Last Dance

Si Steven.

Kasama siya ni Ace nang dumating.

“Akala ko, hindi ka nagma-Malate,” ang sabi ko.

“First time,” ang sagot niya, nakangiti. “Kumusta ka na?”

“Mabuti.”

Ipinakilala siya ni Ace sa grupo namin.

He was as endearing as I remembered him. Magaan ang dating at malakas ang self-confidence.

Warm ang reception sa kanya ng mga friends.

At kaagad siyang nag-blend.

***

Una ko siyang nakita sa mga litrato ng office outing nina Ace. Naka-sleeveless at shorts. Maganda ang katawan at legs.

“Cute. Sino ito?” ang tanong ko kay Ace.

“Si Steven.”

“At sino naman itong kaakbay niya palagi?”

“Si Andy. Ang kanyang love interest.”

“Mag-jowa sila?”

“Hindi.”

“Pero mukha silang mag-jowa sa picture.”

“Hindi puwede. May jowa na si Andy.”

“Ay, ganon? Puwes, ipakilala mo siya sa akin. Wala akong jowa.” It was a joke.

Na sineryoso ni Ace. Dahil isang hapon na nagkita kami sa mall, dumating siya na kasama si Steven at ipinakilala sa akin.

Mas guwapo siya sa personal. Napaka-friendly at napaka-sunny ng personality. Kausap siya nang kausap sa akin na parang matagal na kaming magkakilala.

Starry-eyed ako sa kanya. It was impossible not to like him. And I was conceited enough to think na gusto niya rin ako.

Hindi siya nawala sa aking isip pagkatapos ng pagkikilalang iyon.

Kaya pagkaraan ng ilang araw, I decided to pursue. I invited him to dinner.

But he turned me down.

Hindi ko inaasahan iyon. It was a blow to my self-esteem. Nagkaroon ako ng duda sa sarili. Pangit ba ako? Masama ba ang ugali ko? Bakit ayaw niya sa akin?

Nalaman ko kay Ace ang dahilan kaya tinanggihan ako ni Steven. Mahal niya si Andy. Matagal na. Si Andy na nakikihati lang siya dahil may jowa na.

“Bakit ganoon?” ang tanong ko.

“Ganoon talaga. Mahal niya eh.”

“Mahal ba siya ni Andy?”

“Konti. Pero willing siyang magtiis. Willing siyang maging martir. Willing siyang maging kabit.”

***

At pagkaraan ng maiksing panahon, pagkatapos kong mabura sa damdamin ang kirot ng rejection at mai-restore ang pride sa sarili, muli kaming nagtagpo. Ace could have at least warned me para napaghandaan ko.

“Biglaan eh. At saka surprise na rin.”

“Kumusta na sila ni Andy?”

“Wala na. Bumitiw din siya. Kaya nga siya sumama dito sa Malate para pakawalan na ang kanyang sarili.”

And let go of himself he did.

Pagpasok namin sa Bed, kaagad siyang humiwalay sa amin. Ang lakas ng loob niya for a first timer.

“And I was even prepared to lead him by the hand,” ang sabi ni Ace.

“And I was thinking about pursuing him again,” ang sabi ko.

“Bakit nga hindi?”

“Baka ma-reject na naman ako.”

“Bakit hindi mo siya isayaw?”

“E paano nga? Lumipad na siya.”

“Tara, hanapin natin.”

Nag-join muna kami kina Arnel, James, Lance at Axel sa usual spot namin. Sayaw-sayaw kami. Pero abala ang aking mga mata sa paghahanap kay Steven.

Hindi ako kundi si Ace ang nakakita sa kanya. Nasa ledge, may kasayaw na.

“Dinaig tayo,” ang sabi ni Ace habang pinagmamasdan namin siya.

Sa saliw ng “I Know You Want Me”, maharot at malandi ang mga galaw nila ng kanyang kapareha.

Nagulat kami ni Ace nang pareho silang magtanggal ng T-shirt. In fairness, parehong maganda ang katawan nila. Maya-maya, nagyakap sila at naghalikan.

Napanganga na lang kami ni Ace at hindi nakapagsalita.

Nakadama ako ng frustration. Na sinundan ng resignation. Tumalikod ako at lumayo.

Tapos, bigla siyang nawala. Nag-text siya kay Ace. Nagyaya raw lumabas ang partner niya.

Hindi na nagtanong si Ace kung saan sila pupunta.

***

Nag-aalmusal na kami ng barkada sa Silya nang muli namin siyang makita.

He joined us. Umupo siya sa tabi ni Arnel.

“Saan ka galing?” ang tanong sa kanya ni Ace.

“Sa Adriatico. Nag-breakfast kami.”

“Nasaan na ang kasama mo?”

“Umuwi na.”

At nakipagkuwentuhan na siya sa amin. Nakipagbiruan at nakipagtawanan. Napaka-effortless talaga ng charm niya dahil kuhang-kuha niya ang loob ng barkada.

Narinig ko pang sabi ni Lance sa kanya: “Join ka uli sa amin sa susunod na gimik.”

Patapos na kaming mag-almusal nang may mapansin ako sa kanila ni Arnel. Masyado silang magkadikit. At parang may ibig sabihin ang kanilang body language.

Tumingin ako kay Ace. Nag-usap ang aming mga mata sabay sulyap sa dalawa. Napansin niya rin pala.

Nang pauwi na kami, magkaakbay na naglakad sina Steven at Arnel. Nagbubulungan sila. At hindi maipagkakaila ang namamagitang sweetness.

Nasa likod nila kami ni Ace at patuloy na nagmamasid. Alam ko na pareho kami ng naiisip.

Nang sapitin namin ang Taft, nagpaalamanan na kami dahil iba-iba na ang direksyon namin.

Nakumpirma ang hinala namin ni Ace nang magpaalam sa kanya si Steven.

“Hindi na ako sasabay sa’yo.”

“Huh?”

“Sasama ako kay Arnel.”

“Saan kayo pupunta?”

“Sa condo niya.”

Mulagat kami ni Ace na napatingin sa kanya. Pagkatapos ay kay Arnel.

Ngumiti lang si Arnel. Naintindihan na namin ang ibig niyang sabihin.

Dedma lang kunwari sina James, Lance at Axel pero bakas sa mga mukha nila ang pagkagulat din sa narinig.

Maya-maya, pumara na ng taxi si Arnel at sumakay na sila ni Steven.

Naiwan kami na nagtitinginan at hindi alam kung ano ang sasabihin.

Alam kaya ni Steven na may jowa na si Arnel?