Angkas

Nagising ako pasado alas-nuwebe.

Over breakfast, naisipan kong magluto ng lunch. It was an easy Sunday at sinisipag ako.

May craving sa adobo at sopas ang housemates ko kaya iyon ang napagdesisyunan kong lutuin.

Lumabas ako ng bahay para mamalengke.

Nagtungo ako sa Monterey sa loob ng village. Nakipagsiksikan ako sa dami ng tao sa meat counter at kaagad na nagpakilo ng pork belly.

Nagpapa-slice ako nang marinig ko ang buo at kaiga-igayang boses galing sa likuran ko.

“Isang kilong beef nga.”

Napalingon ako. The voice matched the face. Guwapo. Bata. Brusko.

Napansin niya ang paglingon ko. Kaagad akong bumawi ng tingin. Sa diwa ko, rumehistro ang imahe niya na malinis at mabango.

“Pang-nilaga,” ang narinig kong sabi niya nang tinanong siya kung anong cut ang gagawin.

Pagkabigay sa akin ng pork, nagtungo ako sa freezer para kumuha ng chicken breast. Hindi ko naiwasang muling tumingin sa kanya.

Eksaktong paalis na siya sa meat counter bitbit ang beef kaya huling-huli niya ako. Saglit na nagtama ang aming mga mata. Kaagad akong umiwas at dumiretso sa cashier.

Wala sa agenda ko ang lumandi. Unang-una, pamamalengke lang talaga ang pakay ko. Pangalawa, nakapambahay lang ako at naka-tsinelas, ni hindi yata ako nakapagsuklay. At pangatlo, alas-diyes ng umaga, hello?

Pumila ako sa cashier upang magbayad. Pumila na rin siya. At kahit may dalawang tao sa pagitan namin, damang-dama ko ang pang-akit niya na parang magnet na humihigop sa akin.

Bago ako tuluyang lumabas, hindi ko napigilang muli siyang tingnan.

Nakatingin din siya sa akin. Nakangiti.

Nataranta ako at nagmadali. Muntik pa akong maipit sa pinto.

***

I walked to the nearby talipapa.

Umikot ako upang maghanap ng mga sariwang gulay na kakailanganin ko.

Nakayuko ako at pumipili ng carrots nang may maramdaman akong familiar presence sa tabi ko. Nasulyapan ko ang magagandang paa na naka-Havaianas. Gayundin ang mabalahibong binti.

Dahan-dahan akong nag-angat ng mukha, halos pigil ang hininga.

At muli ko siyang nakita. May hawak na patatas.

Muling nagtama ang aming mga mata. Muli rin akong umiwas. Hindi dahil nagmamaganda ako. Intimidated lang kasi ako sa kanya.

Inabala ko ang aking sarili sa pagpili ng iba pang mga gulay.

Nagbayad siya. Dedma ako kunwari hanggang sa siya ay makaalis.

***

Paglabas ko ng talipapa, naroroon siya. Nakasakay sa motorsiklo (naka-motorsiklo pala siya!), nakatingin sa akin at nakangiti.

“Saan ka?” ang tanong niya.

“Diyan lang sa Sampaguita,” ang sagot ko. Hindi na ako nakaiwas.

“Sa Gumamela lang ako. Halika, sumabay ka na.”

“Huh?”

Tama ba ang intindi ko? Pinasasakay niya ako sa motorsiklo niya?

“Sakay na,” ang muli niyang yaya. Hindi ako makapaniwala.

Gusto ko sanang tumanggi pero hindi ko ma-resist ang appeal niya. Ang sexy niya sa pagkakasakay sa motorsiklo! Defined ang muscles niya sa braso habang nakahawak sa manibela. Naka-expose ang mahaba at malaman niyang binti sa suot na checkered shorts.

Natagpuan ko ang sarili ko na nakaangkas sa motorsiklo niya.

Marahas ang pagpapatakbo niya. Ngunit sa halip na matakot, na-excite ako.

Habang tumatakbo kami nang mabilis, nalanghap ko ang likas niyang bango na itinataboy ng hangin sa akin. Hindi ko naiwasang kumapit sa baywang niya upang bumalanse. Wala akong nahawakang bilbil at ang nasalat ko ay ang matigas niyang abs!

Lumiko siya sa street namin sabay sa pagbagal ng kanyang takbo.

“Diyan lang ako sa brown gate,” ang sabi ko.

Itinigil niya ang motorsiklo sa tapat ng bahay namin.

Bumaba ako.

“Salamat….” ang sabi ko.

“Jeff,” ang pakilala niya sa sarili. “Bagong lipat lang kami rito.”

“Aris,” ang pakilala ko rin. “Salamat uli, Jeff.”

“Sige, Aris. Tutuloy na ako.” Muli kong nasilayan ang kanyang ngiti.

Nagmaniobra siya upang umikot. Bahagya pa siyang kumaway bago muling humarurot.

Tinanaw ko siya hanggang makaliko sa kanto.

Pumasok ako sa gate bitbit ang mga pinamili kong baboy, manok, repolyo, patatas at carrots.

Inayos ko ang gulu-gulo kong buhok.

Saka ako naging aware sa itsura ko na napaka-unglamorous!