Thursday, November 27, 2008

Sweetness

Text messages / conversations between me and GP…

***

GP: Papasok na ako sa school. Call me. Usap tayo sandali para ma-inspire ako.

***

A: Good morning, baby. Busy day as usual. Take care.

GP: Don’t skip your meals, ok? Hug kita pag tired ka na.

***

GP: Alam ko, busy ka. Pero pa-kiss muna. Mmmwah! Sorry sa istorbo hehe!

***

A: Baby, dumadami ang falling hair ko.

GP: Wag ka muna gumamit ng wax.

A: Baka makalbo ako.

GP: So?

A: Papangit ako.

GP: Mamahalin pa rin kita kahit kalbo o pangit ka na.

***

GP: Miss na kita.

A: Miss you too, baby.

GP: When will I see you again?

A: This weekend. Malate tayo.

GP: Meet tayo nang maaga sa Rob, pwede?

A: Bakit?

GP: Treat kita ng dinner sa foodcourt. Pasensya na, estudyante lang po.

***

A: Bakit di ka masyadong umiinom? Nakakatatlo na ako. Lasing na nga ako.

GP: Sinong aalalay sa’yo kapag nalasing din ako?

***

A: I cannot make it tonight.

GP: Why?

A: I am working until midnight.

GP: I see.

A: Sama ka na lang sa gimik ng mga friends mo. Ok lang.

GP: Ayoko.

A: Bakit?

GP: Baka kung ano pa isipin mo.

A: I trust you, baby.

GP: Kahit na. Dito na lang ako sa bahay.

A: Sorry.

GP: Call me na lang mamaya. Di muna ako matutulog. Sasamahan kita sa overtime mo.

***

GP: Sige nga, i-describe mo ang pagmamahal mo sa akin…

A: Mas matamis pa sa asukal. Mas malinamnam pa sa laing. Mas maanghang pa sa sili.

GP: Hahaha! Ang corny. But I believe you. I love you, too. Very much.

***

A: Goodnight, baby. See you in my dreams. I love you.

Saturday, November 15, 2008

Isang Gabi

Mga linyang hinabi sa mga hibla ng lungkot at ligaya...

***

Maalinsangan ang gabi
Na sinisiklot-siklot
Ng hangin
Habang ang aking puso
Ay sinusundot-sundot
Ng mga alaala
Sa pag-iisa.

Maalinsangan ang gabi
Na tinutukso-tukso
Ng buwan
Habang ang aking kabuuan
Ay dinadampi-dampian
Ng pananabik
Sa mga halik.

Maalinsangan ang gabi
Na umaandap-andap
Ang liwanag
Habang ang aking katawan
Ay umiinda-indayog
Sa tugtog
Ng paghahanap.

***

Isang gabi iyon
Na lahat ay nagpapatianod
Sa maharot na tugtog
At ilaw na humahaplos.

Isang gabi iyon
Ng pakikipagtuos sa lungkot
At pag-apuhap ng ligaya
Sa malamig na pag-iisa.

Isang gabi iyon
Na ikaw ay naghandog
Ng mapang-akit na mga titig
At maalab na mga halik.

Isang gabi iyon
Na ako ay nagpakalunod
Sa mapusok mong pag-indayog
At nakababaliw na mga hagod.

Monday, November 10, 2008

Whirlwind

Mabuti na lang hindi tayo naka-costume o naka-maskara kahit Halloween. Pareho tayong walang pagbabalatkayo nang gabing iyon.

Nakita kitang nakatayo sa tabi ng dancefloor, mag-isa. Inagaw kaagad ang pansin ko ng presence mo. You are so cute. I immediately hit on you and you responded with a smile.

“Ako si Aris,” ang sabi ko.

“Ako si GP,” ang sagot mo.

Up close, I realized how young you are. Kahit guwapong-guwapo ako sa’yo, I decided na hindi tayo bagay kaya ipinakilala kita sa isa sa mga kasama ko, si LM, na mas kaedad mo. I could tell na type ka ni LM dahil pinormahan ka niya kaagad at niyayang sumayaw. Lumayo ako.

Habang nagsasayaw kayo ni LM, tinatanaw ko kayo. Panay ang bulong ni LM sa’yo and his body was so close to you. I even saw him steal a kiss from you. Bigay na bigay si LM sa pagsasayaw pero ikaw, simple lang ang iyong mga galaw. Kahit may attraction ako sa’yo, I decided to let go dahil iba na ang hinahanap ko. “I am so done and over with twenty-year-olds,” ang sabi ko nga sa bestfriend kong si AC.

I was just starting to circulate, flirting with a hunky semi-kalbo, nang makita ko si LM na nasa tabi ko. It seemed na nag-disengage na siya sa’yo.

“What happened?” tanong ko.

“I don’t think he likes me,” ang sagot niya.

Pahapyaw kang hinanap ng mga mata ko pero hindi kita makita.

Kumalas ako kay hunky semi-kalbo at sinamahan ko si LM na pumunta sa kinaroroonan ng aming mga kabarkada. I stayed for a while pero parang hindi ako mapakali sa kinaroroonan ko. Parang may humihila sa akin sa dancefloor.

“Restroom lang ako,” ang paalam ko sa mga friends.

Pero sa halip na magtungo sa banyo, dumiretso ako sa dancefloor.

Saka kita uli nakita. Nakatayo sa tabi ng dancefloor, mag-isa.

Habang nagsasayaw ako sa saliw ng “Here I Am”, nagtama ang ating mga mata. We both smiled. May paanyaya ang aking mga galaw na kaagad mo namang tinugunan. Lumapit ka sa akin at nakipagsayaw.

“Are you alone?” ang bulong ko sa’yo habang nagsasayaw tayo.

“I am with friends,” ang sagot mo. “Kaya lang hindi ko na sila makita.”

“Ilang taon ka na?” ang tanong ko.

“Twenty one,” ang sabi mo. Ang bata mo pa nga!

“Ikaw, ilang taon ka na?” ang tanong mo.

Sinagot kita truthfully.

“Really? I like them older,” ang sabi mo sabay ngiti.

Napangiti rin ako sa affirmation na narinig ko mula sa’yo.

“Working ka na?” ang tanong ko uli.

“Nag-aaral pa,” ang sagot mo.

“Saan?”

“Mapua. Architecture.”

Sumagi sa isip ko ang ex ko na minahal ko noon. Mapua din siya, architecture din. Mas older nga lang sa’yo. Hindi ko alam kung dahil sa school at course mo pero pakiramdam ko, lalo akong na-endear sa’yo.

“Ikaw, what do you do?” ang tanong mo.

Sinabi ko sa’yo ang trabaho ko.

At dahil kanina pa tayo nagbubulungan para magkarinigan sa malakas na music, hindi maiwasang magkalapit at magkadikit ang ating mga mukha. Naramdaman ko ang malambot at makinis na balat ng iyong pisngi. Dinampian ko ito ng halik. Humalik ka rin sa aking pisngi. Nagtagpo ang ating mga labi sabay sa ating pagyayakap. Napapikit ako habang tayo ay naghahalikan. Nakalimot na ako sa pagsabay sa tiyempo ng tugtog na ating sinasayawan. Pakiramdam ko, lumulutang ako sa gitna ng dancefloor habang nilalasap ko ang init at tamis ng iyong bibig. Nang magbitiw tayo, napatitig ako sa mga mata mo at ako ay iyong nginitian. Humigpit ang yakap mo sa akin. Niyakap din kita nang mahigpit. Nagpatuloy tayo sa pagsasayaw na humahaplos ang ating mga kamay sa iba't ibang bahagi ng magkadikit nating katawan. Sa muli nating paghahalikan, natiyak ko ang pagkabuo ng isang connection sa pagitan nating dalawa.

“Aakyat sana ako sa restroom,” ang sabi ko pagkaraan.

“Sasamahan na kita,” ang sagot mo.

Hinawakan mo ang kamay ko and you led the way. May mga napapatingin sa atin habang umaakyat tayo sa hagdan. I felt proud dahil ikaw ang ka-holding hands ko.

Pagpasok natin sa restroom, doon ko higit na nakita sa liwanag kung gaano ka kaguwapo. Ang hahaba ng pilikmata mo at brown ang mga mata mo. Matangos ang iyong ilong at manipis ang iyong mga labi. Buo at mapuputi ang ngipin mo. Humarap tayo sa salamin at niyakap kita mula sa likod. Pinagmasdan ko ang reflection nating dalawa. Inspite of the age gap, napagtanto kong bagay tayong dalawa.

“We look good together!” ang bulalas ko.

“Yeah,” ang sagot mo at piniktyuran mo tayo sa celfone mo.

Sabay tayong nagtungo sa urinal pero nasa magkabilang side tayo. At dahil magkaharap, pilyo tayong nagngingitian habang nagkakatinginan at nagkakasilipan sa salamin ng aquarium na divider.

Kumuha muna tayo ng drink before we settled sa couch. Nag-usap tayo habang umiinom ng beer. We were seated so close na maya’t maya, naghahalikan tayo. Panay din ang yakap mo at hawak sa kamay ko. You were so sweet na hindi ko ma-resist. Gustung-gusto ko ang ginagawa mo sa akin. In fact, nararamdaman ko, gusto na kita.

“Do you have a boyfriend?” ang tanong ko.

“No,” ang sagot mo. “Ikaw?”

“Wala rin,” ang sagot ko.

“Ano ba hinahanap mo?”

Saglit akong nag-isip, gusto kong maging maingat sa pagsagot dahil ayaw kong ma-discourage ka. “Basta yung makakasundo ko… Yung makakaintindi sa trabaho ko… Mature… Sweet… Hindi matampuhin…”

Tumango-tango ka.

“Ikaw, ano hanap mo?” ang tanong ko.

Mabilis ang sagot mo. “Katulad mo!”

I could not help but smile.

You cupped my face in your hands at ginawaran mo ako ng halik. I kissed you back. Nang magbitiw ang ating mga labi, tumitig ka sa mga mata ko at nagtanong.

“Do you like me?”

Sumagot kaagad ako. “Yes, I like you.” Iyon ang totoo.

Hindi ko inaasahan ang sumunod na tanong mo.

“Will you be my boyfriend?”

Natigilan ako.

“Are you serious?” ang tanong ko.

“Yeah,” ang sagot mo. “Gusto rin kita. Kailangan pa ba nating patagalin? I don’t believe in courtship.”

"Uhmm, ok. Sure,” ang sagot ko.

“So, mula ngayon, tayo na?” ang pag-confirm mo.

“Oo.”

Napangiti ka. Niyakap mo ako ng mahigpit at binulungan ng “I love you.”

Ang anumang reservation sa biglaang decision ko ay nilunod ng mga halik mo. I was actually happy to hold you.

I decided to take the risk to have you.

Nang tinugtog ang “Love At First Sight”, tumayo tayo at muling nagsayaw.

Wednesday, November 5, 2008

Beauty Disaster

Nakakahiya man, ikukuwento ko na.

After partying hard Friday night and spending a leisurely Saturday, I decided to pamper myself Sunday.

I had a whole body massage and a haircut.

Yung suki kong manggugupit, nag-resign na sa parlor na pinupuntahan ko, kaya naghanap ako ng bagong pagpapagupitan. I went to this famous salon.

Nakatagpo ako ng mahusay gumupit. Nagustuhan ko ang ginawa niyang style sa buhok ko. I was so pleased with my new look.

Nag-suggest siya ng hair spa. Ok, sabi ko, nandito na rin lang, lubus-lubosin na ang pagpapaganda.

So, nagpa-hair spa ako.

May inilagay na cream sa buhok ko. Minasahe ang scalp ko. Binalutan ng shower cap ang ulo ko. May bonus pa na shoulder and back massage habang nakababad ang ulo ko sa gamot.

After 30 minutes, hinugasan ang ulo ko. Uy, ang sabi ko, ang sarap ng feeling. Ang presko sa scalp at ang dulas ng buhok ko. Nagbigay ako ng malaking tip.

Nagsimba muna ako at namasyal sa mall bago umuwi.

Before going to bed, I bathed and did my usual rituals.

Nakahiga na ako para matulog nang magsimulang mangati ang ulo ko. Pati noo, tenga, mukha at leeg ko. Ang kati-kati na hindi ko kayang tiisin. Bumangon ako at humarap sa salamin.

Puno ng rashes ang mukha at leeg ko. Namumula at namamantal din ang anit ko.

I immediately applied Fluoderm, a cream prescribed by my derma the last time na nagka-allergy ako sa sabon. Uminom din ako ng anti-histamine. Nakaramdam ako ng relief kaya nakatulog ako.

Paggising ko kinabukasan, pakiramdam ko, nangangapal ang mukha at anit ko. May intense throbbing sa ulo ko. Masakit din ang anit ko na parang sinabunutan ang buhok ko.

Humarap kaagad ako sa salamin at nagulat ako sa nakita ko. Parang lumaki ang ulo ko dahil sa pamamaga ng anit at noo ko (think hydrocephalus!). Naging parang chicharon ang tenga ko. Halos magsara ang mga mata ko dahil sa pamamaga sa paligid nito. Naiba ang hitsura ko na halos di ko na makilala ang sarili ko!

Oh my God, it must have been the hair spa! Na-allergy ako!

Nagmamadali akong nag-shower. While shampooing, nasalat ko ang mga blisters sa anit ko. My God! My God! Ano ito? Katatapos lang ng allergy ko sa sabon, may bago na naman akong allergy. At mukhang grabe ito!

Uminom uli ako ng anti-histamine.

Pagkabihis, I went downstairs to report for work. (Yes, my office is just downstairs.) I was greeted by my staff with shocked expression on their faces. “What happened to you?” ang sabay- sabay nilang tanong. I realized that I looked worse than I thought.

After an hour, lalong lumala ang pamamaga ko. I was also in pain. My business partner drove me to the doctor.

The dermatologist confirmed na na-allergy nga ako sa hair spa. She assured me, though, na wala akong dapat ipag-alala. “It’s nothing serious.” That was the good news. But the bad news: “Mas mamamaga pa yang mukha mo for the next two days dahil sa fluid build-up dala ng allergic reaction mo.” Niresetahan niya ako ng Claricort para sa pamamaga.

More bad news: “Kailangan mong hugasan ng boiled guava leaves (cooled, of course!) ang anit mo twice a day for 20 minutes.” Gosh, saan ako kukuha ng dahon ng bayabas? And who has the time to wash scalp for 20 minutes twice a day?

Fluoderm was also prescribed for topical application to affected areas on the scalp. Paano ko ito ia-apply e hindi ko naman nakikita ang mga sugat sa anit ko?

Anyway, nagawan ko rin ng solusyon ang mga ito. Nagpabili ako sa Quiapo ng dahon ng bayabas. At nagpatulong ako kay Inday sa paglalagay ng gamot.

Sinusulat ko ito, effort na effort na ibukas ko ang mga mata ko dahil sa higit na pamamaga nito. Kakatingin ko lang sa salamin at magang-maga rin ang mukha ko. Mukha ng isang alien ang nakikita ko sa reflection ko at hindi na ako!

“Yan kasi,” ang sabi ng bestfriend ko habang naghihinagpis ako sa phone. “Hindi ka na nakuntento sa likas na ganda mo kaya pinapangit ka tuloy!” Jokingly, of course.

For the next seven days, I will just be confined at home and in my office. I don’t even intend to accept visit from friends. Hindi ako maaaring lumabas dahil kapag may nasalubong akong mga kakilala, tiyak na masisindak sila sa itsura ko. Sabagay, baka hindi rin nila ako mamukhaan. Magtatanong nga lang sila sa isip nila: Ano kaya ang nangyari sa mamang iyon?

Hay naku, the price I have to pay for beauty! Kung alam ko lang na magdudusa ako nang ganito dahil sa simpleng hair spa, sana nagpa-cosmetic surgery na lang ako!