Thursday, April 29, 2010

Senior High

Nag-high school ako sa isang all-boys Catholic school at requirement sa amin noon ang retreat para maka-graduate.

By section ang schedule at dahil umabsent si Seth sa retreat ng section nila, sa amin siya pinasali.

Tahimik si Seth. Siguro dahil hindi namin siya kaklase. Pero ang alam ko, kahit sa klase nila, tahimik din siya. Transferee siya sa school namin noong Third Year. May bad boy image at may pagka-loner.

Gayunpaman, maraming bading sa school ang humahanga sa kanya. Isa na ako roon. Hindi nga lang hayagan dahil nagpapaka-discreet ako noon.

Guwapo kasi si Seth at misteryoso ang dating. Balitang na-kick-out siya sa dati niyang eskuwelahan. Hindi naman siya bobo. Tamad lang mag-aral at parang may sariling mundo.

Unang kita ko sa kanya, crush ko na kaagad siya. Sinubukan ko siyang kaibiganin (batiin, ngitian, kausapin) pero hindi siya naging responsive. Nevertheless, hanggang mag-Fourth Year, hindi nawala ang crush ko sa kanya.

Kaya nang sumakay kami sa coaster na maghahatid sa amin sa retreat house, lihim akong natuwa nang makita kong kasama namin siya.

***

Kahit nasa retreat kami, ang gulo ng mga kaklase ko. Lalo na noong kinagabihan sa oras ng paliligo. Sabay-sabay lahat sa shower room. Grabe ang kulitan at harutan. Bagay na iniwasan ko kaya hindi ako nakisabay. Lumabas ako at naglakad-lakad sa hardin upang magpahangin.

Hindi ko inaasahan na makikita ko roon si Seth. Nakakubli sa halamanan. At naninigarilyo.

Napatingin siya sa akin. Walang reaksiyon ng pagkagulat. Sinalubong ko ang kanyang mga mata.

Nagpatuloy siya sa paninigarilyo na parang walang anuman.

Maya-maya, lumapit siya sa akin. Hindi ako tuminag.

Dahan-dahan niyang dinala ang sigarilyo sa bibig ko. Nag-brush ang mga daliri niya sa labi ko.

Humithit ako. At pagkatapos, humithit din siya. Nagmistula siyang isang pangitain sa likod ng mga usok na sabay naming ibinuga.

Nag-tig-isa pa kami ng hithit bago niya itinapon ang sigarilyo.

Nanatili kaming magkalapit. At dahil magkatapat ang aming mga mukha, higit kong napagmasdan kung gaano kaganda ang kanyang mga mata. Dama ko ang tila tumatagos na mga titig niya.

Nabigla ako sa sunod niyang ginawa.

Hinalikan niya ako sa lips. Mabilis pero madiin.

“Huwag mo akong isusumbong,” ang sabi niya.

Hindi ko nagawang sumagot. Gulat na gulat ako.

Tumalikod siya at walang paalam na umalis.

***

Nang tulog na ang mga kaklase ko, saka ako nagpunta sa shower room upang maligo.

Gusto ko sanang maghubo't hubad (dahil wala namang ibang tao) pero umiral ang hiya ko kaya nag-brief na lang ako.

Nagsasabon ako ng mukha at nakapikit nang maramdaman kong may pumasok sa shower room. Dali-dali akong nagbanlaw at pagdilat ko, nagulat ako nang makita ko siyang nakatayo sa may pinto, nakatingin sa akin.

Si Seth. May hawak na sabon at tuwalya. Maliligo rin.

Hindi ko alam kung bakit para akong kinabahan. Siguro dahil naalala ko ang kapangahasan niya sa hardin.

Humakbang siya palapit sa akin.

“Umiwas ka rin pala sa gulo,” ang sabi niya.

Hindi ako sumagot.

Nagsimula siyang maghubad. Nasilayan ko ang matipuno niyang dibdib, ang impis niyang tiyan at ang balingkinitan niyang baywang. Napakakinis ng kanyang balat. Higit na bumilis ang tibok ng aking puso.

Nagulat ako nang tinanggal niya pati ang kanyang brief. Tumambad sa akin ang pagkalalaki niya. Napasinghap ako. Iniwas ko ang aking tingin.

Parang walang anuman na tumapat siya sa katabing dutsa at binasa ang kanyang katawan. Humarap siya sa akin at nagsimulang magsabon.

Para siyang magnet na humigop sa aking atensiyon.

Malakas man ang kanyang puwersa, pilit ko itong pinaglabanan. Inilayo ko ang aking mga mata sa mapang-akit niyang itsura at nagmamadali akong nagbanlaw.

Akmang aalis na ako nang hawakan niya ako sa braso. Bahagya akong napapitlag.

“Tapos ka na?” ang tanong niya.

Tumango lang ako.

Bigla niya akong hinila. Muli akong nabasa nang mapatapat sa shower niya. Malamig man ang tubig, hindi nito nagawang supilin ang aking pag-iinit.

“Huwag ka munang umalis,” ang bulong niya.

Kinabig niya ako palapit sa kanya hanggang sa madikit ang katawan ko sa katawan niya.

“Alam ko na matagal mo na akong gusto,” ang sabi pa niya.

Hindi ko iyon naitanggi.

Hinagkan niya ako. Nawalan ako ng lakas upang tumutol. Napapikit na lamang ako. Natagpuan ko ang aking sarili na tumutugon sa bawat haplos ng kanyang mga labi.

Nang dumako ang kanyang bibig sa aking dibdib at maglaro ang kanyang dila, higit akong nakadama ng panghihina. Habol ang hininga, napakapit ako sa kanya.

Dinukot niya ang nasa loob ng aking brief. Binalot niya ako ng kanyang palad at taas-babang hinagod. Inapuhap ko rin siya at buong pagkasabik na sinukat at hinimas.

Nang kami ay magyakap, nagdikit ang aming mga kaselanan. Sa kabila ng tubig na patuloy sa pag-agos sa aming mga katawan, damang-dama ko ang aming pag-aalab.

Nagsimula siyang kumadyot. Madulas na nagkiskisan ang aming mga harapan. Dinaluyan ng mumunting kuryente ang aking katawan. Nakadama ako ng pamamanhid sa aking mga hita, ng kiliti sa aking talampakan, ng pagduruyan sa aking kamalayan. Bumilis nang bumilis ang galaw niya habang sinasalubong ko siya.

Maya-maya, sabay kaming nanigas. Halos mapugto ang aming hininga sa pagpulandit ng aming mga katas. Tuluy-tuloy, parang bukal. Nanlagkit ang aming mga tiyan. Nanginig ang aming mga katawan.

Pagkatapos, unti-unti kaming nanlupaypay. Hindi ko maipaliwanag ang nadama kong luwalhati. Parang gusto kong maiyak.

Tinangka ko siyang yakapin subalit umiwas siya.

Tahimik siyang nagbanlaw at umalis.

Naiwan akong nilalamig habang nilalagaslasan ng tubig.

Monday, April 26, 2010

Bawal

Muli siyang nagparamdam. Kung kailan hindi na ako umaasa. Kung kailan akala ko, limot ko na siya.

Hindi pa rin kita malimutan sa kabila ng mahabang panahong nagdaan. Palagi pa rin kitang naiisip. Palagi pa rin kitang pinananabikan.

Nanumbalik ang masasayang alaala ng aming nakaraan. Muli kong nadama ang pangungulila sa kanya.

You will always be my greatest love kahit mayroon na akong iba.

Masarap na masakit iyon para sa akin. Siya rin ang greatest love ko subalit may nakapagitan na sa amin. Hindi na siya malaya, isang pagkakamali na hindi na niya maituwid.

I miss you and I want to see you.

Miss ko rin siya at hindi ko lang siya gustong makita kundi gusto ko rin siyang mayakap at mahagkan. Madama kahit panandalian lamang ang init sa kanyang mga bisig. Malasap kahit saglit ang mapagkalinga niyang bibig.

I long to touch you.

Nanariwa sa aking pandama ang ligayang dulot ng aming pag-iisang katawan. Ang kaganapang walang kasintamis at patuloy kong hinahanap subalit hindi matagpuan sa iba.

Magkita tayo ngayong gabi. Magkunwari tayo na ako at ikaw pa rin.

Sa kabila ng pagiging bawal, hindi namin magawang bumitiw sa isa’t isa. Sa kabila ng kawalan ng pag-asa, patuloy kaming nakakapit sa nakaraan.

Sa dating tagpuan, hihintayin kita.

Hanggang ngayon, hindi namin magawang magpaalam.

Tuesday, April 20, 2010

Mang-aagaw

Nag-away kami ni Ace Sabado nang gabi sa Bed.

Ang pinag-awayan namin? Boylet!

Nakakahiya. Ayoko na lang isipin.

Pagkaraan ng outing sa Puerto Galera, iyon ang muling pagkikita-kita namin ng barkada. Kumpleto kami at ang saya-saya. Nag-reminisce kami ng mga funny moments. Walang-wala akong inkling na magkakaroon ng drama in the end.

Pagpasok namin sa Bed, may girl na napaka-chikadora na nakipagkilala sa akin. Tapos ipinakilala niya ako sa mga kasama niyang boylets. Na-take note ko kaagad ang isa sa kanila na nagngangalang Rayver. Since katabi ko si Ace, ipinakilala ko rin siya sa grupo ni girl.

Bigla akong niyaya ni girl na magsayaw. Pinagbigyan ko siya. At nang hanapin ng aking tingin si Rayver (dahil type ko nga siyang karirin), nakita kong nag-uusap na sila ni Ace.

Nang matapos kaming magsayaw ni girl, nagkapalagayan na ng loob sina Ace at Rayver. I even saw them kiss. Nagkibit-balikat na lamang ako at nagpaubaya. Mapagbigay ako sa mga kaibigan. Ok lang, hanap na lang ako ng iba.

Tatlo ang naging replacement ni Rayver, one after the other. Sayaw sayaw. Yakap yakap. Usap usap. Masyado akong na-engross at nag-enjoy na totally nakalimutan ko ang tungkol sa kanya at ang tungkol sa kanila ni Ace.

I was already chilling nang magawi ang mga mata ko sa isang boylet na nakatingin sa akin. Cute. Pamilyar. Nginitian niya ako. Nginitian ko rin. Tapos, lumapit siya sa akin.

Saka ko lang na-realize kung sino siya. Si Rayver!

Kaagad kong hinanap sa kanya si Ace.

Ang sagot niya: “Umalis. Iniwan ako.”

“Babalik ba siya?” ang tanong ko.

“Hindi ko alam.”

Ang kaagad kong naisip, dinump na siya ni Ace. I looked at him. Ang cute niya talaga. Type ko siya. “Oh well,” ang naisip ko. “I would not mind just for tonight kung magiging tagasalo ako ng inayawan ni Ace.”

Rayver moved closer to me. “Wanna dance?”

“Yeah.”

And so, nagsayaw kami. Habang nakatitig sa kanya, naiisip ko si Ace. Ok lang kaya sa kanya na magkasayaw kami ni Rayver?

Maya-maya, yumakap sa akin si Rayver. Gusto ko man ang ginawa niya, nakaramdam pa rin ako ng discomfort kasi nga, a while ago, ka-connect na siya ng kaibigan ko.

Tumalikod ako subalit hindi bumitiw sa akin si Rayver. Humigpit ang yakap niya sa akin from behind. Naramdaman ko ang mga kamay niya na gumapang sa aking dibdib. Ginagap ko iyon habang patuloy kami sa pagsasayaw.

Biglang umapir si Ace. At iyon ang tagpong tumambad sa kanya.

Sa halip na dumiretso siya sa kinaroroonan namin ay lumihis siya at tumuloy sa kinaroroonan ng iba pa naming friends.

Kumalas ako kay Rayver at pinuntahan ko siya.

“I’m sorry,” ang kaagad kong sabi sa kanya. “Akala ko…”

“Ok lang. Hindi ako galit,” ang maagap niyang sagot tapos bigla siyang umalis.

Natagpuan ko ang sarili ko na muli ay nasa tabi ni Rayver.

“Galit ba siya?” ang tanong niya kaagad sa akin.

“Hindi ko alam.”

Hinarap niya ako at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. He looked into my eyes. Tapos, hinalikan niya ako.

I was too weak to resist. Napapikit na lamang ako.

“Gusto mo ba ang kaibigan ko?” ang tanong ko sa kanya pagkaraan.

“Yeah,” ang sagot niya.

“Kung ganoon, mali ang ginagawa natin.”

“Pero, gusto rin kita.”

Then he kissed me again. Nawala na ako. Hindi na ako nakapag-isip. Nagpatianod na lamang ako. At nakalimot.

Then, I saw Ace again. Nakatingin sa amin. Hindi totoong hindi siya galit dahil hindi iyon maipagkakaila ng kanyang mga mata.

Hindi ko alam ang aking gagawin.

Then, I saw Arnel trying to appease him. Nilapitan ko sila.

“Friend, I’m sorry. Let me explain…”

Masama ang tingin ni Ace sa akin. I was trying to hug him but he resisted. Tinabig niya ako at itinulak. Tapos, tuluyan na siyang nag-walk out.

Napatda ako sa aking kinatatayuan. Shocked ako. Sa tagal ng aming pagkakaibigan, first time naming nagkaroon ng ganoong eksena ni Ace.

Napatingin ako sa iba pa naming mga kaibigan. Nakatingin sila sa akin. Si Arnel. Si Axel. Si James. Si Basil.

Nahiya ako. Parang gusto kong matunaw. Feeling ko ang sama-sama ko. Isa akong mang-aagaw.

Magwo-walk out na rin sana ako pero nilapitan ako ni Arnel. His words were non-judgmental: “Nangyayari talaga ang ganyan sa magkakaibigan. Pag-usapan n’yo na lang. Mag-sorry ka kung mali ka.”

Lumapit na rin si Axel. At dahil siya ang pinakamapagbiro sa amin, he tried to make light of the situation. “You’ve been a very bad girl. A very very bad bad girl!” ang sabi.

Gusto kong matawa sa kabila ng lousy feeling.

Nasa tabi ko na rin pala si Basil at ang dialogue niya naman ay: “Trust is like a mirror. You can fix it if it’s broken.”

Tuluyan na akong natawa but in my mind, narinig ko ang karugtong na linya: “But you can still see the crack in the motherfucker’s reflection.” Natigilan ako. I really felt bad. Nagsimula akong lukuban ng guilt.

May naramdaman akong dampi ng kamay sa aking likod. Lumingon ako. Nakita ko si Rayver, may ligalig din sa kanyang mukha. Dahan-dahang lumayo ang aking mga friends.

“Nakita ko, nagalit siya sa’yo. I’m so sorry,” ang sabi ni Rayver.

I didn’t know what to say. Niyakap niya ako na parang he was trying to comfort me.

Napayakap na rin ako sa kanya dahil nang mga sandaling iyon, kailangan ko ng makakapitan.

He kissed me again. May pagtutol sa aking kalooban subalit mahina ako.

Finally I was able to muster enough strength and courage. Bumitiw ako sa kanya at kumawala.

“I have to go,” ang sabi ko.

“Magkikita ba tayo uli?”

“I don’t know.”

“Do you want to get my number?”

“No.”

Tapos tuluyan na akong umalis.

Akala ko inabandona na ako ng mga kaibigan ko but they were outside, waiting for me. (Siyempre, wala ang walk-out queen.)

Over breakfast, disturbed ako kahit binibiro nila ako sa nangyari.

Hindi ko gustong magkaganoon kami ni Ace. Ang tagal-tagal na naming magkaibigan. Ang dami na naming pinagsamahang highs and lows sa buhay. Bestfriends pa nga kami.

Hindi ko akalain na ganoon ang kanyang magiging reaksiyon. Seryoso ba talaga siya?

I texted him: “I am really sorry.”

I was not expecting a reply pero sumagot siya: “Friends tayo, right? Konting respeto naman.”

Hindi ko mahanap ang tamang salita upang ipaliwanag ang aking sarili. Hindi na lang ako sumagot dahil baka lumala pa ang away namin.

What happened just reinforced kung anuman ang napagmuni-munian ko sa Galera habang ako ay nakaupo sa beach at nakatanaw sa dagat. May mga tanong ako sa buhay (na may kinalaman sa choices at priorities) na nasagot ng pangyayari.

Umuwi akong malungkot. At nagtatanong: Worth it ba na masira ang friendship namin dahil sa isang katulad ni Rayver? (At saka, haller, may jowa na siya! Ano ba ang punto ng pag-aaway namin?)

Hanggang ngayon, wala kaming komunikasyon ni Ace.

Lost pa rin ako sa nangyari.

Siguro, mananahimik na lang muna ako.

Saturday, April 17, 2010

Hot Summer Night

We were all freshly-showered and bronzed up with rosy cheeks (dahil sa maghapong pagsu-swimming), naka-sando, shorts at tsinelas nang bumaba kami ng hotel para gumimik sa unang gabi namin sa Puerto Galera.

We went to Mikko’s Bar na kung saan parang itrinansplant ang Bed, O at Chelu, pati na rin ang Silya (dahil sa mga mesa at upuan na nakalatag sa beach). Jampacked ang lugar, overflowing ang mga tao pati na sa sidewalk na naging extension ng dancefloor. Ang daming familiar faces na parang nasa Malate lang ako. Ang kaibahan nga lang, au naturelle ang beauty ng lahat – walang naka-wax o gel, walang naka-funda o concealer, walang nakapampormang damit. Hubad-baro pa nga ang karamihan at naka-display ang magagandang katawan (nakakaakit in the same way na nakakainggit!). Sa gitna ng maingay na tugtog at masayang atmosphere, wild and carefree ang attitude ng lahat.

At dahil gusto muna naming uminom, naghanap kami ng mapupuwestuhan pagkaraang bumili ng Mindoro Sling sa bar. Walang bakante, okupado lahat. Chinika namin ang isang grupo ng mga cuties na pumayag namang maki-share kami sa kanilang mesa. (Nakatayo nga lang kami dahil wala nang silya.) Nagsimula kaming tumagay habang iginagala ang paningin sa buhay na buhay na kapaligiran.

“To friendship and good times!” we toasted. Ako, si Ace, si Axel at si Basil. (Nagpaiwan si Arnel sa hotel, kasama ang jowa. At si James naman, spending a quiet evening with someone special. Buti na lang, di sumama ang jowa ni Ace at nakipag-break naman sina Axel at Basil sa mga jowa nila bago ang excursion dahil kung hindi, baka mag-isa lang akong rumampa nang gabing iyon.)

Kaagad naming naubos ang isang pitcher kaya bumili kami ng isa pa. Ang sarap ng Mindoro Sling at kakaiba ang tama kaya sunud-sunod pa rin ang naging pag-inom namin. Ramdam ko na ang epekto dahil ang saya-saya ko na. Maingay na rin ako at magaslaw.

Sa kinaroroonan namin ay nagkatayuan na at nagkasayawan na sa beach. May mga sumampa na sa silya. May mga naghahalikan na habang tsini-cheer ng mga nagmamasid. Sumabay kami sa pakikisaya at pag-indayog sa “Tik Tok”.

Pero hindi pa rin kami nakuntento. Nagkayayaan kaming tunguhin ang dancefloor sa loob ng bar. Grabe sa siksikan. Halos hindi kami makadaan. Naki-excuse-excuse ako sabay ngiti sa bawat madaanan at makadikitan. Kasunod ko sina Ace at Axel. (Nagpaiwan si Basil dahil may kasayaw na siya.) Nagkaroon kami ng puwang sa dancefloor na kung saan shoulder-to-shoulder at elbow-to-elbow ang crowd sa sobrang sikip.

Parang alon ang galaw ng mga nagsasayaw. Hindi maiwasang magkatulakan at magkatapakan. Pero enjoy ang lahat. Sa kabila ng init at pagpapawis, hataw ang lahat at kahit nagkakagitgitan, walang nagsusungit.

Natagpuan ko ang aking sarili na face-to-face sa isang bagets. Nagkatitigan kami. Moreno ang kanyang kutis at pilyo ang mga mata. Nang ngumiti siya, nakita ko ang mapuputing ngipin niya. Ngumiti rin ako sabay “hi!”. Nagsayaw kami at dahil masikip nga, pressed kami sa isa’t isa. Sa sobrang lapit ng aming mga mukha, nagkalanghapan kami ng hininga. Spontaneously, nagtagpo ang aming mga labi. Ang pagkalango ko sa alak ay tila higit na pinatindi ng kanyang halik.

Maya-maya, may naramdaman akong nakadikit at nakahawak sa aking likod. Nilingon ko siya. Bagets din. Ngumiti sa akin sabay yakap. Napatingin ako sa aking kasayaw. Nakangiti rin siya sa bagets na nasa likod ko. Nagulat ako nang mag-high five sila.

“Magkakilala kayo?” ang tanong ko.

“Kaibigan ko,” ang sagot ng kasayaw ko.

Naramdaman ko ang paghalik ng pangalawang bagets sa leeg at balikat ko. At nang muli kong ibaling sa kanya ang mukha ko, idinampi niya ang mga labi niya sa labi ko.

Nang magbitiw kami, mga labi naman ng unang bagets ang muli ay dumampi sa akin. Sinandwich nila ako at hinalikan nang pasalit-salit. Frankly, I liked it. Ang sarap. Exciting. It gave me a different kind of high.

But wait, there’s more! May jumoin sa amin na isa pang bagets. Kaibigan din nila. Nakipagsayaw sa amin at nakipaghalikan din sa akin. Pinagsalikupan ako ng tatlo at hindi lang nagpalipat-lipat ang mga labi ko sa kanila kundi sabay-sabay pa kaming naghalikan habang entangled ang aming mga braso sa pagyayakapan. It was intoxicating. Parang lumulutang ang aking pakiramdam.

Nang kami ay magbitiw, all three bagets were giggling. First time siguro nilang ma-experience ang ganoon.

“Bakasyunista rin kayo?’ ang tanong ko in an awkward effort to make a conversation.

“Hindi,” ang sagot ni Bagets #1.

“Mga taga-rito kami,” ang sagot ni Bagets #2.

Oh, locals.

“Ikaw, taga-saan ka?” ang tanong ni Bagets #3.

“Manila,” ang sagot ko.

“Sama kami sa’yo,” ang pagbibiro ni Bagets #2.

“Sige, mag-impake na kayo.”

Natawa ang tatlo sa sagot ko.

Pinagmasdan ko sila. Pilyo ang bukas ng kanilang mga mukha pero naroroon ang innocence. They were all bright-eyed and dreamy.

Muli naming ipinagpatuloy ang aming ginagawa. Muli, ako ay nawala at nakalimot sa mga halik, yakap, hagod, himas at pisil ng tatlong island boys.

Na-interrupt ang aking moment nang biglang may kumurot sa akin. Pagtingin ko, si Ace na kanina pa pala kami pinagmamasdan. Hinawakan niya ang aking kamay at ako ay hinila. Napakalas tuloy ako sa mga bagets.

“What are you doing?” ang bulong niya sa akin, with emphasis on every syllable.

“Having fun,” ang sagot ko.

“You’re being… slutty,” ang sabi niya with disapproval on his face.

“I am just sampling the local delicacies.”

“What the f… Halika na. You’re drunk.”

“Wait. Nakakahiya sa mga kasayaw ko…”

“Just say goodbye because you have to go.”

At dahil determinado si Ace na ilayo ako, sumunod na lamang ako. “Bye, guys,” ang tanging nasabi ko na lang sa tatlo with matching kaway. “It was nice meeting you.”

At bago pa man sila nakapagsalita, tuluyan na akong hinila ni Ace pabalik sa mesang kinaroroonan namin kanina sa beach.

“Gurl, ano ba ang sabi mo sa akin kanina?” ang tanong niya.

“Anong sabi…?” ang clueless na sagot ko.

“Na bantayan kita lalo na kapag nalasing ka. At sawayin kita kapag medyo off na ang iyong ginagawa. Dahil ayaw mong umuwi na may pinagsisisihan ka.”

“Oh, yeah,” ang tanging nasambit ko.

Biglang umapir si Basil, may hawak na dalawang baso ng Sling. “Drink?” ang sabi.

“Lasing na siya, gurl,” ang sansala ni Ace sa alok ni Basil.

“Isang shot na lang,” ang sabi ni Basil na lasing na rin.

“Sure,” ang sagot ko sabay abot sa baso.

“Gurrrl!” ang saway ni Ace.

Mabilis kong tinungga ang alak. Sinabayan ako ni Basil.

“Hay naku,” ang tanging nasabi na lang ni Ace dahil wala siyang nagawa.

“Naiinggit ka lang,” ang sabi ko.

“E kung sinasampal kaya kita nang matauhan ka.”

Na-amuse ako sa sagot ni Ace at sa expression ng mukha niya. Bigla akong natawa.

Natawa rin si Ace. Pati si Basil, nakitawa na rin.

Maya-maya, lumapit sa amin si Axel.

“Friends, mauuna na ako,” ang sabi.

“Bakit?” ang sabay-sabay naming tanong.

“May booking ako.”

Saka lang namin napansin ang boylet sa likod niya. Shirtless, maganda ang katawan.

“Oh,” ang sabay-sabay din naming reaksiyon.

Ewan ko, but I started laughing again. Napatingin sa akin ang tatlo kong friends. Pati ang booking.

“Why? Hindi ba siya guwapo?” ang tanong ni Axel na may pagtataka.

“No. He’s cute,” ang sabi ko na pinipigil ang tawa. “Don’t mind me. I’m just happy for you.”

Tinampal ako ni Axel sa braso bago umalis, inis sa asal ko.

At pagtalikod nila ni boylet, hindi ko alam kung bakit jumoin sa aking pagtawa sina Ace at Basil. Nahawa na rin sila sa aking laughing trip. Para kaming mga sira.

Marami pa pala ang Mindoro Sling. (Hindi ko alam kung bumili ng panibago si Basil habang wala kami.) We decided to finish it. Wala nang pagtutol si Ace. Pati siya, nakiinom na rin.

Nang masaid namin ang laman ng pitsel, nagyaya si Ace na maglakad-lakad sa beach. Tumanggi si Basil at nagpaiwan dahil maghahanap din daw siya ng booking.

Kami na lang ni Ace ang umalis.

Napadaan kami sa isang bar na may mga nagsasayaw din pero hindi kasingsiksikan ng Mikko’s. Maganda rin ang music kaya naengganyo kaming dumaan muna saglit. Marami ring familiar faces sa loob, mga nakikita ko sa Malate. Nakipagngitian pa nga ako sa ilan.

Nagsimula kaming magsayaw ni Ace. At hindi nagtagal, may kanya-kanya na kaming kapareha. Mine was a fresh face na nang subukan kong i-kiss ay hindi tumanggi. Sa halip ay nakipagsabayan din. Ang tamis-tamis ng kanyang lips, parang Mindoro Sling. Sapat upang tila madagdagan ang aking pagkalasing.

Matagal kaming naglandian. Bukod sa halikan, kung saan-saan din gumawi ang aming mga kamay. Gusto ko na siya at sa aking isip ay naglalaro na ang mga possibilities. Naghihintay na lang akong magyaya siya ng sex at sasama ako.

But we were interrupted by his friends. Nilapitan siya at niyayang lumipat sa Mikko’s. Niyaya niya rin ako.

Nanghihinayang man, tumanggi ako. Ayoko na munang bumalik doon.

And so he left with his friends.

Hinanap ko si Ace. Nakita ko na cheek-to-cheek siya with a guy habang nagsasayaw. Sinipat ko ang kanyang kasayaw. Hindi masyadong maganda. Medyo on the heavy side pa. Nilapitan ko si Ace at binulungan. “Gurl, ready na ang banga.” It was a private joke or code sa aming magkakaibigan na ang ibig sabihin: Di ko type ang chorva mo.

Pinandilatan ako ni Ace. Tumingin ako sa kasayaw niya na kahit nakangiti sa akin, ang tingin ko talaga, pasok sa banga. O baka lasing lang ako at malabo ang mata.

“Stroll pa ba tayo o magpapaiwan ka na?” ang tanong ko kay Ace.

Siguro dahil may disapproval na ako sa ka-partner niya kaya hindi na siya nahirapang magdesisyon. Nagpaalam siya rito at sumama sa akin.

“Tara, punta tayo sa Jurassic,” ang yaya ko pagkalabas namin ng bar.