Singles

Noong nakaraang Sabado nang gabi, ako ang unang dumating sa tagpuan namin ng barkada sa Malate.

Umorder ako ng Strong Ice at nagpaka-busy sa pagte-text habang mag-isang umiinom.

Maya-maya dumating na si A. Nagtaka ako kung bakit naglalakad siya.

“Asan ang motorsiklo mo?” ang tanong ko.

“Di ko dinala kasi maglalasing ako ngayong gabi. Break na kami ni J,” ang sagot.

“Ay, kami rin ni GP.”

Napatingin siya sa akin, parang hindi makapaniwala. “Bakit? Anong nangyari?”

“Umupo ka muna, friend, at umorder.”

Sumenyas ako sa waiter. Red Horse ang inorder ni A. Nagulat ako nang maglabas siya ng yosi.

“Nagyo-yosi ka na? Kelan pa?” ang tanong ko.

“Nung mag-break lang kami. Nag-iinom ako. Masarap palang mag-yosi habang umiinom.”

Wala akong masabi. Nagyo-yosi rin kasi ako kaya wala akong karapatang mangaral.

“Bakit kayo nag-break?” ang tanong niya sa akin sabay sindi ng yosi.

Hindi ako sigurado sa isasagot ko sa kanya. Lumagok muna ako ng beer at nagsindi rin ng yosi.

“I really don’t know…” ang sabi ko pagkaraan. “Basta nitong nakaraang linggo, wala na lang kaming communication. I stopped texting kasi hindi na siya nagre-reply sa mga text ko.”

“Ganon lang?”

“Tumawag siya minsan sa office. I was in a meeting. Di na siya tumawag uli. Di niya rin sinasagot ang mga tawag ko.”

“Last Saturday, absent ka sa gimik. Nagkita ba kayo?”

“We were supposed to go to Tagaytay nung weekend but suddenly, hindi na siya pwede. May school project daw sila at kailangan niyang mag-overnight sa bahay ng kaklase niya. Sunday afternoon, I was inviting him out. Ilang ulit ko siyang tinext pero hindi siya nagre-reply.”

“Hmm…”

“Isang linggo na kaming hindi nag-uusap. So by default, break na kami. Ewan ko ba, may curse yata talaga ako. Kapag pumapasok ako sa relationship, sandaling kaligayahan lang, tapos, wala na. ”

“Palagay mo, may extra-curricular activity siya?”

“Maybe. Pangalawang beses nang nangyari ito. Overnight siya tapos hindi niya sinasagot ang mga text ko. Pinaka-hate ko pa naman yung hindi nagre-reply lalo na kapag nagtatanong ako. Friend, hindi naman ako makulit. Isang sagot lang, kuntento na ako. Kung importante ako sa’yo, hindi mo ako dededmahin, di ba? Not unless may pinagkakaabalahan kang mas importante sa akin.”

“Yan din ang ikinainis ko kay J. Yung hindi nagre-reply sa text na parang I don’t exist. Hello, boyfriend mo ako. Bakit mo ako binabalewala kapag nagte-text ako sa’yo. Pasalamat ka nga, tinetext kita. Ibig sabihin importante ka. Sumagot ka naman para ipakita mo rin na importante ako.”

“Yan din ba ang dahilan kung bakit break na kayo ni J?”

“Among other things. Hindi naman kaila sa’yo na lately we have been fighting a lot.”

“So, ano ang pinag-awayan nyo na finally nag-decide kayong maghiwalay na lang?”

“Katulad pa rin ng dati na nakaplano na ang weekend namin, magkaka-cancel out siya dahil biglaan, nagkaroon sila ng lakad ng barkada niya. Noong una, iniintindi ko siya. Pero ngayon, malinaw na sa akin ang priorities niya at hindi ako kasali roon. Nakakalungkot kasi mahal ko siya. Pero ayoko nang kawawain ang sarili ko. Alam mo naman ako, friend, lagi akong desperado na magka-relationship kaya kapag nagkaka-boyfriend ako, todo-bigay ako… todo-tiis to the point na nagpapaka-martir talaga ako. Pero itong sa amin ni J, hindi ko na kaya.”

Sabay kaming lumagok ng beer.

“Ikaw, mahal mo pa ba si GP?” ang tanong ni A.

“Oo. Kaya lang ayoko na rin ng drama. Lalo na sa mga panahon ngayon na masyado akong busy sa trabaho. Nakakadagdag lang sa stress.”

“Sinabi mo pa…”

“Pero hindi ko sinasabing nasa kanya lang ang mali. Nasa akin din siguro. Hirap din kasi akong maging full-time boyfriend. Sa mga pagkakataong sinisikap kong magkaroon ng time para sa kanya, hindi kami magtagpo.”

“Uminom na lang tayo. At i-enjoy ang pagiging single uli.”

We toasted and drank again from our bottles.

And then we ordered for another round.

Dumating si L. Isa sa pinakabata sa grupo namin pero pinaka -- how shall I say it? -- walang inhibition. Ilang Sabado rin siyang hindi umeksena sa Malate. Nakita ko sa Friendster niya ang dahilan kung bakit. Nagka-jowa siya. Nasa main pic at shout-out niya ang ebidensya. Nakita ko rin sa Friendster niya ang dahilan kung bakit naririto siya ngayong gabi. Kanina lang, napansin ko, wala na ang mga pics ni “bebehco” sa profile niya at ang status niya, single uli.

“Gurl! I missed you!” ang bati niya sa akin sabay beso. Bumeso rin siya kay A.

“May napansin ako sa Friendster mo,” ang sabi ko.

“Ano yun?”

“Biglang may-I-disappear ang mga pics ni bebehmo.”

“Break na kami,” ang sabi ni L na lungkot-lungkutan habang sumesenyas sa waiter ng iced tea.

“Ikaw din?” ang tanong ni A na parang na-aamuse na nasa iisang bangka kaming tatlo.

“Bakit? Ikaw rin ba?” ang balik-tanong ni L kay A.

“Yes. At si Aris din.”

“Ano ba yan? Magpapasko pa naman.”

“Bakit kayo nag-break?” ang tanong ko.

“Hindi siya seryoso sa akin.”

“At bakit ka naman niya seseryosohin, aber, e napaka-playgirl mo?” ang pagbibiro ni A kay L.

“Gurl, nagpapakatino na ako para sa kanya kasi nga, mahal ko siya. Pero, exactly, yun ang tingin niya sa akin. Malandi. Hindi siya naniniwala na capable akong magpakatino para sa kanya. Ang gusto niya, open relationship. Believe it or not, gurl, ayoko. Dahil kung makikipag-sex din lang ako sa iba at siya ganun din, walang saysay ang relasyon namin.”

Pagdating ng iced tea ay kaagad itong tinungga ni L.

“Bakit hindi ka mag-beer, gurl? Iinom natin ang mga sama ng loob sa boyfriends – I mean, ex-boyfriends – natin!” ang suhestiyon ko.

“Ayokong malasing.”

“Bakit? Nagpapakatino ka pa rin ba?” ang biro uli ni A.

“Ay, hindi na nga pala. Ok, get me a San Mig Light!”

Natawa kami ni A. Ako na ang umorder ng beer para kay L.

Maya-maya, dumating si M. Ang friend namin na always single dahil mahiyain sa lalaki. Pero mukhang finally, lumabas na siya sa kanyang kabibe dahil may excited na chika si A tungkol sa kanya.

“Makinig kayo,” ang pagtawag ni A sa atensyon namin ni L pagkatapos ng beso-beso namin kay M. “May mainit akong kwento tungkol kay M!”

Pinandilatan ni M si A pero naka-smile siya. Umupo siya sa mesa namin.

Lumapit sa amin ang waiter.

“Pilsen,” ang order ni M.

Pag-alis ng waiter, nagpatuloy si A. “Friday last week, nag-Obar kami. And guess what, lumandi nang husto si M. Yung hindi niya ginagawa sa Bed, ginawa niya sa O!”

“Shut up!” ang saway kunwari ni M kay A pero nakatawa siya.

Parang hindi ako makapaniwala dahil si M ang tipo na palilipasin ang buong magdamag sa Bed na nasa isang sulok lang at hirap na hirap akong ibuyo sa mga lalaki.

“At ano yung mga pinaggagawa ni M?” ang tanong ni L.

“Nakipaghalikan siya. Hindi lang sa isa kundi sa dalawa!”

“Oh my God,” ang reaksyon ko. “M, I am so proud of you!”

“Aris, ginaya lang kita. You are such an inspiration!” ang sagot ni M.

Natawa ako.

Dumating ang Pilsen. Uminom kaagad si M.

“Antagal nilang naghalikan nung pangalawa,” ang patuloy na kwento ni A. “And take note, ang cute nung guy! Nainggit talaga ako!”

“Talaga?” sabay pa kami ni L.

“Stop it!” ang saway uli ni M kay A.

“At hindi lang yun,” ayaw paawat ni A. “Nagpa-take-home siya dun sa guy!”

Napanganga kami ni L. Hindi kami makapaniwala. Nagpaka-wild nga si M! Hindi na siya isang Maria Clara.

“I am so happy to hear that!” ang sabi ko sabay tawa.

“Saang motel ka dinala?” ang tanong ni L.

“Excuse me. Sa condo niya!” ang proud na sagot ni M.

“Bongga!” ang tili ni L.

“And so… you are seeing him now?” Excited ako sa prospect na magkaka-boyfriend na si M.

“It was just a one night stand,” ang sagot ni M without batting an eyelash.

Natahimik kami nina L at A. Napatingin kami kay M.

“Ang sarap-sarap maging single, noh!” ang hirit ni M. “Why spoil it?”

Sabay-sabay kaming napangiti.

“Let’s drink to that!” ang anyaya ko.

Sabay-sabay naming itinaas ang mga beer namin.

“To being single!” ang sabi ko.

“To being single!” ang sagot ng friends ko.

Nag-umpugan ang mga bote namin.

At sabay-sabay kaming uminom.

Wasted

He was a new face sa table namin pagdating ko sa Silya last Saturday. Napagkamalan ko pa siya na bagong jowa ng ex ko na ka-join ng barkada. He was good looking alright but any interest sa kanya ay pinigil ng pagiging committed ko na. Distracted at consumed din ako ng longing ko kay GP at inis kung bakit wala siya gayong dapat ay magkasama kami.

“Aris, this is KM. Kapitbahay ko,” ang pakilala ni Ex. “KM, this is Aris.”

I said hello. He smiled. Pero hindi na kami nagkamay.

Nagsimula akong uminom ng Strong Ice habang nagkikipagkuwentuhan sa mga kaibigan ko. KM seemed comfortable sa grupo dahil sumasali siya sa usapan, biruan at tawanan. He is only twenty two pero nagtuturo na siya sa isang university sa Manila.

Isa sa mga kaibigan ko ang pabirong nagpahayag ng interest kay KM nang malaman niya na single ito and looking. Game na sumakay si KM sa mga kantyaw namin.

“Buti na lang hindi na single si Aris,” ang sabi ng friend ko. “Dahil tiyak na makikipag-unahan yan sa akin. Type niya ang mga katulad mo.”

“Shut up!” I shot back at my friend. “Nakakahiya kay KM baka kung ano ang isipin niya.”

Napatingin ako kay KM. Nakangiti siya.

“Pero single siya tonight. Di siya sinipot ng jowa eh!” ang hirit ng isa ko pang friend.

Nakitawa ako sa biro nila pero may biglang kumirot sa dibdib ko. Tumungga ako ng beer. Inubos ko. And then I ordered for another bottle.

Tuloy ang kwentuhan at inuman. Kasali pa rin ako sa pinagtitripan.

“Bakit hindi natin tanungin si Ex kung payag siya na mapunta si Aris sa kapitbahay niya,” ang baling ng friend ko sa ex ko.

“Why not?” ang sagot ni Ex. “Basta ba single na uli siya at di niya lolokohin ang kapitbahay ko.”

“Bakit, niloko ka ba niya noon?” ang pang-iintriga ng friend ko.

“Bakit hindi ninyo itanong sa kanya?”

Kantyawan. Nakatingin sa akin si KM.

“Hoy, hindi kita niloko!” ang sagot ko kay Ex. “Ako ang iniwanan mo.”

“Hindi kita iniwanan. Tingnan mo, nandito pa rin ako.”

“Uy, nagkakalabasan na ng sama ng loob…” ang patuloy na pangangantyaw ng friends ko.

Natawa na lang kami ni Ex.

Nagtanong si KM. “May past kayo?”

Si Ex ang sumagot. “Yup. But we’re still good friends.”

Patuloy ako sa pag-inom. May gusto akong lunurin sa aking dibdib. Order lang ako ng order pagkakaubos ko ng bawat bote. Patingin-tingin ako sa aking celfone for any messages from him. Palinga-linga rin ako dahil umaasa ako na sosorpresahin niya ako at siya ay darating.

Lumagpas ako sa limit ko ng beer. Lasing na ako nang pumasok kami sa Bed pero tuwid pa naman ang lakad ko at matino pa ang pag-iisip ko.

Wala pa ring paramdam si GP.

***

We drank some more inside. We were sipping from a pitcher of blue frog habang pasayaw-sayaw. I danced with Ex, then with KM. Medyo matagal ang naging pagsasayaw namin ni KM pero sayaw magkaibigan lang na medyo may distansya. Hindi naghahawakan at hindi nag-uusap. Nagngingitian lang. Very much aware ako na hindi na ako single kaya kailangan kong mag-behave. Ayoko ring may masabi ang mga friends ko, lalong-lalo na si Ex.

Natigil lang ang pagsasayaw namin ni KM nang may lumapit sa kanya na guy na mukhang kakilala niya at binati siya. Sandali silang nag-usap at pagkaraan, napansin ko na hindi na ito humiwalay sa kanya. Sayaw-sayaw uli kami ng mga friends ko. Si KM, nakita kong kasayaw yung guy at medyo intimate sila.

Hindi ko naiwasang magtanong kay Ex: “Who’s the guy?”

“Manliligaw niya.”

We were already on our second pitcher. Feeling ko habang nalalasing kami, lalo kaming sumasaya. We danced to “Baby When The Light”. My other friends started connecting with other guys. I just stayed with my two other friends na taken na rin (one of them was my bestfriend AC). Gusto ko pa ring magpakatino kahit masama ang loob ko kay GP. Sayaw-sayaw. Inom-inom.

Biglang-bigla, naramdaman ko ang epekto ng alak. Nahihilo ako at nasusuka! I hurriedly made my way to the bathroom at muntik na akong madapa sa pagmamadali ko. Napakapit ako sa isang guy na nakatayo. Si KM pala. Sinapo niya ako, halos payakap. Nagkatapat ang aming mga mukha. At kahit umiikot ang aking paningin, nagulat ako sa sumunod niyang ginawa.

Hinalikan niya ako sa lips.

I was too drunk to react or to respond. Nasa tabi niya ang manliligaw niya at nakatingin lang.

May naramdaman akong braso na umakbay sa akin. My bestfriend AC. “Are you alright?”

“I need to go to the bathroom…” ang sabi ko.

Naramdaman kong lumuwag ang pagkakahawak sa akin ni KM.

“Samahan na kita,” ang sabi ni AC.

At inalalayan niya ako paakyat sa banyo. I was really drunk.

After throwing up and washing my face, naupo muna kami ni AC sa couch.

“Tama ba ang nakita ko?” ang tanong sa akin ni AC.

“Anong nakita?”

“Na hinalikan ka ni KM?”

“Oo. Nagulat nga ako,” ang sagot ko.

“Alam mo na mali yun. May jowa ka na.”

“Hindi ako ang nag-initiate. Bigla niya akong hinalikan.”

“Paalala lang, gurl…”

“Kanina pa ako behave in case you haven’t noticed.”

Pagkaraang makapagpahinga at mahimasmasan, bumaba na kami ni AC. “Here I Am” was playing. I was instantly reminded about GP. Ito yung song na sinayawan namin noong magkakilala kami. Muli kong naramdaman ang lungkot sa aking dibdib. Miss ko talaga siya.
Nagsayaw na lang kami ni AC.

Sa di-kalayuan, natanaw ko si KM. Iba na ang kasayaw. Nasaan na ang kanyang manliligaw? Bakit biglang nawala? Magkayakap si KM at ang kanyang kasayaw. And they were kissing.

At one point, habang tinitingnan ko siya, napatingin din siya at nagtama ang aming mga mata. Nagpatuloy siya sa pakikipaghalikan sa kanyang kapareha habang nakatingin sa akin. I just smiled at him.

Jumoin sa amin ni AC ang dalawa pa naming friends, one of them with a pitcher of yet another lethal drink. He was again insisting that we take a sip. I obliged na parang hindi pa ako nalalasing. Go lang nang go. Sige lang nang sige. Kailangan kong mag-enjoy at makalimot.

We danced and drank until 5:00 am. Hindi na namin namalayan ang isa-isang pagkawala ng iba pa naming mga kasama. Nakalimutan ko na rin ang tungkol kay KM.

Lumabas kami at naglakad na magkakaakbay ng mga friends ko. Saglit kaming huminto sa tapat ng O Bar para mag-hello sa mga kakilala na nakita namin sa labas.

We had breakfast at Silya. I had papaitan para matanggal ang aking pagkalasing. At dahil apat na lang kaming magkakasama, nag-usap kami ng mga bagay-bagay na seryoso naman. We talked about being in a relationship and how to keep it. I listened intently. Si GP ang nasa isip ko and how much I wanted to keep our relationship.

Maya-maya nag-text si Ex. Nakauwi na raw sila ng kapitbahay niyang si KM.

Badtrip daw si KM.

Nadukutan daw kasi ng celfone.

Spice

FRIDAY

Kausap ko si GP sa phone while I was grabbing dinner. I was still in the office working overtime.

“I miss you, baby,” ang bungad niya. “How are you?”

“Very busy. I miss you too, baby,” ang sagot ko. “Ikaw, kumusta?”

“Kadarating ko lang. Dinner ka na?”

“Ngayon lang. Ikaw?”

“Kumain na ako sa labas. Pahinga lang muna.”

“How’s school?” ang tanong ko.

“Kakapagod pero ok naman. Are we meeting tomorrow?”

“Yup. Miss na miss na kita. I need to see you.”

“Ako rin.”

Pause.

“Baby? Magpapaalam sana ako. Pwede ba akong lumabas tonight?” ang sabi niya pagkaraan.

“San ka punta?” ang tanong ko.

“Greenbelt lang. A friend is inviting me out.”

“Ah, ok. Who’s this friend?”

“A new friend. Makulit lang eh. Nagpapasama.”

“What time kayo magkikita?”

“Mga ten o’clock.”

“Bakit medyo late na?”

“Manggagaling kasi siya sa work.”

“Inuman ba?”

“No. Coffee lang. Uwi ako nang maaga.”

“Ok. Just take care. Text me when you get home.”

“Thanks, baby.”

Nang maibaba ko ang phone, may kakaiba akong naramdaman. Magkakahalong feeling na hindi ko maipaliwanag. It was uncomfortable…na parang may mali.

I texted him: “Selos ako, baby. You are going out on a date tonight.”

“It is not a date.”

I decided not to pursue or validate my insecurity. I texted back: “Joke lang hehe! Have a great time. Take care. Just text me later ok?”

I waited but he did not text.

***

SATURDAY

Around 5pm, I texted him: “Meet tayo tonight sa Malate?”

No reply.

I texted him again: “Anong oras tayo magkikita mamaya?”

No reply.

Ako uli: “Sleep muna ako. Wait ko reply mo.”

Paggising ko, I checked my celfone for messages.

Got a number of messages from friends. Wala pa rin siyang reply.

I texted again: “Sana reply ka…”

Wala pa rin.

Nakaligo na ako at nakapagbihis, naghihintay pa rin ako sa reply niya.

Naiinis na ako.

“Imbyerna ako. Di nagre-reply ang jowa,” ang text ko sa friend ko. “Dapat kasama ko siya.”

“Just get your ass out here. Forget about him. Enjoy the time with your friends,” ang sagot.

Umalis na ako ng bahay.

Habang nasa daan ako papuntang Malate, tinext ko uli siya. “Bakit hindi ka nagre-reply? May ibig bang sabihin ito?”

Wala pa ring sagot.

I arrived at Silya and my friends were already there. Siya kaagad ang hinanap ng mga ito when I joined them.

“Asan si GP?” ang tanong nila. “Akala ko kasama mo siya.”

“I don’t know,” ang honest na sagot ko. “Di siya nagre-reply sa text ko.”

“May problema ba?”

“Hindi ko alam.”

Kahit deep inside naiinis ako kay GP, I tried my best to get into the groove with my friends. We had bottles of beer. Kwentuhan. Tuksuhan. Tawanan. Harutan.

I kept on checking my celfone for any message from him. Nada. I was hoping na bigla na lang siyang darating para i-surprise ako.

Kahit lasing na ako, nararamdaman ko na narooroon ang tampo sa dibdib ko. Kahit tumatawa ako, naroroon pa rin ang lungkot dahil wala si GP sa tabi ko.

We went to Bed at around 1:00 am.

Natapos ang gabi na wala akong natanggap na kahit isang text mula sa kanya.

***

SUNDAY

Nagising ako around 1:00 pm.

I had 3 messages from him.

9:02am: “Sorry po kung di ako nakapunta ng Malate kagabi. 6pm nasa bahay na ako ng friend ko. Uminom kami sa Timog. Sabay sana kami punta ng Malate kaya lang dumating yung iba pa naming friends. Naparami yung inuman. Di na kami nakaalis.”

9:04am: “Di po ako nakapag-reply kasi na-lowbat celfone ko. Nakapag-recharge ako 3am na pagdating ko sa bahay. Nakatulog ako kaagad kasi po lasing ako.”

9:06am: “Sorry po talaga. I feel guilty sa nagawa ko sa’yo. Tanggap ko po kung ano man ang consequence. Sorry sorry sorry from the bottom of my heart.”

Ako naman ang hindi nag-reply.

***

MONDAY

“Sorry na po. It was not my intention to hurt you. Please forgive me.” Ito ang text na nabasa ko paggising ko.

Nagmamatigas pa rin ako pero nalulungkot ako.

Humingi ako ng advice sa bestfriend ko.

“Wag ka lang manahimik,” ang sabi niya. “Ipaalam mo sa kanya kung bakit masama ang loob mo.”

I texted GP: “I am hurt because it was our 1st monthsary and I wanted us to celebrate last Saturday but you ignored me and you completely forgot about us.”

His reply: “I am sorry. Mas malaki pala ang kasalanan ko sa’yo. Nawala sa isip ko na monthsary natin last Saturday. Sorry, hindi ko sinasadya…”

Text ko pa: “It was also strange that you went out Friday night and you disregarded me Saturday night…”

Matagal bago siya sumagot: “Let us not count the days when we were not together but instead let us look forward to the days that we will be together. It was my fault and I am asking for your forgiveness. I love you and I do not want to lose you. Sana walang mabago sa ating dalawa…”

Bumigay na ako: “I love you and I miss you and I think so much about you but I feel taken for granted and I am afraid that you are seeing somebody else…”

“I was only with my friends. There’s nobody else. Our relationship is important to me and I am committed to you. I just forgot and I blame myself for it.”

Tuluyan na akong lumambot: “Ok, sige po. Mag-lunch ka na.”

“Forgiven na ba ako?”

“Kalimutan na natin ang nangyari.”

“I love you, baby.”

“Happy 1st monthsary.”

“Happy 1st.”