Pahaplos na gumapang ang aking mga kamay. Dinama ko ang bawat umbok, kurba at hugis ng kanyang hubad na katawan.
Hinila niya ako paibabaw sa kanya. Saglit na nagtama ang aming mga mata bago nagtagpo ang aming mga labi. Nagsalo kami sa isang matamis na halik habang ang mga kamay niya ay hinaplos at dinama rin ang aking kahubdan.
Idinampi ko ang aking mga labi sa makinis niyang balat. Una sa kanyang leeg na kung saan sinimsim at dinilaan ko ang kanyang magkahalong bango at tamis. Dinilaan ko rin at sinakmal-sakmal ang kanyang malapad at maskuladong balikat. Pagkatapos, dahan-dahang bumaba ang aking bibig sa kanyang matipunong dibdib. Hindi lang simsim at hagod ang aking ginawa kundi kinagat-kagat ko pa, sinundot-sundot at sinipsip ang dalawang mumunting korona.
Napapaigtad siya sa aking ginagawa. Hindi malaman kung saan ibabaling ang ulo habang nakapikit at napapakagat-labi. Mahigpit ang pagkakakapit niya sa aking likod.
Dumako ako sa kanyang tiyan. Hinalikan ko at nilaro-laro ang kanyang pusod. Mahigpit niya akong hinawakan sa balikat at itinulak pababa. Nalanghap ko ang tila nakalalasing na aroma ng kanyang pagkalalaki. Hawak ang aking ulo, ipagdiinan niya ako pasubsob sa kanya. Naging masunurin ako at masigasig ko siyang pinaglingkuran.
Impit ang kanyang mga ungol. Napapasabunot siya sa aking buhok. Naramdaman ko ang pangangatal ng kanyang katawan habang patuloy ako sa pagsibasib.
Hinila niya ako pataas at muli kaming naghalikan. Higit na mariin, maalab. Marahas ang haplos at pisil ng kanyang mga palad habang nagkikiskisan ang aming mga kaangkinan.
Pagkatapos, pinahiga niya ako at siya naman ang pumaibabaw sa akin. Punumpuno ng pagnanasa niya akong hinalikan sa leeg… sa braso… sa balikat. Napapasinghap ako sa bawat dampi at hagod ng kanyang bibig. Sinipsip niya rin at kinagat-kagat ang aking dibdib. Hinimas niya at pinaglaruan ang aking kaantigan. Nag-ibayo ang aking pagngangalit. Bumaba siya at naramdaman ko ang kanyang mainit na bibig. Napakagat-labi ako. Napaliyad. Napakapit.
Maya-maya, ipinatong niya ang aking mga binti sa kanyang balikat. Naramdaman ko ang kanyang pagtutok at dahan-dahang pag-ulos. Napapitlag ako subalit pilit niya akong pinayapa sa pamamagitan ng mga halik. Unti-unti niya akong sinundol. Masakit ang bawat pagpupumilit subalit tiniis ko hanggang mapagtagumpayan niya akong malupig.
Kapwa kami naglulumiyad habang pinagsasaluhan namin ang pag-iisang katawan. Ilang sandali pa, bumilis ang kanyang mga galaw sabay sa pagbilis ng kanyang paghinga. Napayakap siya sa akin nang mahigpit. Napaungol at nanginig sabay sa pagsirit ng kaganapan ng aming pagniniig.
Pagkalipas ng ilang sandali ay bumangon siya. Muli niya akong pinaglaruan. At nang ako ay handa na, iginiya niya ako upang tuklasin ko rin ang kanyang kaibuturan. Kakaiba ang init na aking nadama habang saklot niya. Higit lalo nang ritmiko siyang magtaas-baba. Parang idinuyan ang aking kaluluwa. Para akong susulak at sasambulat.
Nakapikit si Diego. Tila nilalasap ang magkahalong kirot at ginhawa ng aming pag-uugnay.
Maya-maya pa, hinahabol ko na ang aking paghinga sabay sa pag-indayog niya. Ginapangan ng matinding kilabot ang bawat himaymay ng aking laman. Nanginig ako at nagkikiwal. Pumulandit ang aking lakas. Halos katasin pati ang aking ulirat.
Muli niya akong kinumutan ng kanyang katawan. Mahigpit ko siyang niyakap at hinalikan.
Kinabukasan, tinapos ko ang aking bakasyon. Nagmamadali akong bumalik ng Maynila.
Hindi ko maintindindihan kung bakit pagkatapos ng mga pangayayari, biglang-bigla parang gusto kong umiwas at tumakas.
***
First day of classes. Excited akong pumasok sa kolehiyo. Na-late ako sa unang subject dahil nagkaligaw-ligaw ako sa paghahanap ng classroom.
Nakatalikod ang propesor habang may isinusulat sa blackboard. Patalilis akong pumasok at naghanap ng bakanteng upuan.
Habang nakatalikod, napagmasdan kong mabuti ang propesor. Matipuno ang kanyang pangangatawan. Matangkad at matikas ang tindig. Matambok ang puwit. Kulot ang buhok.
Nagulat ako nang siya ay humarap.
Nagulat din siya pagkakita sa akin.
Nagtama ang aming mga mata.
Bumilis ang tibok ng puso ko. Parang hindi ako makahinga.
Lumapit siya sa akin.
“Class card?” ang sabi niya. Hinagod niya ako ng tingin.
Nang maiabot ko ang hinihingi niya, tumalikod siya at bumalik sa harapan.
Naiwan akong nakamulagat.
Si Lawrence ang teacher ko sa English 1.
***
Hindi ko inaasahan na madaratnan ko siya sa bahay.
Kasabay pa namin siyang naghapunan. Kahit may bagabag sa aking kalooban, kaswal ko pa rin siyang pinakiharapan.
Subalit hindi ko maiwasang bigyan ng kahulugan ang pagtingin-tingin at pagngiti-ngiti niya sa akin.
Papag-aralin siya ni Papa sa eskwelahan ko. Late enrollee. Exempted sa entrance test dahil salutatorian nang grumadweyt.
Sa amin siya tutuloy at magiging ka-share ko sa kuwarto.
Si Diego.
Monday, June 22, 2009
Tuesday, June 16, 2009
Angkas
Nagising ako pasado alas-nuwebe.
Over breakfast, naisipan kong magluto ng lunch. It was an easy Sunday at sinisipag ako.
May craving sa adobo at sopas ang housemates ko kaya iyon ang napagdesisyunan kong lutuin.
Lumabas ako ng bahay para mamalengke.
Nagtungo ako sa Monterey sa loob ng village. Nakipagsiksikan ako sa dami ng tao sa meat counter at kaagad na nagpakilo ng pork belly.
Nagpapa-slice ako nang marinig ko ang buo at kaiga-igayang boses galing sa likuran ko.
“Isang kilong beef nga.”
Napalingon ako. The voice matched the face. Guwapo. Bata. Brusko.
Napansin niya ang paglingon ko. Kaagad akong bumawi ng tingin. Sa diwa ko, rumehistro ang imahe niya na malinis at mabango.
“Pang-nilaga,” ang narinig kong sabi niya nang tinanong siya kung anong cut ang gagawin.
Pagkabigay sa akin ng pork, nagtungo ako sa freezer para kumuha ng chicken breast. Hindi ko naiwasang muling tumingin sa kanya.
Eksaktong paalis na siya sa meat counter bitbit ang beef kaya huling-huli niya ako. Saglit na nagtama ang aming mga mata. Kaagad akong umiwas at dumiretso sa cashier.
Wala sa agenda ko ang lumandi. Unang-una, pamamalengke lang talaga ang pakay ko. Pangalawa, nakapambahay lang ako at naka-tsinelas, ni hindi yata ako nakapagsuklay. At pangatlo, alas-diyes ng umaga, hello?
Pumila ako sa cashier upang magbayad. Pumila na rin siya. At kahit may dalawang tao sa pagitan namin, damang-dama ko ang pang-akit niya na parang magnet na humihigop sa akin.
Bago ako tuluyang lumabas, hindi ko napigilang muli siyang tingnan.
Nakatingin din siya sa akin. Nakangiti.
Nataranta ako at nagmadali. Muntik pa akong maipit sa pinto.
***
I walked to the nearby talipapa.
Umikot ako upang maghanap ng mga sariwang gulay na kakailanganin ko.
Nakayuko ako at pumipili ng carrots nang may maramdaman akong familiar presence sa tabi ko. Nasulyapan ko ang magagandang paa na naka-Havaianas. Gayundin ang mabalahibong binti.
Dahan-dahan akong nag-angat ng mukha, halos pigil ang hininga.
At muli ko siyang nakita. May hawak na patatas.
Muling nagtama ang aming mga mata. Muli rin akong umiwas. Hindi dahil nagmamaganda ako. Intimidated lang kasi ako sa kanya.
Inabala ko ang aking sarili sa pagpili ng iba pang mga gulay.
Nagbayad siya. Dedma ako kunwari hanggang sa siya ay makaalis.
***
Paglabas ko ng talipapa, naroroon siya. Nakasakay sa motorsiklo (naka-motorsiklo pala siya!), nakatingin sa akin at nakangiti.
“Saan ka?” ang tanong niya.
“Diyan lang sa Sampaguita,” ang sagot ko. Hindi na ako nakaiwas.
“Sa Gumamela lang ako. Halika, sumabay ka na.”
“Huh?”
Tama ba ang intindi ko? Pinasasakay niya ako sa motorsiklo niya?
“Sakay na,” ang muli niyang yaya. Hindi ako makapaniwala.
Gusto ko sanang tumanggi pero hindi ko ma-resist ang appeal niya. Ang sexy niya sa pagkakasakay sa motorsiklo! Defined ang muscles niya sa braso habang nakahawak sa manibela. Naka-expose ang mahaba at malaman niyang binti sa suot na checkered shorts.
Natagpuan ko ang sarili ko na nakaangkas sa motorsiklo niya.
Marahas ang pagpapatakbo niya. Ngunit sa halip na matakot, na-excite ako.
Habang tumatakbo kami nang mabilis, nalanghap ko ang likas niyang bango na itinataboy ng hangin sa akin. Hindi ko naiwasang kumapit sa baywang niya upang bumalanse. Wala akong nahawakang bilbil at ang nasalat ko ay ang matigas niyang abs!
Lumiko siya sa street namin sabay sa pagbagal ng kanyang takbo.
“Diyan lang ako sa brown gate,” ang sabi ko.
Itinigil niya ang motorsiklo sa tapat ng bahay namin.
Bumaba ako.
“Salamat….” ang sabi ko.
“Jeff,” ang pakilala niya sa sarili. “Bagong lipat lang kami rito.”
“Aris,” ang pakilala ko rin. “Salamat uli, Jeff.”
“Sige, Aris. Tutuloy na ako.” Muli kong nasilayan ang kanyang ngiti.
Nagmaniobra siya upang umikot. Bahagya pa siyang kumaway bago muling humarurot.
Tinanaw ko siya hanggang makaliko sa kanto.
Pumasok ako sa gate bitbit ang mga pinamili kong baboy, manok, repolyo, patatas at carrots.
Inayos ko ang gulu-gulo kong buhok.
Saka ako naging aware sa itsura ko na napaka-unglamorous!
Over breakfast, naisipan kong magluto ng lunch. It was an easy Sunday at sinisipag ako.
May craving sa adobo at sopas ang housemates ko kaya iyon ang napagdesisyunan kong lutuin.
Lumabas ako ng bahay para mamalengke.
Nagtungo ako sa Monterey sa loob ng village. Nakipagsiksikan ako sa dami ng tao sa meat counter at kaagad na nagpakilo ng pork belly.
Nagpapa-slice ako nang marinig ko ang buo at kaiga-igayang boses galing sa likuran ko.
“Isang kilong beef nga.”
Napalingon ako. The voice matched the face. Guwapo. Bata. Brusko.
Napansin niya ang paglingon ko. Kaagad akong bumawi ng tingin. Sa diwa ko, rumehistro ang imahe niya na malinis at mabango.
“Pang-nilaga,” ang narinig kong sabi niya nang tinanong siya kung anong cut ang gagawin.
Pagkabigay sa akin ng pork, nagtungo ako sa freezer para kumuha ng chicken breast. Hindi ko naiwasang muling tumingin sa kanya.
Eksaktong paalis na siya sa meat counter bitbit ang beef kaya huling-huli niya ako. Saglit na nagtama ang aming mga mata. Kaagad akong umiwas at dumiretso sa cashier.
Wala sa agenda ko ang lumandi. Unang-una, pamamalengke lang talaga ang pakay ko. Pangalawa, nakapambahay lang ako at naka-tsinelas, ni hindi yata ako nakapagsuklay. At pangatlo, alas-diyes ng umaga, hello?
Pumila ako sa cashier upang magbayad. Pumila na rin siya. At kahit may dalawang tao sa pagitan namin, damang-dama ko ang pang-akit niya na parang magnet na humihigop sa akin.
Bago ako tuluyang lumabas, hindi ko napigilang muli siyang tingnan.
Nakatingin din siya sa akin. Nakangiti.
Nataranta ako at nagmadali. Muntik pa akong maipit sa pinto.
***
I walked to the nearby talipapa.
Umikot ako upang maghanap ng mga sariwang gulay na kakailanganin ko.
Nakayuko ako at pumipili ng carrots nang may maramdaman akong familiar presence sa tabi ko. Nasulyapan ko ang magagandang paa na naka-Havaianas. Gayundin ang mabalahibong binti.
Dahan-dahan akong nag-angat ng mukha, halos pigil ang hininga.
At muli ko siyang nakita. May hawak na patatas.
Muling nagtama ang aming mga mata. Muli rin akong umiwas. Hindi dahil nagmamaganda ako. Intimidated lang kasi ako sa kanya.
Inabala ko ang aking sarili sa pagpili ng iba pang mga gulay.
Nagbayad siya. Dedma ako kunwari hanggang sa siya ay makaalis.
***
Paglabas ko ng talipapa, naroroon siya. Nakasakay sa motorsiklo (naka-motorsiklo pala siya!), nakatingin sa akin at nakangiti.
“Saan ka?” ang tanong niya.
“Diyan lang sa Sampaguita,” ang sagot ko. Hindi na ako nakaiwas.
“Sa Gumamela lang ako. Halika, sumabay ka na.”
“Huh?”
Tama ba ang intindi ko? Pinasasakay niya ako sa motorsiklo niya?
“Sakay na,” ang muli niyang yaya. Hindi ako makapaniwala.
Gusto ko sanang tumanggi pero hindi ko ma-resist ang appeal niya. Ang sexy niya sa pagkakasakay sa motorsiklo! Defined ang muscles niya sa braso habang nakahawak sa manibela. Naka-expose ang mahaba at malaman niyang binti sa suot na checkered shorts.
Natagpuan ko ang sarili ko na nakaangkas sa motorsiklo niya.
Marahas ang pagpapatakbo niya. Ngunit sa halip na matakot, na-excite ako.
Habang tumatakbo kami nang mabilis, nalanghap ko ang likas niyang bango na itinataboy ng hangin sa akin. Hindi ko naiwasang kumapit sa baywang niya upang bumalanse. Wala akong nahawakang bilbil at ang nasalat ko ay ang matigas niyang abs!
Lumiko siya sa street namin sabay sa pagbagal ng kanyang takbo.
“Diyan lang ako sa brown gate,” ang sabi ko.
Itinigil niya ang motorsiklo sa tapat ng bahay namin.
Bumaba ako.
“Salamat….” ang sabi ko.
“Jeff,” ang pakilala niya sa sarili. “Bagong lipat lang kami rito.”
“Aris,” ang pakilala ko rin. “Salamat uli, Jeff.”
“Sige, Aris. Tutuloy na ako.” Muli kong nasilayan ang kanyang ngiti.
Nagmaniobra siya upang umikot. Bahagya pa siyang kumaway bago muling humarurot.
Tinanaw ko siya hanggang makaliko sa kanto.
Pumasok ako sa gate bitbit ang mga pinamili kong baboy, manok, repolyo, patatas at carrots.
Inayos ko ang gulu-gulo kong buhok.
Saka ako naging aware sa itsura ko na napaka-unglamorous!
Thursday, June 11, 2009
Souvenirs
Sa huling gabi ko sa Boracay, nag-ikot ako sa D Mall para bumili ng souvenirs.
I bought the requisite shirts and bracelets.
Tumitingin ako sa 7 for P100 na ref magnets nang makita ko siya na umiikot-ikot din sa souvenir shop.
Hindi siya hunk pero matangkad siya. Ang hahaba ng legs niya na nakalitaw sa maiksing shorts. Naka-sleeveless siya na body fit at bumabakat ang kaunti niyang baby fats. Obviously hindi siya nagdyi-gym pero dahil matangkad, attractive ang kanyang built.
I was willing him to look at me habang pinagmamasdan ko siya pero mukhang oblivious siya sa presence ko. Masyado siyang busy sa pagtingin-tingin sa mga paninda. I ruled him out as a possible friend. Mukhang straight at hindi interesado.
Kinalimutan ko siya. Nag-concentrate ako sa pagpili ng mga magnet na isda. Gusto ko yung mukhang totoo ang kulay.
Pagdampot ko sa “Nemo” na nagustuhan ko, may kamay na sabay ding dumampot dito.
Pagtingin ko... siya!
“Sorry,” ang sabi, nakangiti. Ang guwapo pala niya sa malapitan. Baby-faced at chinito.
Automatic din ang ngiti ko habang nakatingin sa kanya.
“You can have it,” ang sabi ko, sabay dampot sa isa pang “Nemo.”
“Nice, noh?” ang sabi habang hawak ang pinag-agawan namin.
Uy, initiating a conversation.
Who would ever think na magsisimula ang aming pagkikilala habang pareho kaming may hawak na isda.
Same fish. Pareho rin ba ang nakalagay?
“I’m getting it. Ikaw?”
“Yup.”
At ang sumunod ay ang pagpili namin ng tig-anim pa na isda. Hindi ko alam pero parang close na kami kaagad.
“Maganda ba ito?”
“Bakit green ang kulay?”
“Eto, lapu-lapu. Mukhang totoo.”
“Yan. Gusto ko yan.”
Funny pero parang nagkaroon kami ng pagkakataong mag-bond dahil sa ref magnets. At hindi pa kami nagsasabihan ng pangalan nun!
Pagkatapos magbayad, saka lang namin naalalang magpakilala sa isa’t isa.
“Stanley nga pala, pare.”
“Aris.” Pare daw, o!
Nagkamay kami.
“Tara, ikot pa tayo,” ang yaya niya.
“Sige.”
Close na nga kami!
“May mga bibilhin ka pa?” ang tanong niya sa akin.
“Wala naman. Tingin-tingin lang. Ikaw?”
“I saw this store kanina na may binebentang Hed Kandi CDs. Gusto ko uling tingnan.”
“Sure. Samahan na kita.”
Habang naglalakad, usap kami.
“Hanggang kelan ka dito?” ang tanong niya.
“Uuwi na ako bukas. Ikaw?”
“Kararating lang namin kanina. Sa Monday pa balik namin sa Manila.”
“Sino kasama mo?”
“Family. They went back to the hotel after dinner. Ikaw, who’s with you?”
“I am alone.”
“Really?”
Pause.
“It’s my first time here kaya excited akong maglibot. Samahan mo ako mamaya sa beach. Gusto kong makita yung mga sand castles. Gusto ko ring mapanood yung mga fire dancers,” ang sabi niya after.
Napangiti ako. Para siyang bata. Sabagay, talaga namang bata pa siya. Sa tantiya ko, early twenties lang siya although sa unang tingin mukhang older dahil malaking bulas siya.
Binili niya ang CD na nagustuhan niya. At pagkatapos, tumuloy na kami sa beach.
Sa tapat ng Red Coconut, naroroon ang sand castle na gusto niyang makita. Nagpa-picture siya sa akin sa celfone niya. Nagpa-picture na rin ako. Hindi nga lang kami nakapagpa-picture na magkasama.
Aliw na aliw siya sa fire dancers. Nakipalakpak siya sa mga nanonood. Kinuhanan niya pa ito ng video.
Hindi ko maiwasang mapasulyap sa kanya. Natutuwa ako sa mga kilos niya. Parang ang saya-saya niya.
Naglakad-lakad kami sa beach pagkatapos. Doon kami sa parteng nababasa ng tubig ang aming mga paa.
“Ang ganda dito, noh? Sana pwedeng dito na lang tumira,” ang sabi niya.
“Ako rin, gusto kong tumira dito. Walang stress.”
“Kaya lang kung dito tayo titira, ano naman ang gagawin natin dito.”
“E di wala, magiging beach bum lang tayo.”
“Ang sarap nun!” Napangiti siya. Lalong naningkit ang mga mata niya. Ang cute.
Na-attract kami sa ganda ng music na nanggagaling sa Le Soliel kaya doon kami sa tapat tumambay. Naupo kami sa buhangin.
“What do you do, Stan?” ang tanong ko. “Where do you work?”
“I am still a student.” So, he’s younger than I thought. “Ikaw?”
“Business.”
“I am taking up a business course. I also help in the family business.”
“You look Chinese to me. Are you?”
“Yeah. Pero hindi na pure. So what business are you in?”
Sinabi ko.
“Someday, I will be taking over the family business. I am the eldest, you know.”
“Pareho tayo, eldest din ako.”
“I could tell.”
Nagtaka ako. “Why?”
“You have this air of confidence and independence about you.”
“I saw that in you, too.” Napangiti ako.
“We have three things in common: business… being the eldest… at lakas dating!” He chuckled.
“That’s why we gravitated towards each other. Ngayon lang tayo nagkakilala pero tingnan mo, parang matagal na tayong friends.”
“I am sure marami pa tayong pagkakapareho.”
“We’re forgetting the fish magnet.”
“Oo nga.”
Nagkatawanan kami.
I felt so comfortable being with him. Parang biglang-bigla nakalimutan ko ang pag-iisa.
Nahiga siya sa buhangin. “Wow, this is heaven,” ang sabi habang nakatingin sa langit. “Ngayon lang ako nakakita nang ganito karaming bituin sa gabi.”
Nahiga rin ako. “Oo nga. Ang ganda.”
May gumuhit na shooting star sa kalawakan na sabay naming nakita.
“Did you make a wish?” ang tanong ko.
“Yeah.”
“Anong wish mo?”
“Na maging magkaibigan tayo.”
“Really? Bakit hindi pa ba?
“Gusto ko yung close. Best friends, ganon. Ikaw ano’ng wish mo?”
Tumingin ako sa kanya. “Pareho ng wish mo.”
Napangiti siya.
He moved closer to me hanggang maramdaman ko na magkadikit na kami sa aming pagkakahiga. Nakatingin lang kami sa mga bituin… nakikinig sa chill-out music… dinadama ang ihip ng hangin.
I felt at peace. I felt so happy being with him. It was a perfect moment.
Matagal kami sa ganoong posisyon. Tahimik, walang nagsasalita pero may connection.
Maya-maya, bumangon siya.
“Baka hinahanap na ako. Kailangan ko nang bumalik sa hotel.”
Bumangon na rin ako. Para akong nalungkot sa pamamaalam niya.
Tumayo kami. At nagulat ako nang bigla niya akong niyakap.
“Masaya ako na nakilala kita, Aris. Salamat.”
Napayakap na rin ako sa kanya.
Nagpalitan kami ng bracelets bilang remembrance at souvenir.
Nag-exchange numbers din kami.
“Magkikita uli tayo, promise?”
“Promise.”
Bago kami tuluyang naghiwalay, ginawaran ko siya ng halik sa pisngi.
Masayang-malungkot na naglakad ako sa beach. In my mind, I could hear a song.
I bought the requisite shirts and bracelets.
Tumitingin ako sa 7 for P100 na ref magnets nang makita ko siya na umiikot-ikot din sa souvenir shop.
Hindi siya hunk pero matangkad siya. Ang hahaba ng legs niya na nakalitaw sa maiksing shorts. Naka-sleeveless siya na body fit at bumabakat ang kaunti niyang baby fats. Obviously hindi siya nagdyi-gym pero dahil matangkad, attractive ang kanyang built.
I was willing him to look at me habang pinagmamasdan ko siya pero mukhang oblivious siya sa presence ko. Masyado siyang busy sa pagtingin-tingin sa mga paninda. I ruled him out as a possible friend. Mukhang straight at hindi interesado.
Kinalimutan ko siya. Nag-concentrate ako sa pagpili ng mga magnet na isda. Gusto ko yung mukhang totoo ang kulay.
Pagdampot ko sa “Nemo” na nagustuhan ko, may kamay na sabay ding dumampot dito.
Pagtingin ko... siya!
“Sorry,” ang sabi, nakangiti. Ang guwapo pala niya sa malapitan. Baby-faced at chinito.
Automatic din ang ngiti ko habang nakatingin sa kanya.
“You can have it,” ang sabi ko, sabay dampot sa isa pang “Nemo.”
“Nice, noh?” ang sabi habang hawak ang pinag-agawan namin.
Uy, initiating a conversation.
Who would ever think na magsisimula ang aming pagkikilala habang pareho kaming may hawak na isda.
Same fish. Pareho rin ba ang nakalagay?
“I’m getting it. Ikaw?”
“Yup.”
At ang sumunod ay ang pagpili namin ng tig-anim pa na isda. Hindi ko alam pero parang close na kami kaagad.
“Maganda ba ito?”
“Bakit green ang kulay?”
“Eto, lapu-lapu. Mukhang totoo.”
“Yan. Gusto ko yan.”
Funny pero parang nagkaroon kami ng pagkakataong mag-bond dahil sa ref magnets. At hindi pa kami nagsasabihan ng pangalan nun!
Pagkatapos magbayad, saka lang namin naalalang magpakilala sa isa’t isa.
“Stanley nga pala, pare.”
“Aris.” Pare daw, o!
Nagkamay kami.
“Tara, ikot pa tayo,” ang yaya niya.
“Sige.”
Close na nga kami!
“May mga bibilhin ka pa?” ang tanong niya sa akin.
“Wala naman. Tingin-tingin lang. Ikaw?”
“I saw this store kanina na may binebentang Hed Kandi CDs. Gusto ko uling tingnan.”
“Sure. Samahan na kita.”
Habang naglalakad, usap kami.
“Hanggang kelan ka dito?” ang tanong niya.
“Uuwi na ako bukas. Ikaw?”
“Kararating lang namin kanina. Sa Monday pa balik namin sa Manila.”
“Sino kasama mo?”
“Family. They went back to the hotel after dinner. Ikaw, who’s with you?”
“I am alone.”
“Really?”
Pause.
“It’s my first time here kaya excited akong maglibot. Samahan mo ako mamaya sa beach. Gusto kong makita yung mga sand castles. Gusto ko ring mapanood yung mga fire dancers,” ang sabi niya after.
Napangiti ako. Para siyang bata. Sabagay, talaga namang bata pa siya. Sa tantiya ko, early twenties lang siya although sa unang tingin mukhang older dahil malaking bulas siya.
Binili niya ang CD na nagustuhan niya. At pagkatapos, tumuloy na kami sa beach.
Sa tapat ng Red Coconut, naroroon ang sand castle na gusto niyang makita. Nagpa-picture siya sa akin sa celfone niya. Nagpa-picture na rin ako. Hindi nga lang kami nakapagpa-picture na magkasama.
Aliw na aliw siya sa fire dancers. Nakipalakpak siya sa mga nanonood. Kinuhanan niya pa ito ng video.
Hindi ko maiwasang mapasulyap sa kanya. Natutuwa ako sa mga kilos niya. Parang ang saya-saya niya.
Naglakad-lakad kami sa beach pagkatapos. Doon kami sa parteng nababasa ng tubig ang aming mga paa.
“Ang ganda dito, noh? Sana pwedeng dito na lang tumira,” ang sabi niya.
“Ako rin, gusto kong tumira dito. Walang stress.”
“Kaya lang kung dito tayo titira, ano naman ang gagawin natin dito.”
“E di wala, magiging beach bum lang tayo.”
“Ang sarap nun!” Napangiti siya. Lalong naningkit ang mga mata niya. Ang cute.
Na-attract kami sa ganda ng music na nanggagaling sa Le Soliel kaya doon kami sa tapat tumambay. Naupo kami sa buhangin.
“What do you do, Stan?” ang tanong ko. “Where do you work?”
“I am still a student.” So, he’s younger than I thought. “Ikaw?”
“Business.”
“I am taking up a business course. I also help in the family business.”
“You look Chinese to me. Are you?”
“Yeah. Pero hindi na pure. So what business are you in?”
Sinabi ko.
“Someday, I will be taking over the family business. I am the eldest, you know.”
“Pareho tayo, eldest din ako.”
“I could tell.”
Nagtaka ako. “Why?”
“You have this air of confidence and independence about you.”
“I saw that in you, too.” Napangiti ako.
“We have three things in common: business… being the eldest… at lakas dating!” He chuckled.
“That’s why we gravitated towards each other. Ngayon lang tayo nagkakilala pero tingnan mo, parang matagal na tayong friends.”
“I am sure marami pa tayong pagkakapareho.”
“We’re forgetting the fish magnet.”
“Oo nga.”
Nagkatawanan kami.
I felt so comfortable being with him. Parang biglang-bigla nakalimutan ko ang pag-iisa.
Nahiga siya sa buhangin. “Wow, this is heaven,” ang sabi habang nakatingin sa langit. “Ngayon lang ako nakakita nang ganito karaming bituin sa gabi.”
Nahiga rin ako. “Oo nga. Ang ganda.”
May gumuhit na shooting star sa kalawakan na sabay naming nakita.
“Did you make a wish?” ang tanong ko.
“Yeah.”
“Anong wish mo?”
“Na maging magkaibigan tayo.”
“Really? Bakit hindi pa ba?
“Gusto ko yung close. Best friends, ganon. Ikaw ano’ng wish mo?”
Tumingin ako sa kanya. “Pareho ng wish mo.”
Napangiti siya.
He moved closer to me hanggang maramdaman ko na magkadikit na kami sa aming pagkakahiga. Nakatingin lang kami sa mga bituin… nakikinig sa chill-out music… dinadama ang ihip ng hangin.
I felt at peace. I felt so happy being with him. It was a perfect moment.
Matagal kami sa ganoong posisyon. Tahimik, walang nagsasalita pero may connection.
Maya-maya, bumangon siya.
“Baka hinahanap na ako. Kailangan ko nang bumalik sa hotel.”
Bumangon na rin ako. Para akong nalungkot sa pamamaalam niya.
Tumayo kami. At nagulat ako nang bigla niya akong niyakap.
“Masaya ako na nakilala kita, Aris. Salamat.”
Napayakap na rin ako sa kanya.
Nagpalitan kami ng bracelets bilang remembrance at souvenir.
Nag-exchange numbers din kami.
“Magkikita uli tayo, promise?”
“Promise.”
Bago kami tuluyang naghiwalay, ginawaran ko siya ng halik sa pisngi.
Masayang-malungkot na naglakad ako sa beach. In my mind, I could hear a song.
Sunday, June 7, 2009
Ang Pagtitipon
Alas-siyete ang party.
Pasado alas-diyes na, pasakay pa lang ako ng MRT.
Hindi dahil gusto kong magpa-late. Nanggaling pa kasi ako sa isang meeting. Tapos, umuwi pa at nagbihis.
I haven’t been partying lately but this is one party I wouldn’t want to miss. Despedida ni Tristan at isang malaking karangalan na ako ay maimbita.
Mga bloggers ang bisita. Mga taong kilala ko na sa pangalan, binabasa, hinahangaan at ang iba, naging kaibigan ko na online. Excited ako na sa wakas ay makikilala at makakausap ko na sila nang personal.
Dumating ako sa Linden Suites bago mag-alas-onse nang gabi. Bumubungad pa lang ako sa pintuan ng kuwarto, sinalubong na ako ng mga ngiti.
Ipinakilala ako ni Mcvie. Nag-uumapaw ako sa tuwa habang kinakamayan, naghe-hello at niyayakap sila isa-isa.
Nakilala ko si CC (na kasabay ko sa elevator). Si Ewik na nabaitan talaga ako, sobra. Si baby gurl Herbs na napaka-sweet, gusto ko siyang ampunin (charing!). Si Mksurf8 na, would you believe, lumipad pa from Singapore (friend, sa wakas nagkita rin tayo. I have been looking forward to this!). Si Doc Mike na fresh from Cebu at ang sarap kakuwentuhan. Si Turismoboi na nakakatuwa ang mga quips. Si Mr. Scheez na pakiramdam ko, close kaagad kami. At si Closet Geek na napaka-cool na yosimate.
At siyempre, ang mga iniidolo at pinagpipitaganang sina MGG at Gibbs Cadiz na life of the party at sobrang kuwela ang mga hirit!
Na-meet ko rin sina PinoyPoz at Ruby Purple na kung hindi lang ako baba nang baba para magyosi, nakakuwentuhan ko rin sana nang matagal.
And, yes, si Nyl, na pinakahuling dumating (galing pa sa gimik!) at tahimik pero naka-bonding ko rin kinalaunan at kasabay ko pang umuwi.
Naroroon din sina Jamie Da Vinci, Twink Boi at Jaybeecc na sana sa susunod ay magkaroon na ako ng pagkakataong maka-chikahan.
And, of course, ang mga dati ko nang nakilala at naging kaibigan na na sina YJ, Joaqui at John Stanley. Dumating din daw si Mugen (I miss you, friend!) pero maaga siyang umalis at hindi na kami nagpang-abot.
It was THE party. Ngayon lang nagkatipon-tipon nang ganito ang mga G-bloggers. Ang daming food (pizza, pasta, fruits, cheese at kung anik-anik pa) at drinks (wine, beer) na hindi naubos. Ang saya ng mga napag-usapan (at napag-tsismisan hehe!). Nagkaroon din ng question and answer portion at konting kantiyawan tungkol sa mga... uhum (secret!).
Alas-singko na nang umaga nang mag-uwian kami. Halos walang humpay at paulit-ulit ang paalamanan na parang ayaw maghiwa-hiwalay.
Sa iyo, Tristan, na siyang naging dahilan ng impossible gathering of the stars na ito (stars daw o! Choz!), isang maligayang paglalakbay at pagtahak sa bagong landas ng iyong buhay. Naniniwala ako na ito ang destiny mo at sana makamtan mo kaagad ang mga bagay na higit na magpapaligaya sa’yo. Marami kang blessings dahil isa kang mabait at mabuting tao. Nagpapasalamat ako na nakilala kita at sana kahit nasa malayo ka, patuloy pa ring yumabong ang pagkakaibigan natin. You will always be in our hearts kaya huwag mo kaming kakalimutan. Andito lang kami at sa pagbabalik mo… PARTY uli tayo! Ingat.
Related Links:
Party Postscripts
Clipped At The Hip
Pasado alas-diyes na, pasakay pa lang ako ng MRT.
Hindi dahil gusto kong magpa-late. Nanggaling pa kasi ako sa isang meeting. Tapos, umuwi pa at nagbihis.
I haven’t been partying lately but this is one party I wouldn’t want to miss. Despedida ni Tristan at isang malaking karangalan na ako ay maimbita.
Mga bloggers ang bisita. Mga taong kilala ko na sa pangalan, binabasa, hinahangaan at ang iba, naging kaibigan ko na online. Excited ako na sa wakas ay makikilala at makakausap ko na sila nang personal.
Dumating ako sa Linden Suites bago mag-alas-onse nang gabi. Bumubungad pa lang ako sa pintuan ng kuwarto, sinalubong na ako ng mga ngiti.
Ipinakilala ako ni Mcvie. Nag-uumapaw ako sa tuwa habang kinakamayan, naghe-hello at niyayakap sila isa-isa.
Nakilala ko si CC (na kasabay ko sa elevator). Si Ewik na nabaitan talaga ako, sobra. Si baby gurl Herbs na napaka-sweet, gusto ko siyang ampunin (charing!). Si Mksurf8 na, would you believe, lumipad pa from Singapore (friend, sa wakas nagkita rin tayo. I have been looking forward to this!). Si Doc Mike na fresh from Cebu at ang sarap kakuwentuhan. Si Turismoboi na nakakatuwa ang mga quips. Si Mr. Scheez na pakiramdam ko, close kaagad kami. At si Closet Geek na napaka-cool na yosimate.
At siyempre, ang mga iniidolo at pinagpipitaganang sina MGG at Gibbs Cadiz na life of the party at sobrang kuwela ang mga hirit!
Na-meet ko rin sina PinoyPoz at Ruby Purple na kung hindi lang ako baba nang baba para magyosi, nakakuwentuhan ko rin sana nang matagal.
And, yes, si Nyl, na pinakahuling dumating (galing pa sa gimik!) at tahimik pero naka-bonding ko rin kinalaunan at kasabay ko pang umuwi.
Naroroon din sina Jamie Da Vinci, Twink Boi at Jaybeecc na sana sa susunod ay magkaroon na ako ng pagkakataong maka-chikahan.
And, of course, ang mga dati ko nang nakilala at naging kaibigan na na sina YJ, Joaqui at John Stanley. Dumating din daw si Mugen (I miss you, friend!) pero maaga siyang umalis at hindi na kami nagpang-abot.
It was THE party. Ngayon lang nagkatipon-tipon nang ganito ang mga G-bloggers. Ang daming food (pizza, pasta, fruits, cheese at kung anik-anik pa) at drinks (wine, beer) na hindi naubos. Ang saya ng mga napag-usapan (at napag-tsismisan hehe!). Nagkaroon din ng question and answer portion at konting kantiyawan tungkol sa mga... uhum (secret!).
Alas-singko na nang umaga nang mag-uwian kami. Halos walang humpay at paulit-ulit ang paalamanan na parang ayaw maghiwa-hiwalay.
Sa iyo, Tristan, na siyang naging dahilan ng impossible gathering of the stars na ito (stars daw o! Choz!), isang maligayang paglalakbay at pagtahak sa bagong landas ng iyong buhay. Naniniwala ako na ito ang destiny mo at sana makamtan mo kaagad ang mga bagay na higit na magpapaligaya sa’yo. Marami kang blessings dahil isa kang mabait at mabuting tao. Nagpapasalamat ako na nakilala kita at sana kahit nasa malayo ka, patuloy pa ring yumabong ang pagkakaibigan natin. You will always be in our hearts kaya huwag mo kaming kakalimutan. Andito lang kami at sa pagbabalik mo… PARTY uli tayo! Ingat.
Related Links:
Party Postscripts
Clipped At The Hip
Thursday, June 4, 2009
Minsan May Isang Tag-Init 5
Naglakad siya patungo sa dagat.
Sinundan ko siya.
Pareho kaming hubo’t hubad sa tanglaw ng buwan.
“Lawrence…” ang tawag ko sa kanya.
Huminto siya. Hinalikan ng alon ang kanyang mga paa.
Lumapit ako sa kanya.
“Something wrong?” ang tanong ko.
Hinarap niya ako. Hinanap ko ang ningning sa kanyang mga mata pero hindi ko makita.
“I’m sorry,” ang sabi niya.
“Saan?”
“Sa nangyari.”
“Ha? Bakit?”
“Hindi kita dapat tinukso.”
“Kagustuhan ko rin ang nangyari.”
“Arman, you’re young and I took advantage of you.”
“Hindi na ako bata. Seventeen na ako.”
Nagulat siya.
“God, you’re not even eighteen! Mali ito. Maling-mali!”
“But it feels right,” ang sagot ko.
“Arman, twenty-six na ako. I should not have allowed it.”
Katahimikan. Dinig na dinig ko ang hampas ng alon sa dalampasigan. Gayundin ang mabilis na tibok ng aking puso.
“Lawrence…” Ipinahayag ko ang kanina ko pa kinikimkim. “I’m in love with you.”
“No.” Maagap ang kanyang sagot. “Huwag mong sabihin ‘yan.”
“Pero ‘yan ang nararamdaman ko.”
“Nililito ka lang ng damdamin mo dahil sa nangyari sa atin.”
“Sigurado ako sa feelings ko.”
“Naipagkakamali mo lang ang libog sa pag-ibig. Sex lang yun, Arman. Walang ibig sabihin.”
Nasaktan ako sa kanyang sinabi.
“Hindi mo ba ako maaaring mahalin?” May pagsusumamo sa aking tinig.
“Hindi.” Maigting ang kanyang sagot.
“Bakit?”
“Because I am already in love with somebody else.”
Nanlumo ako. Para akong maiiyak. Na-realize ko na walang saysay ang lahat. Na kahit ipinagkaloob ko sa kanya ang aking sarili, hindi siya magiging akin.
“Go home, Arman. Itulog mo yan. Paggising mo bukas, makakalimutan mo ang lahat.”
Pinagmasdan ko si Lawrence. Dioso pa rin siya sa aking paningin subalit sa likod ng kanyang kagandahan, nakita ko ang kanyang kalupitan.
Tumalikod ako. Bumalik sa tent at nagbihis.
Hindi siya tuminag hanggang sa ako ay umalis.
***
“Sino siya?”
Natigilan ako sa tanong ni Diego.
Halfway na ako sa paglalakad pabalik sa resthouse nang hilahin niya ang braso ko mula sa likuran.
“Sinusundan mo ba ako?” ang tanong ko, inis dahil sa pagkagulat.
“Oo. At nakita ko ang lahat.”
Natahimik ako.
“Nakita ko kung paano ka nakipag-sex sa kanya. Enjoy na enjoy ka.”
Hindi ako sumagot. Lalo akong nainis.
“Nakita ko rin kung paano kayo nag-away pagkatapos.”
“Layuan mo nga ako,” ang sabi ko. Nagpatuloy ako sa paglalakad.
Sumunod siya sa akin.
“Ano ba ang pinag-awayan n’yo?” ang tanong niya.
“Bakit ka ba nakikialam?”
“Dahil alam kong nasaktan ka.” May concern at sincerity akong nabakas sa kanyang tinig.
Kailangan ko ng mapagsasabihan kaya inamin ko ang totoo. “Sinabi ko sa kanya na mahal ko siya.”
“Mahal?” Nagtaka siya. “Anong kinalaman nun sa pakikipag-sex mo sa kanya?”
“Nakipag-sex ako sa kanya dahil mahal ko siya.”
“Ano? Sigurado ka ba sa sinasabi mo? Ngayon mo lang nakilala, mahal mo na?”
“Yun ang nararamdaman ko.”
“Nalilito ka lang dahil first time mo. Bago sa pakiramdam mo ang una mong karanasan. Akala mo lang pagmamahal.”
Hindi ako sumagot.
“Anong sabi niya?”
“Hindi niya ako mahal. Wala siyang feelings.”
“Sex lang ang gusto niya, hindi ba?”
Napahinto ako sa paglalakad.
“Ginamit ka lang niya. Pinagparausan.”
Masakit marinig ang katotohanan.
“Hindi ka dapat umasa na mamahalin ka rin niya.”
Napayuko ako. Napaiyak.
Nagulat si Diego sa naging reaksiyon ko. Niyakap niya ako.
Napayakap din ako sa kanya at napahagulgol.
“Tama na….” ang alo niya sa akin.
Hindi pa rin ako tumigil sa pag-iyak.
Humigpit ang yakap niya sa akin.
Maya-maya naramdaman ko ang pagdampi ng kanyang mga labi.
Inapuhap ng bibig ko ang bibig niya.
Naghalikan kami. Matagal.
Nang magbitiw kami, napatitig ako sa kanya.
May sinasabi ang kanyang mga mata.
***
Mataas na ang sikat ng araw nang ako ay magising. Naglakad-lakad ako sa dalampasigan.
Gusto ko mang iwasan, dinala ako ng aking mga paa sa kubling bahagi ng beach malapit sa batuhan.
Deserted na ang lugar. Wala na ang tent.
Wala na rin si Lawrence.
Bakas na lamang ng nagdaang gabi ang aking dinatnan.
***
Nang gabing iyon, pinasok ko si Diego sa kanyang silid.
Nadatnan ko siyang gising, nakahiga.
Pinagmasdan ko ang kanyang hubad na katawan.
Nakaramdam ako ng masidhing pagnanasa.
Naghubad ako.
At lumapit sa kanya.
(Tatapusin)
Part 6
Sinundan ko siya.
Pareho kaming hubo’t hubad sa tanglaw ng buwan.
“Lawrence…” ang tawag ko sa kanya.
Huminto siya. Hinalikan ng alon ang kanyang mga paa.
Lumapit ako sa kanya.
“Something wrong?” ang tanong ko.
Hinarap niya ako. Hinanap ko ang ningning sa kanyang mga mata pero hindi ko makita.
“I’m sorry,” ang sabi niya.
“Saan?”
“Sa nangyari.”
“Ha? Bakit?”
“Hindi kita dapat tinukso.”
“Kagustuhan ko rin ang nangyari.”
“Arman, you’re young and I took advantage of you.”
“Hindi na ako bata. Seventeen na ako.”
Nagulat siya.
“God, you’re not even eighteen! Mali ito. Maling-mali!”
“But it feels right,” ang sagot ko.
“Arman, twenty-six na ako. I should not have allowed it.”
Katahimikan. Dinig na dinig ko ang hampas ng alon sa dalampasigan. Gayundin ang mabilis na tibok ng aking puso.
“Lawrence…” Ipinahayag ko ang kanina ko pa kinikimkim. “I’m in love with you.”
“No.” Maagap ang kanyang sagot. “Huwag mong sabihin ‘yan.”
“Pero ‘yan ang nararamdaman ko.”
“Nililito ka lang ng damdamin mo dahil sa nangyari sa atin.”
“Sigurado ako sa feelings ko.”
“Naipagkakamali mo lang ang libog sa pag-ibig. Sex lang yun, Arman. Walang ibig sabihin.”
Nasaktan ako sa kanyang sinabi.
“Hindi mo ba ako maaaring mahalin?” May pagsusumamo sa aking tinig.
“Hindi.” Maigting ang kanyang sagot.
“Bakit?”
“Because I am already in love with somebody else.”
Nanlumo ako. Para akong maiiyak. Na-realize ko na walang saysay ang lahat. Na kahit ipinagkaloob ko sa kanya ang aking sarili, hindi siya magiging akin.
“Go home, Arman. Itulog mo yan. Paggising mo bukas, makakalimutan mo ang lahat.”
Pinagmasdan ko si Lawrence. Dioso pa rin siya sa aking paningin subalit sa likod ng kanyang kagandahan, nakita ko ang kanyang kalupitan.
Tumalikod ako. Bumalik sa tent at nagbihis.
Hindi siya tuminag hanggang sa ako ay umalis.
***
“Sino siya?”
Natigilan ako sa tanong ni Diego.
Halfway na ako sa paglalakad pabalik sa resthouse nang hilahin niya ang braso ko mula sa likuran.
“Sinusundan mo ba ako?” ang tanong ko, inis dahil sa pagkagulat.
“Oo. At nakita ko ang lahat.”
Natahimik ako.
“Nakita ko kung paano ka nakipag-sex sa kanya. Enjoy na enjoy ka.”
Hindi ako sumagot. Lalo akong nainis.
“Nakita ko rin kung paano kayo nag-away pagkatapos.”
“Layuan mo nga ako,” ang sabi ko. Nagpatuloy ako sa paglalakad.
Sumunod siya sa akin.
“Ano ba ang pinag-awayan n’yo?” ang tanong niya.
“Bakit ka ba nakikialam?”
“Dahil alam kong nasaktan ka.” May concern at sincerity akong nabakas sa kanyang tinig.
Kailangan ko ng mapagsasabihan kaya inamin ko ang totoo. “Sinabi ko sa kanya na mahal ko siya.”
“Mahal?” Nagtaka siya. “Anong kinalaman nun sa pakikipag-sex mo sa kanya?”
“Nakipag-sex ako sa kanya dahil mahal ko siya.”
“Ano? Sigurado ka ba sa sinasabi mo? Ngayon mo lang nakilala, mahal mo na?”
“Yun ang nararamdaman ko.”
“Nalilito ka lang dahil first time mo. Bago sa pakiramdam mo ang una mong karanasan. Akala mo lang pagmamahal.”
Hindi ako sumagot.
“Anong sabi niya?”
“Hindi niya ako mahal. Wala siyang feelings.”
“Sex lang ang gusto niya, hindi ba?”
Napahinto ako sa paglalakad.
“Ginamit ka lang niya. Pinagparausan.”
Masakit marinig ang katotohanan.
“Hindi ka dapat umasa na mamahalin ka rin niya.”
Napayuko ako. Napaiyak.
Nagulat si Diego sa naging reaksiyon ko. Niyakap niya ako.
Napayakap din ako sa kanya at napahagulgol.
“Tama na….” ang alo niya sa akin.
Hindi pa rin ako tumigil sa pag-iyak.
Humigpit ang yakap niya sa akin.
Maya-maya naramdaman ko ang pagdampi ng kanyang mga labi.
Inapuhap ng bibig ko ang bibig niya.
Naghalikan kami. Matagal.
Nang magbitiw kami, napatitig ako sa kanya.
May sinasabi ang kanyang mga mata.
***
Mataas na ang sikat ng araw nang ako ay magising. Naglakad-lakad ako sa dalampasigan.
Gusto ko mang iwasan, dinala ako ng aking mga paa sa kubling bahagi ng beach malapit sa batuhan.
Deserted na ang lugar. Wala na ang tent.
Wala na rin si Lawrence.
Bakas na lamang ng nagdaang gabi ang aking dinatnan.
***
Nang gabing iyon, pinasok ko si Diego sa kanyang silid.
Nadatnan ko siyang gising, nakahiga.
Pinagmasdan ko ang kanyang hubad na katawan.
Nakaramdam ako ng masidhing pagnanasa.
Naghubad ako.
At lumapit sa kanya.
(Tatapusin)
Part 6
Tuesday, June 2, 2009
Minsan May Isang Tag-Init 4
Dahil attracted ako sa kanya, ayokong biguin si Lawrence. Nangako ako na darating.
Habang nakahiga ako sa beach at pinalilipas ang maghapon, balisa ako at nananabik na muli siyang makita.
Buong araw, pinangarap ko siya ayon sa itsura niyang nanatili sa aking alaala.
Kahit napansin kong hindi ako masyadong kinikibo ni Diego nang araw na iyon, hindi ako apektado dahil nangingibabaw sa akin ang excitement sa muling pagkikita namin ni Lawrence.
Nagtatakip-silim nang magpaalam ako kay Diego. Wala sa bahay si Mang Jose.
“Saan ka pupunta?” ang tanong ni Diego. Akala ko, hindi niya ako kakausapin.
“Iniimbita ako sa hapunan ng isang kaibigan.”
“Kaibigan? Dalawang araw ka pa lang dito, may kaibigan ka na?” May pagtataka sa kanyang tinig at tila may pagkainis din.
“Kaninang umaga ko lang siya nakilala.”
“Tagarito ba siya?”
“Taga-Maynila.”
Hindi na muling nagsalita si Diego. Tumalikod na ako at lumabas ng bahay.
Naglakad ako sa beach. Mabilis ang aking mga hakbang, nakikipag-unahan sa kaba ng aking dibdib.
Kayganda ng kulay ng langit dahil sa papalubog na araw.
***
Malayo pa ay natanaw ko na ang siga sa harap ng tent ni Lawrence.
Higit akong nagmadali sa paglalakad, puno ng antisipasyon.
Nang malapit na ako sa kinaroroonan niya, nakita ko siyang nakaupo sa harap ng siga. Higit na matingkad sa liwanag ng apoy ang kulay ng kanyang balat.
Napangiti siya pagkakita sa akin. “Hey, Arman. You came,” ang sabi.
“I promised.” Nakangiti rin ako.
Naupo ako sa tabi niya. Nalanghap ko ang masculine scent niya. Naramdaman ko ang mainit na singaw ng apoy.
“Dinner is almost ready,” ang sabi.
Saka ko napansin ang iniihaw niyang isda. May pinapula ring alimasag at hipon sa dahon ng saging na nakalatag sa buhangin.
“Saan galing ang mga yan?” ang tanong ko.
“Binili ko sa mga mangingisda.”
Nagbukas siya ng white wine at nagsalin sa dalawang baso. Uminom kami.
“Madalas mo bang gawin ito?” ang tanong ko.
“Ang alin?”
“Ang magbakasyon nang ganito. Naka-tent lang sa beach. Mag-isa,” ang sagot ko.
“Every now and then I get close to nature. Sa ganito ako nare-recharge.”
“Dito ka ba sa beach na ito lagi nagpupunta?”
“First time ko lang dito. Pero siguradong babalik ako. Nagustuhan ko rito.”
Hinango niya sa baga ang isda at inilapag sa dahon ng saging. Binuksan niya ang maliit na kaldero ng kanin.
“Dinner is served,” ang sabi niya sa akin nang nakangiti. Muli kong nasilayan ang mga biloy niya sa pisngi.
Nagsimula kaming kumain nang nakakamay. Simple lang ang aming hapunan pero napakasarap niyon para sa akin.
Hindi ko maiwasang tumingin sa kanya habang kumakain. Parang hindi ako mapakapaniwala na kasalo ko siya.
Napakasaya ko nang mga sandaling iyon. Lalo’t higit nakatingin din siya sa akin.
“Nagustuhan mo ba ang inihanda ko para sa’yo?” ang tanong niya.
“Oo naman. Sarap. Manamis-namis.”
“Lalo na itong hipon,” ang sabi. Binalatan niya ang isa.
Nagulat ako nang isinubo niya sa akin. Gayunpaman, malugod ko itong tinanggap.
“Masarap, di ba?” ang tanong niya habang ninanamnam ko sa bibig ang isinubo niya.
Tumango ako at ngumiti.
Nagbalat din ako ng alimasag. At ginawa ko sa kanya ang ginawa niya sa akin.
Marahan ang naging pagtanggap ng kanyang bibig. Bahagya niya pang sinipsip ang aking daliri. Para akong dinaluyan ng kiliti.
Nang muli niya akong subuan, hindi lang sipsip ang aking ginawa kundi dinilaan ko pa ang kanyang kamay.
Hindi niya ito binawi. Sa halip ay dinama niya ang aking labi.
Nang muli siyang magbalat ng hipon, idiniretso niya ito sa kanyang bibig at saka niya isinubo sa akin.
Nalasahan ko ang pagkain kasabay ng kanyang halik.
***
Iyon ang aking first kiss.
Parang huminto ang lahat sa aking paligid. Umahon mula sa aking kaibuturan ang panghihina… pananabik… at pagnanasa.
Napapikit ako. Napayakap sa kanya habang nilalasap ang kanyang mga labi.
Nang magbitiw kami, tumitig siya sa akin. May ningning sa kanyang mga mata na higit na nagpaalab sa akin.
“You are so beautiful,” ang sabi niya.
Dahan-dahan niyang hinubad ang aking damit. Naghubad din siya. At Ibinilanggo niya ako sa kanyang mga bisig. Hinalikan niya ako sa leeg… pababa sa aking dibdib.
Maingat ang mga halik na iyon… hindi nagmamadali. Parang pagsimsim sa bango ng isang bulaklak… parang pagtikim sa isang prutas.
Inihiga niya ako sa buhangin. Muli niya akong niyakap, hinaplos at hinalikan sa buong katawan hanggang marating niya ang aking kasarian na kung saan siya nagtagal.
Napasinghap ako. Para akong malulunod sa agos ng sensasyong noon ko lang napaglunuyan.
Napakapit ako. Para akong idinuruyan ng kiliting gumagapang paakyat mula sa aking talampakan.
Tuluyan na akong nakalimot at nagpaubaya sa kanyang pagpapala.
Ipinagkaloob ko sa kanya ang aking pagka-birhen.
At narating ko ang langit.
***
Kasabay sa pagkaupos ng siga ay ang paghupa ng init sa mga katawan namin.
Magkatabi kami ni Lawrence sa pagkakahiga. Nakapikit siya habang nakayakap sa akin.
Pinagmasdan ko ang kanyang mukha at muli ay namangha ako sa kaguwapuhan niya.
Niyakap ko siya at hinalikan.
Dumilat siya. Nagtama ang aming mga mata.
Nag-uumapaw sa kaligayahan ang aking puso. May gusto akong sabihin sa kanya.
Subalit bago ako nakapagsalita, bumangon siya. Tumayo.
At saka lumayo.
(Itutuloy)
Part 5
Habang nakahiga ako sa beach at pinalilipas ang maghapon, balisa ako at nananabik na muli siyang makita.
Buong araw, pinangarap ko siya ayon sa itsura niyang nanatili sa aking alaala.
Kahit napansin kong hindi ako masyadong kinikibo ni Diego nang araw na iyon, hindi ako apektado dahil nangingibabaw sa akin ang excitement sa muling pagkikita namin ni Lawrence.
Nagtatakip-silim nang magpaalam ako kay Diego. Wala sa bahay si Mang Jose.
“Saan ka pupunta?” ang tanong ni Diego. Akala ko, hindi niya ako kakausapin.
“Iniimbita ako sa hapunan ng isang kaibigan.”
“Kaibigan? Dalawang araw ka pa lang dito, may kaibigan ka na?” May pagtataka sa kanyang tinig at tila may pagkainis din.
“Kaninang umaga ko lang siya nakilala.”
“Tagarito ba siya?”
“Taga-Maynila.”
Hindi na muling nagsalita si Diego. Tumalikod na ako at lumabas ng bahay.
Naglakad ako sa beach. Mabilis ang aking mga hakbang, nakikipag-unahan sa kaba ng aking dibdib.
Kayganda ng kulay ng langit dahil sa papalubog na araw.
***
Malayo pa ay natanaw ko na ang siga sa harap ng tent ni Lawrence.
Higit akong nagmadali sa paglalakad, puno ng antisipasyon.
Nang malapit na ako sa kinaroroonan niya, nakita ko siyang nakaupo sa harap ng siga. Higit na matingkad sa liwanag ng apoy ang kulay ng kanyang balat.
Napangiti siya pagkakita sa akin. “Hey, Arman. You came,” ang sabi.
“I promised.” Nakangiti rin ako.
Naupo ako sa tabi niya. Nalanghap ko ang masculine scent niya. Naramdaman ko ang mainit na singaw ng apoy.
“Dinner is almost ready,” ang sabi.
Saka ko napansin ang iniihaw niyang isda. May pinapula ring alimasag at hipon sa dahon ng saging na nakalatag sa buhangin.
“Saan galing ang mga yan?” ang tanong ko.
“Binili ko sa mga mangingisda.”
Nagbukas siya ng white wine at nagsalin sa dalawang baso. Uminom kami.
“Madalas mo bang gawin ito?” ang tanong ko.
“Ang alin?”
“Ang magbakasyon nang ganito. Naka-tent lang sa beach. Mag-isa,” ang sagot ko.
“Every now and then I get close to nature. Sa ganito ako nare-recharge.”
“Dito ka ba sa beach na ito lagi nagpupunta?”
“First time ko lang dito. Pero siguradong babalik ako. Nagustuhan ko rito.”
Hinango niya sa baga ang isda at inilapag sa dahon ng saging. Binuksan niya ang maliit na kaldero ng kanin.
“Dinner is served,” ang sabi niya sa akin nang nakangiti. Muli kong nasilayan ang mga biloy niya sa pisngi.
Nagsimula kaming kumain nang nakakamay. Simple lang ang aming hapunan pero napakasarap niyon para sa akin.
Hindi ko maiwasang tumingin sa kanya habang kumakain. Parang hindi ako mapakapaniwala na kasalo ko siya.
Napakasaya ko nang mga sandaling iyon. Lalo’t higit nakatingin din siya sa akin.
“Nagustuhan mo ba ang inihanda ko para sa’yo?” ang tanong niya.
“Oo naman. Sarap. Manamis-namis.”
“Lalo na itong hipon,” ang sabi. Binalatan niya ang isa.
Nagulat ako nang isinubo niya sa akin. Gayunpaman, malugod ko itong tinanggap.
“Masarap, di ba?” ang tanong niya habang ninanamnam ko sa bibig ang isinubo niya.
Tumango ako at ngumiti.
Nagbalat din ako ng alimasag. At ginawa ko sa kanya ang ginawa niya sa akin.
Marahan ang naging pagtanggap ng kanyang bibig. Bahagya niya pang sinipsip ang aking daliri. Para akong dinaluyan ng kiliti.
Nang muli niya akong subuan, hindi lang sipsip ang aking ginawa kundi dinilaan ko pa ang kanyang kamay.
Hindi niya ito binawi. Sa halip ay dinama niya ang aking labi.
Nang muli siyang magbalat ng hipon, idiniretso niya ito sa kanyang bibig at saka niya isinubo sa akin.
Nalasahan ko ang pagkain kasabay ng kanyang halik.
***
Iyon ang aking first kiss.
Parang huminto ang lahat sa aking paligid. Umahon mula sa aking kaibuturan ang panghihina… pananabik… at pagnanasa.
Napapikit ako. Napayakap sa kanya habang nilalasap ang kanyang mga labi.
Nang magbitiw kami, tumitig siya sa akin. May ningning sa kanyang mga mata na higit na nagpaalab sa akin.
“You are so beautiful,” ang sabi niya.
Dahan-dahan niyang hinubad ang aking damit. Naghubad din siya. At Ibinilanggo niya ako sa kanyang mga bisig. Hinalikan niya ako sa leeg… pababa sa aking dibdib.
Maingat ang mga halik na iyon… hindi nagmamadali. Parang pagsimsim sa bango ng isang bulaklak… parang pagtikim sa isang prutas.
Inihiga niya ako sa buhangin. Muli niya akong niyakap, hinaplos at hinalikan sa buong katawan hanggang marating niya ang aking kasarian na kung saan siya nagtagal.
Napasinghap ako. Para akong malulunod sa agos ng sensasyong noon ko lang napaglunuyan.
Napakapit ako. Para akong idinuruyan ng kiliting gumagapang paakyat mula sa aking talampakan.
Tuluyan na akong nakalimot at nagpaubaya sa kanyang pagpapala.
Ipinagkaloob ko sa kanya ang aking pagka-birhen.
At narating ko ang langit.
***
Kasabay sa pagkaupos ng siga ay ang paghupa ng init sa mga katawan namin.
Magkatabi kami ni Lawrence sa pagkakahiga. Nakapikit siya habang nakayakap sa akin.
Pinagmasdan ko ang kanyang mukha at muli ay namangha ako sa kaguwapuhan niya.
Niyakap ko siya at hinalikan.
Dumilat siya. Nagtama ang aming mga mata.
Nag-uumapaw sa kaligayahan ang aking puso. May gusto akong sabihin sa kanya.
Subalit bago ako nakapagsalita, bumangon siya. Tumayo.
At saka lumayo.
(Itutuloy)
Part 5
Subscribe to:
Posts (Atom)