Don’t Cha 2

I didn’t go immediately for the kill.

Pagkasampa ko sa kama, pinagmasdan ko muna siya. Para akong nananaginip.

At upang tiyaking hindi, hinipo ko siya. Sinalat ko ang contours ng kanyang dibdib at dinama ko ang makinis niyang kutis.

Dahan-dahang bumaba ang aking palad sa kanyang tiyan at nang mapadako iyon sa kanyang six-pack, dinaluyan ako ng kuryente na nagpasidhi sa aking pananabik. Higit lalo nang masagi ko ang umbok sa kanyang brief. Subalit bago ko pa nagawang dukutin iyon, hinila niya na ako upang balutin sa kanyang bisig at papagtagpuin ang aming mga bibig.

Hinimas niya ang aking likod at sinapo ang aking puwet. Marahan siyang kumanyod-kanyod. Nagbanggaan, nagkiskisan ang aming mga umbok. Sabay kaming naghubo upang papagdampiin iyon, kasunod ang paggagap upang laruin at higit na papagngalitin.

Humulagpos ako sa kanyang kapit at dumausdos. Binakas ko ng halik ang landas pababa sa kanyang katawan, may saglit na paghimpil sa mga sensitibong bahagi. Hanggang sapitin ko ang kanyang kaselanan na nais balutin hindi lamang ng aking palad kundi pati ng mga labi.

At ako ay nagpatuloy sa masigasig na pag-angkin. Napaliyad siya at napasinghap, nabalisa at napabiling-biling, hindi malaman kung uurong o susulong sa aking panginginain.

Bago ko pa siya tuluyang malupig, nagsagawa siya ng kontra-atake. Hinila niya ako paakyat, saglit na hinagkan, pinahiga at pinaibabawan. Siya naman ang gumawa sa akin ng mga ginawa ko sa kanya. Napapikit na lamang ako at nagpaubaya.

Nagpalitan kami at nagsalitan ng posisyon. Nagpagulong-gulong, nagpaikot-ikot nang makailang-ulit. Ang bawat pagkakataon ay puno ng masidhing pagnanasa at pagnanais na makapagdulot ng ligayang tatagos sa laman at titimo sa isip.

Pagkaraang makarating at masaid, nahiga kami nang magkaharap.

“You are so beautiful,” ang sabi ko habang siya ay pinagmamasdan.

“No. You are beautiful,” ang sabi niya.

Nagtitigan kami at nagngitian.

Maya-maya pa, hinila na kami ng antok.

***

Wala siya sa aking tabi nang ako ay magising.

Lumabas ako ng silid at sinalubong ako ng masarap na halimuyak ng bacon.

“Good morning,” ang bati niya habang nag-aayos ng mesa. “Halika na. Breakfast muna.”

Wala akong masabi. Talagang nag-abala siyang magluto!

Over breakfast, nagkaroon kami ng conversation.

“You’ve been going to Malate for how long now?” ang tanong niya.

“A year, I think,” ang sagot ko.

“You’ve met a lot of guys then?”

“Yeah. Not really a lot, though.”

“You’ve slept with them?”

“Yeah. With some of them.” Ayokong magsinungaling.

“Was it exciting?”

“No. Not really. Nobody has got me quite interested.”

“Why?”

“I don’t know. Maybe because too much of anything will make everything seem the same?”

“Really?”

“I guess the one you are supposed to fall in love with doesn’t come along that easy. Pero dumarating.” I looked at him meaningfully.

“Hmmm…” Ngumiti siya at hindi na muling nagsalita.

Pagkakain, niyaya niya akong mag-shower. Sabay kami. To which I willingly agreed. Siyempre, may nangyari uli.

Pagkatapos, inihatid niya na ako sa ibaba.

Binati siya ng guwardiya sa lobby.

Binati niya rin ito at ipinakilala ako.

“Si Aris nga pala. Tandaan mo na siya. Magiging madalas na siya rito.”

***

Nahadlangan ang muli at agaran naming pagkikita dahil nag-sem break at kinailangan niyang umuwi sa probinsiya.

Subalit naging walang patid ang komunikasyon namin sa text. At sa takbo ng mga mensahe namin, naramdaman ko na mayroong something. Kaya naging masaya ako at umasa, nanabik sa muli naming pagkikita.

At nang mangyari iyon, hindi ako nabigo.

Nag-meet kami sa bar. Hindi na namin kinailangang magpakalango sa beer o mag-foreplay sa dancefloor dahil nang magkita kami at magkatabi, instant ang naging sexual tension. Hindi na kami nag-stay nang matagal at kaagad na lumisan.

Sa condo niya, muli kaming nagtalik. Higit na mainit at matamis. Punumpuno ng pagnanasa at pananabik. Tuluyan na naming inihandog at inangkin, tinuklas at dinama nang buong-buo at sagad na sagad ang kaloob-looban ng isa’t isa.

Pagkaraang humupa ang init, pinagmasdan ko siya. Nag-uumapaw pa rin ako sa ligayang dulot ng muli naming pagniniig. At bunsod ng damdaming hindi matimpi, kumawala nang kusa sa aking bibig ang isang pagtatanong.

“Tayo na ba?”

Tumingin siya sa akin, ngumiti at saka sumagot.

“Matulog ka na.”

Natigilan ako.

At kahit niyakap niya ako, na-disturb ako.

I wanted to kick myself for asking.

***

Meeting him changed me.

Parang nawalan ng appeal sa akin ang Malate. At ang iba pang mga lalaki na nakilala ko roon at nakaniig. Parang all of a sudden, gusto ko nang iwan ang lugar na iyon at siya na lamang ang pag-ukulan ng panahon.

Dumalang man ang komunikasyon namin nang sumunod na linggo, hindi siya nawala sa aking isip. Pasukan na kasi kaya maaaring busy lang siya. Nagme-message naman siya, hindi nga lang kasindalas katulad noong bakasyon. At cliché man, totoo ang kasabihang “absence makes the heart grow fonder” dahil ang bawat mensahe niya ay naging mas mahalaga, mas makahulugan sa akin. Bagay na nagpasidhi sa damdamin ko sa kanya.

Yeah, I think I’m in love with him.

He did say that I am beautiful, didn’t he? It could mean na attracted din siya sa akin. And I could just hope na may damdamin din siya sa akin. Na maaari kaming magkaroon ng relasyon… maging mag-boyfriend.

May konting alinlangan man, kailangan kong bigyang-daan ang pangangarap. Alam ko, maaaring masyado lang akong nag-a-assume subalit kailangan kong makipagsapalaran. Itaya ang puso upang malaman kung kami nga ba ay may patutunguhan. Dedma na sa posibilidad na ako ay masaktan. Basta’t ang alam ko, I had to take the chance. Or I would never know.

Kaya nang Sabadong iyon, niyaya ko siyang magkita kaming muli. Medyo nag-worry pa ako na baka siya ay tumanggi. Subalit tinanggap niya ang imbitasyon ko.

At may pahabol pa na “I miss you.”

***

Excited ako nang dumating ang takdang araw ng aming pagkikita.

Sa NYC ang napag-usapan naming tagpuan. Dumating ako bago ang usapang oras subalit nakakadalawang bote na ako at isang oras na ang lumilipas, hindi pa rin siya dumarating.

Isang text ang natanggap ko mula sa kanya. “I’m sorry, I can’t make it tonight. I am not feeling well.”

Nanlumo ako. I was disappointed.

“Ok. Pahinga ka na lang. Get well soon,” ang reply ko na lang.

I thought about leaving nang may lumapit at nag-hello sa akin. Si Ace na isa sa mga acquaintances ko noon (he’s now my bestfriend!).

“Are you alone?”

“Yeah.”

“Then why don’t you join us?” ang sabi. May kasama siyang dalawang kaibigan na kaagad niyang ipinakilala sa akin.

Siguro dahil sa kagustuhan kong malibang at malimutan ang disappointment kay Jasper kaya kaagad akong pumayag. “Sure.”

At hindi kami sa Biology tumuloy (although doon kami nagkakilala) kundi sa Bed. Medyo sosyalin kasi ang kanyang mga kasama. I needed a change of atmosphere anyway para malayo ang isip ko kay Jasper.

Admittedly, I had fun. Maraming malandi sa loob pero umiwas ako. Inisip ko si Jasper. Ayokong gumawa ng mga bagay na maaari kong ika-guilty at pagsisihan.

Mag-uumaga na nang lumabas kami. Nagyaya pa sina Ace na mag-breakfast sa Silya. I went along with them.

At doon, hindi ko napigilan ang mag-confide kay Ace. Ewan ko, I just felt comfortable doing so with him.

Ikinuwento ko sa kanya ang tungkol sa amin ni Jasper . Gusto kong makuha ang kanyang opinyon tungkol sa aming dalawa, kung ano ba sa tingin niya ang meron kami. Kung tama ba ang ginagawa kong pag-a-assume, pag-e-effort at pag-e-expect na mauuwi kami sa isang relasyon.

Medyo maingat siya sa kanyang sagot. Basta ang sabi niya lang: “May mga bagay kasi na kailangan talaga nating pagpursigihan kung gusto nating makuha. Kailangan nating subukan, para sa huli hindi tayo nagwa-wonder sa mga what-could-have-been’s.”

At sa kanya nanggaling ang ideyang iyon: “Bakit hindi mo siya sorpresahin? Bakit hindi mo siya puntahan ngayon. Dalhan mo ng breakfast.”

“Ha? Okay lang ba? You think maa-appreciate niya ‘yun?”

“Maysakit kamo siya. Kailangan niya ng care. What could be a better way upang pakitaan mo siya ng pag-aalaga?”

I agreed with him kaya kaagad akong nagpaalam sa kanila.

Dumaan ako sa McDonald’s at nag-take out ng Big Breakfast.

Nagtaksi ako. At habang bumibiyahe papunta sa condo niya, I felt good about my decision na sundin ang suggestion ni Ace.

Pagpasok ko sa lobby, naroroon, naka-duty na ang guard na ipinakilala niya sa akin noon. Binati ako nang nakangiti.

“Punta ako kay Jasper,” ang sabi ko.

“Sige, sir, akyat ka na.”

Sumakay ako sa elevator at nang sapitin ko ang kanyang floor, mabibilis ang mga hakbang ko sa pasilyo patungo sa kanyang unit.

Akmang pipindutin ko na ang kanyang doorbell nang biglang bumukas ang pinto.

Bumungad si Jasper, papalabas, papaalis. Nagulat siya pagkakita sa akin.

Nagulat din ako at hindi nakakilos, para akong itinulos.

Hindi siya mag-isa. May lalaki siyang kasama, kasunod niya, magka-holding hands pa sila.

I caught a whiff of fried bacon galing sa loob.

At napansin ko, medyo basa pa ang kanilang buhok.

***

“Why?” ang sabi ko sa mahinang tinig, timpi ang emosyon.

“Because…” ang sagot niya na tila nag-aapuhap ng tamang salita.

“Because what?”

“Because I wanted to. And I am free whatever I want to do.”

“Sino siya?”

“Somebody I met in a moviehouse.”

“Nagsinungaling ka. Niloko mo ako,” ang sumbat ko.

“Nagsinungaling, oo. Pero hindi kita niloko,” ang diin niya.

“Akala ko, we have something special going.”

“Yes, we do. Pero wala tayong relasyon.”

Natigilan ako. Hindi nakasagot.

“Look, Aris. You’re special. But we are not boyfriends. Not yet, anyway.”

“So what are we?”

“Friends. Special friends.”

“Fucking friends?”

“We had sex. Pero wala tayong commitment.”

“Fucking friends then.”

“Kailangan ko pa bang magpaliwanag sa’yo? More than anybody else, ikaw ang dapat makaintindi sa akin.”

“No, I don’t understand you.”

“Nagsisimula pa lang akong mag-explore. Nagsisimula pa lang akong pakawalan ang sarili ko… ang tunay na sexuality ko. Ang daming possiblities and I want to experience them all.”

Hinayaan ko siyang magsalita.

“You’ve been there ahead of me,” ang patuloy niya. “Nang simulan mong tuklasin ang mga possiblities ng sexuality mo, I bet hindi mo rin muna binalak ang mag-seryoso. Naging laman ka ng mga bar, ng mga darkroom. Nakipaglaro ka muna. Nag-enjoy. Hind ka nag-isip ng pakikipag-relasyon. Mas maiintindihan mo ako kung iintindihin mo ang sarili mo.”

Napakurap-kurap ako.

“Hindi ako ready na magmahal at mag-seryoso. Masyadong maraming tukso sa paligid na hindi ko kayang i-resist. Mas excited akong makipag-sex kaysa makipag-boyfriend. Ayoko munang matali because I cannot be faithful. Makakasakit lang ako dahil hindi ko maiiwasan ang magtaksil.”

“Pero paano na…?”

“Ayaw kitang saktan kaya nagpapaka-honest ako. Ayaw kitang paasahin kaya sinasabi ko sa’yo ang totoo.”

“Palagay ko… mahal na kita.”

“No. Don’t.”

“Mahal na kita, Jasper.”

“Do yourself a favor. Please. Don’t fall in love with me.”

***

Mula sa malayo, pinagmamasdan ko siya. He was basking in the attention of his admirers, fully aware of how beautiful he is. He was confident and effortless habang nakikipag-flirt sa club na kung saan una kaming nagkita at nagkakilala.

He was still Mr. Perfect at nasasaktan ako na hindi na siya akin – was he ever? – at may distansiya na sa pagitan namin.

Nakita ko na hinila siya sa ledge ng isa sa mga kausap niya na guwapo rin at matangkad. At doon, hinubaran siya habang nagsasayaw. Nalantad ang maganda niyang katawan, ang kanyang tiyan, ang pusod na ginagapangan ng buhok pababa sa kanyang low-rise. Muli kong naramdaman ang familiar stirrings sa aking kaibuturan.

Ipinagpasiya kong umalis na lamang bago pa ako tuluyang lamunin ng frustration.

On my way out, may humarang sa aking daraanan.

“Hello, sexy,” ang bati.

Nang-angat ako ng paningin. Kaharap ko ang isang good looking guy. I’ve never seen him before but he was smiling like he knew me.

I smiled back at him.

“Wanna dance?” ang tanong niya.

“Sure,” ang sagot ko. I needed to to ease my pain.

“I’m Ethan,” ang pakilala niya.

“I’m Aris,” ang pakilala ko rin.

He held my hand at giniyahan niya ako. Akala ko sa dancefloor niya ako dadalhin subalit iniakyat niya ako sa ledge.

It was too late to say no.

And there, I found myself side by side with Jasper.

Hinubaran ako ni Ethan. Hindi ko alam kung bakit hindi ako tumutol. Siguro dahil may gusto akong patunayan. Na maaari rin akong maging sexy at desirable.

Naging aware si Jasper sa presence ko. Nagkatitigan kami at nagkangitian.

Maya-maya pa, magkaharap na kaming nagsasayaw, limot na ang mga partners pati na ang aming nakaraan.

I touched his body and he touched mine. Sinalat namin ang aming mga kahubdan.

We moved closer. So close na naglapat na ang aming mga dibdib at crotch. Nagyakap kami.

And then, we kissed. Buong pagkauhaw at pagkasabik.

Saglit na nag-linger sa amin ang spotlight.

The crowd cheered.

Wala kaming pakialam. Hindi kami nagbitiw.