akong parang natutulala at nagtatanong: Sino siya?

First time ko sa Puerto Galera at kadarating lang namin. Kakatapos lang naming mag-lunch at dahil matindi pa ang sikat ng araw, siesta time muna kami ng mga friends ko. Pito kami lahat Five boys (four are PLUs) and two girls (wife ng straight naming kasama yung isa). Ako, hindi talaga ako mahilig matulog sa hapon kaya tumambay muna ako sa balkonahe.

After another stick of Winston Lights, I decided to explore the island. Naglakad-lakad ako… tumingin-tingin sa mga souvenir shops… contemplated on getting a henna tattoo. Ang daming tao sa Galera. Long weekend kasi. Ang dami ring magaganda (gwapo actually!), flaunting their gym-toned bodies. At pamilyar na mga mukha (must have seen them in Malate). Seeing all these beautiful people and locking stares with some of them, you will realize na, totoo nga, ang lugar na ito ay isang gay mecca.

After picking out a bead necklace (na standard accessory na yata ng mga nagpupunta rito), I stopped by a vendor selling ice crumble. At sino ang aking makakasabay na bumili?

Chinito Guy himself!

It seemed na hindi rin siya mahilig matulog sa hapon kaya naggagala rin siya. Nagkatinginan kami. Gusto ko siyang ngitian… gusto kong mag-hi sa kanya kaya lang nag-alinlangan ako.

After getting his ice crumble, tumalikod na siya at naglakad patungo sa direksyon ng cottages. Ako naman, pauwi na rin pero bumili muna ako ng bottled water.

Pagdating ko sa cottage, I saw him again on their porch. I, too, stayed on our porch. We were both enjoying our ice crumble habang pasulyap-sulyap, patingin-tingin kami sa isa’t isa.

Late afternoon, nagkayayaan na kami ng mga friends ko na magtungo na sa beach. The sky and the sea were so blue. Nang magsimula kaming magtampisaw sa tubig, I started feeling relaxed, the tightness in my muscles was loosening up and my worries were melting away. I was happy just being playful with my friends. After a few minutes of swimming, we rested on the beach.

My girl friend GN was nudging me. “Friend… Friend… Look!” Her lips pointed to a guy in board shorts, walking alone by the beach.

It was Chinito Guy!

Noon ko lang napansin kung gaano siya katangkad… kung gaano katikas ang kanyang pangangatawaan… kung gaano kahahaba ang kanyang legs…

“He is… gorgeous!” ang bulalas ni GN.

We both watched as he walked by. Napansin ko ang malalapad niyang balikat at ang bilugan at matambok niyang butt pagkalagpas niya sa amin.

“Kapitbahay natin siya,” ang sabi ko kay GN. “Saw him kanina sa cottage sa tapat.”

“Talaga? Gosh!”

“Do you think he’s gay?” ang tanong ko kay GN.

“This is Galera. Hello?!” ang sagot niya.

Muli kaming naglunoy sa tubig. Habang palangoy-langoy ako at palutang-lutang, hindi mawala sa isip ko si Chinito Guy. Nai-imagine ko ang maganda niyang mukha… ang kaseksihan niya… Sana sa susunod, magawa ko nang ngitian siya. At sana pansinin niya ako. Sana makilala ko siya.

We stayed hanggang sa paglubog ng araw. Pinanood namin ang makulay na sunset. The sky was an awesome burst of orange and red, of purple and blue. Ang panooring ito ang higit na nagpatingkad sa aking vacation mood.

After showering and changing, we had dinner in a restaurant by the beach. Food was okay but it was Mindoro Sling that gave us a different kind of high and satisfaction. We were on our second round when my attention was caught by him. Chinito Guy, with his friends, in a table not far from us, also enjoying their Sling.

He was laughing. Nagbibiruan sila ng kanyang mga kaibigan. It was nice to see a different side of him. I could not seem to take my eyes off him. Medyo tinatamaan na ako ng iniinom namin kaya parang ang lakas ng loob kong tumitig sa kanya. “Look at me… Look at me…” ang bulong ko sa isip.

Ewan ko kung na-mental telepathy ko siya, pero bigla siyang tumingin sa akin. We held our eyes for a moment. Then I smiled. I even raised my glass a bit.

Ngumiti rin siya. Itinaas niya rin nang bahagya ang kanyang baso.

At sabay kaming uminom.

Nakita pala ni GN ang pangyayari.

“Malandi ka,” ang bulong niya sabay kurot sa akin.

After dinner, nagyaya si EG na pumunta sa Jurassic Park. Hindi interesado si JY, ang straight friend namin at ang wife niyang si ML. Couple naman sina RJ at MC kaya ayaw din nilang pumunta. Girl naman si GN kaya ano naman daw ang gagawin niya roon. Nagpaiwan na lang sila sa isang bar at kami ni EG na lamang ang naglakad sa beach patungo sa batuhan at kweba ng kababalaghan.

Habang naglalakad, may inabot sa akin si EG galing sa kanyang bulsa.

“Kakailanganin mo yan,” ang sabi.

Frenzy. Nangiti ako.

Madilim ang dulong bahaging iyon ng beach pero mababanaagan mo ang mga anino. Mga aninong naghahanap… nagtatagpo… nag-uulayaw. Sa likod ng malaking bato ay may pagsasalo-salo ng mga kalalakihan sa isang makamundong piging. May mga pagniniig din sa mga kubling bahagi ng halamanan. Hindi lang pares-pares kundi grupo-grupo.

Niyaya ako ni EG na gumapang papasok sa kweba na kung saan, ayon sa kanya, higit na mapangahas ang mga pagtatalik. Tumanggi ako. Natatakot akong sumuong sa mas kahindik-hindik na bahagi ng lugar na iyon. Sapat na ang aking nasaksihan.

Bago pa man nakapag-desisyon si EG kung papasok siya sa kweba, may humila na sa kanya. May humila rin sa akin pero kumawala ako. May tila pumipigil sa akin upang makibahagi at makisali. Nakakatukso, nakakahalina pero parang may gusto akong paglaanan ng sarili ko kaya pinilit kong magpakatatag.

Iniwan ko si EG. Naglakad ako palayo. Nakasalubong ko ang mga papunta pa lang sa paraiso. I could almost smell lust and desire.

Nang makalayo-layo na ako, naupo ako sa lilim ng nakayungyong na puno, paharap sa dagat. Pinakinggan ko ang hampas ng mga alon. Dinama ko ang malamig na dampi ng hangin.

Nahiga ako sa buhangin. Pinagmasdan ko ang mga bituin sa langit. Nakaramdam ako ng kapanatagan at katahimikan. Higit na masarap sa pakiramdam kesa sa kalibugan.

Pumikit ako. Matagal.

May naramdaman akong presence na nakatunghay sa akin. Dumilat ako.

Isang napakagandang pangitain ang tumambad sa akin. Medyo madilim pero hindi ako maaaring magkamali.

Si Chinito Guy! Oh-my-God!
Parang hindi ako makakilos. Nakatingin lang ako sa kanya. Nakatingin din siya sa akin, waring pinagmamasdan niya ang aking kabuuan habang nakahiga ako sa buhangin.

Maya-maya, dahan-dahan siyang umupo. Bumangon ako. Nagtapat ang aming mga mukha. Nagtama ang aming mga mata. Naglapit ang aming mga labi at dahan-dahang naglapat sa isang halik. Sa simula’y marahan, maingat pero nang lumaon naging marahas, mapusok. Matagal na naglaro ang aming mga labi at dila. Napakatamis sa panlasa ng halik na iyon. Napakasarap. In my mind, the perfect beach music started playing.

Nang magbitiw ang aming mga labi, muling nagtama ang aming mga mata. Matagal. Hinagod ko ng tingin ang kanyang mukha. Hindi ako makapaniwala na kaharap ko siya ngayon… abot-kamay… naghahandog ng kanyang sarili.

Sinimulan niyang hubarin ang aking damit. Hinubaran ko rin siya. Nagyakap kami at mariing nagdikit ang hubad naming mga katawan. Napakainit sa pandama ng kanyang balat. Sinimulan niya akong halikan sa leeg, pababa sa aking dibdib. Gayundin ang ginawa ko sa kanya. Hinalikan ko ang buo niyang katawan. Hanggang sa muling magtagpo ang aming mga labi at maghinang sa isang maalab na paghahalikan. Nahiga kami sa buhangin.

Sex on the beach. May kakaibang sensasyon ang buhangin sa aming kahubdan. May kakaibang thrill ang open air sa pagsasanib ng aming mga katawan.

Pareho kaming nagpaubaya… nagpatianod sa daloy ng aming pagnanasa. Matagal naming tinuklas ang ligayang hatid ng bawat dampi…hagod… at haplos.

Kumawala ang init mula sa aming mga katawan.

Isang mahabang katahimikan.

Nanatili kaming nakahiga sa buhangin. Nagpapakiramdaman.

Pagkatapos, nagsimula kaming mag-usap.

“I’m TJ,” ang sabi niya.

“Aris,” ang sagot ko.

“Pabalik na kami bukas sa Manila.”

“We are staying until tomorrow. Who’s with you?”

“Officemates.”

“Where do you work?”

“Call center. Ikaw?”

Sinabi ko.

“Do you have a boyfriend?”

“Wala. Ikaw?”

“We just broke off.”

“Saan ka usually gumigimik sa Manila?”

“Greenbelt. Malate.”

“Do you ever go to Bed?”

“Yeah.”

“Maybe we can meet there sometime?”

“Sure.”

Inabot niya ang aking kamay. Hinawakan niya ito. Tumayo siya sabay hila sa akin. Tumayo na rin ako.

“Let’s go.”

Nagbihis kami at nagsimulang maglakad pabalik sa beachfront ng resort.

Akala ko, didiretso na kami pauwi sa cottages pero nagyaya pa siyang dumaan sa isang bar. We ordered Mindoro Sling and we started drinking.

“Why wait for Bed? We can party now. Right here,” ang kanyang sabi.

“Yeah,” ang sagot ko, nakangiti.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman kong kaligayahan nang mga sandaling iyon. I still could not believe we just made love. Kanina ina-admire ko lang siya from a distance, pinapangarap, pero ngayon magkasama pa kami sa isang bar, nag-iinuman at nag-uusap. Naghahawakan pa ng kamay. It was too much.

Ever After” played. Tumayo siya at nagyayayang sumayaw. Exactly what I wanted to do. Sa maharot na beat ng kanta ni Bonnie Bailey, muling nag-ulayaw ang aming mga katawan sa isang sayaw. Alternately we danced and hugged. Hanggang hindi na namin mapigilan ang aming mga sarili, we kissed. Naroroon pa rin ang pananabik at tamis sa kanyang mga labi na hindi ko ma-resist. Higit na nakalalasing si TJ kaysa sa Mindoro Sling.

Everything was a blur after that.

Nagising ako na mataas na ang araw. Gosh, I got so drunk hindi ko na maalala kung paano ako nakauwi. Mag-isa lang ako sa cottage. Wala ang mga kasama ko. Malamang nasa beach na sila. Si TJ kaagad ang unang naisip ko. Napangiti ako sa parang panaginip na nangyari sa amin noong gabi. It was great. It was perfect.

Bigla akong napabalikwas. Naalala ko na paalis na nga pala sila. Patakbo akong lumabas ng cottage. Tinungo ko ang cottage nila. Nakabukas ang pinto. Sumilip ako. It was empty. Nakaalis na sila.

Nakaramdam ako ng panlulumo. Napakaganda ng nangyari sa amin noong gabi. Hanggang doon na lamang ba magtatapos iyon? Hindi ko man lang nakuha ang kanyang number. Nakakainis. Sayang. Sayang.

Bumalik ako sa cottage namin at muling nahiga. I felt like sulking the whole day.

Tumunog ang celfone ko. Text from somebody unknown. Number lang ang naka-display.

It was nice meeting you, Aris. Sana magkita uli tayo sa Manila.- TJ

My heart skipped a beat. Gulat ako. Taka.

How did you get my number?

Dropped by your cottage before we left. Your friend GN gave me your number.
Oh my God, Thank you! Mahahalikan ko si GN sa ginawa niyang ito.

Am so happy you texted.
I want to see you again.
I feel the same way.
See you soon. Take care.
You take care too.

Monday, September 8, 2008

Muli

“Hi. Musta?”

Surprised ako sa text mo. Lumukso pa ang puso ko. It has been ages since I last heard from you.

Kahit nasa gitna ako ng sobrang ka-busy-han, nag-reply ako: “Buti. May exhibit ako ngayon.”

The last time I participated in an exhibit, you attended. Kaka-break lang natin noon pero dumating ka. Mas na-surprise ako noon.

Ikaw: Bakit di mo ako invite?

Ako: Baka kasi di ka pumunta.

Ikaw: Syempre, punta ako kung invite mo ako.

Ako: Talaga?

Ikaw: Akala ko nasa house ka.

Ako: Why?

Ikaw: Am here near your house. Sunduin sana kita. Coffee tayo.

Huh? Bakit? Antagal-tagal na nating wala. May jowa ka na. Antagal-tagal mo na ring walang paramdam. Nakalimutan na kita. Tapos, heto ka na naman.

Ikaw: What time ka uwi?

Ako: Mga 10pm siguro.

Ikaw: Text me. Maybe we can still meet.

Why oh why? Kailangan pa ba talaga? Kahit isipin ko man na friends na lang tayo at wala nang ibang kahulugan ang mga ganitong pagkikita, heto, bumabalik na naman sa akin ang ating nakaraan. Ikaw talaga, bakit parang hindi mo magawang tuluyan na akong iwanan at pabayaan? Mahirap ito para sa akin, alam mo ba, kasi parang pinag-iisip mo ako… pinapaasa mo ako… na may pag-asa pa rin tayong magpatuloy na dalawa.

Pero kapag ganito, nakakadama rin ako ng excitement. Excited ako na andyan ka na naman at gusto mo akong makita. Sa totoo lang, gusto rin kitang makita… makausap… makumusta. Pero kadalasan kapag ganito, pagkatapos nating magkita, nalulungkot lang ako. Kaya as much as possible, ayaw ko na sana ng ganito.

Ewan ko ba, what’s with you. Bakit kaya kahit nakakalimutan na kita… kapag nagparamdam ka, balik na naman ang feelings ko sa’yo na parang hindi nawala. Isang text mo lang parang napindot na naman ang switch ng puso ko at muling magsisindi ang pagmamahal ko sa’yo.

Siguro dahil iba ka at iba ang naging pagmamahal ko sa’yo. Kahit sinaktan mo ako noon, naroroon pa rin, hindi nawawala ang pagtatangi ko sa’yo. Siguro dahil din sa mga maliliit na bagay na patuloy mo pa ring ginagawa para sa akin na nagpapakitang mahalaga pa rin ako sa’yo… na naaalala mo pa rin ako… na ayaw mong maputol ang ating connection… na gusto mo pa rin akong i-keep sa buhay mo… kahit bilang isang kaibigan na lang. Katulad ngayon, nagparamdam ka na naman… nangungumusta… nag-iimbita after a long, long time na wala akong balita sa’yo.

Pero mahirap sa akin ito. Minsan nga, pakiramdam ko, parang pinaglalaruan mo lang ako. Magkikita tayo… mag-uusap… mag-e-enjoy ako sa company mo. Tapos, balik ka uli sa jowa mo. Malulungkot ako at mami-miss kita.

Effort na naman ang gagawin kong paglimot sa’yo. And back to square one ako.

Ewan ko ba sa sarili ko, parang hindi na ako natuto. Makailang beses nang nangyari ito pero parang wala akong kadala-dala. Kahit alam kong masasaktan ako pagkatapos, sige pa rin ako.

Katulad ngayon, pagdating ko, tinext kaagad kita: “Home na.” kahit kaninang nasa sasakyan ako, paulit-ulit kong sinasabi sa aking sarili na “No! No! No!”

“Will pick you up. Wait lang po,” sagot mo.

Nakapagpalit na ako ng damit. Nakapag-ayos na. At naghihintay sa’yo, excited na makita kang muli.

Sabado ngayon. Who knows, baka after coffee, yayain mo ako sa Malate. Kahit hindi ako dapat magpuyat ngayong gabi, sasama ako sa’yo sa Bed.

Gusto kong magsayaw tayo katulad ng dati.

I just want to hold you close to me.

Kahit sandali.

Tuesday, September 2, 2008

Tukso

Kuwento ito ng friend kong si AC.

Two Saturdays ago, he got an invitation from G, his officemate, na mag-inuman silang dalawa sa Harbor Square. Hindi ito natuloy.

Last Saturday, inulit ni G ang invitation niya sa friend ko. Since may bonding kami ng barkada sa Malate, hindi uli sila natuloy.

The following day, Sunday, bandang alas-onse nang gabi, nagulat si AC nang biglang umapir sa house nila si G.

“Siguro naman this time, matutuloy na ang inuman natin,” ang nakangiti nitong sabi sabay taas sa supot ng 7-11 na naglalaman ng Tanduay at Coke.

Taka si AC kasi hindi niya alam na alam ni G ang eksaktong address niya. First time ito ni G na makarating sa house nila.

No choice ang friend ko kundi patuluyin si G. Nakataas ang tig-isang kilay ng kanyang madir at sisterette nang ipakilala niya ito.

Akyat sila sa room niya at doon sila nagsimulang uminom. Si G pa ang nagtimpla ng rhum coke.

Habang nag-iinuman sila, parang hindi makapaniwala si AC na kasama niya si G sa room niya. Hindi sila close ni G. Bagong pasok lang ito sa kumpanya nila. Napansin niya from Day 1 na panay ang effort nitong makipagkaibigan sa kanya. Napansin niya rin na gwapo ito at maraming nagkaka-crush sa office. Isa na siya dun!

Straight si G sa pagkakaalam niya. Basketball varsity player noong college. At may girlfriend.

Habang nag-iinuman sila, siyempre, usap sila ng kung anik-anik. Noong una, puro safe topic pero kinalaunan, habang tinatamaan sila, napag-usapan nila ang sex.

Kuwento si G tungkol sa mga experiences niya sa girl. Kuwento rin siya tungkol sa mga pananaw niya sa sex.

Ang friend kong si AC, hanggang pananaw lang sa sex ang inispluk dahil hindi siya pwedeng magkwento ng mga experiences niya. Ingat siya kasi hindi siya sigurado kung alam ni G ang tunay niyang pagkatao. Although sa tingin niya, may idea si G. At sa tingin niya rin, kahit straight itong si G, mukhang game sa bading.

“Are you in a relationship?” ang tanong sa kanya ni G.

“I don’t have a girlfriend,” ang sagot ni AC. Meron kasi siya, boyfriend. Yes, committed na ang friend ko at mag-iisang taon na sila ng boyfriend niya. Pero discreet sila.

“I thought so,” ang sabi ni G.

Nang maubos ang iniinom nila, akala ni AC, magpapaalam na si G. Mga 2:00 a.m. na yun. Malapit lang kasi ang inuuwian nito. Pero nahiga ito sa kama niya.

“Can I sleep over?” ang sabi nito.

Hindi nakatanggi si AC.

Nagtanggal si G ng shirt. “Pasensya na, nakahubad kasi ako kung matulog,” ang sabi.

Pinahiram siya ni AC ng shorts. Tumayo si G at mismong sa harap niya nagpalit. Nakita ni AC na puti ang suot nitong brief. Tapos muli itong nahiga. Hindi naiwasan ni AC na mapasulyap sa napakagandang dibdib at abs nito.

Pinatay ni AC ang ilaw at nahiga na rin siya sa tabi ni G.

Hindi siya makatulog. Damang-dama niya ang body heat ng katabi. Dinig na dinig niya ang bawat paghinga nito. Langhap na langhap niya ang lalaking-lalaking amoy nito.

Katahimikan. Waring nagpapakiramdaman sila.

Maya-maya, niyakap ni G ang unan na nasa pagitan nila. Pati siya, nadamay sa yakap. Matagal na nanatiling nakapatong ang kamay ni G sa kanyang dibdib. Siya naman ay nanatiling nagkukunwaring tulog. Maya-maya naramdaman niya ang dantay ng binti ni G sa binti niya.

Hindi kumikilos si AC.

Tinanggal ni G ang pagkakayakap sa unan. Nag-brush ang kamay nito sa crotch ni AC. Tinanggal din ni G ang unan sa pagitan nila. At dahil wala nang harang, bumaling si AC patalikod kay G. Pero gumalaw si G, pasiksik sa kanya. Dito naramdaman ni AC ang erection ni G na nadikit sa butt niya.

Naghahabulan ang tibok ng puso ni AC pero hindi siya kumikilos. Pinipigil niya ang sariling bumigay sa wari ay panunukso sa kanya ni G. Iniisip niya, officemate niya ito. Baka pag may nangyari sa kanila, kumalat sa office nila. Iniisip niya rin, committed na siya. May boyfriend. Kailangan niyang magpakatatag.

Naging mariin ang pagkakapikit ng mga mata ni AC. Pilit niyang iwinawaksi ang tuksong nakahain sa kanyang tabi.

Maya-maya naramdaman niyang nilalaro ng mga daliri sa paa ni G ang talampakan niya. Pero hindi siya tuminag. Nagkunwari pa rin siyang tulog.

Gumalaw si G. Bumaling palayo sa kanya. Maya-maya, si AC naman ang umayos ng higa. Humarap siya sa nakatalikod na si G. Pero biglang humarap sa kanya si G. Nagkatapat ang mukha nila, nagkalapit.

Matagal silang nanatiling ganoon. Pareho silang nakapikit. Hinihintay na lamang ni AC na idikit ni G ang mga labi nito sa mga labi niya. Si G ay waring naghihintay rin na ganoon ang gawin ni AC sa kanya.

Pigil na pigil si AC. Paulit-ulit ang kanyang litanya sa sarili: I am in a relationship. I have a boyfriend. I should be faithful.

At dahil walang move to initiate a kiss, halos sabay pa silang naglayo ng mukha, bumaling patalikod sa isa’t isa.

At nakatulog na si AC. Pero nung nag-uumaga na, nagising siya na nakayakap sa kanya si G, ramdam na ramdam niya pa ang mainit na hininga nito sa batok niya.

Pinabayaan niya na lamang ito…

Habang ikinukwento ito sa akin ni AC, hindi ako makapaniwalang walang nangyari sa kanila ni G. Nakahain na sa tabi niya, natiis niya? Nagpaparamdam na, dinedma niya? Kinaya niya yun?

But he insisted na wala talagang nangyari. Natutukso na siya pero pinaglabanan niya. Aminado siyang nahirapan siya, pero naipanalo niya ang self-control niya.

Sabi pa niya, “At least ngayon, malinis ang konsensiya ko, humarap man ako sa boyfriend ko.”

“Congratulations! Ang galing mo, neng,” ang sabi ko. Pero sa totoo lang, gusto ko siyang batukan! Ha ha ha! Joke!

But I was just wondering. Habang nagkukwento siya sa akin sa phone, naririnig ko sa background ang pinapatugtog niyang “Half Crazy”.

Para kanino ang song? At bakit siya nagse-senti?

Hmmm…