Saturday, January 8, 2011

Dove 10

Isinuot namin ni Richard ang mga maskarang tatakip sa aming mga mata.

Lumabas kami ng silid na naka-roba.

Naka-dim na ang mga ilaw sa ibaba. Tanging mga lampshade na kulay dilaw ang liwanag ang nakasindi.

At sa pagbungad namin sa ituktok ng hagdan, natahimik muna ang mga bisita bago napapalakpak.

Nagsimulang pumailanlang ang musika habang pababa kami.

At nang sapitin namin ang punong hagdan, sabay naming tinanggal ang aming mga roba at nakita nilang naka-bikini briefs lang kami.

Muling sumambulat ang palakpakan, higit na malakas, sabay sa mga ekspresyon ng excitement. At muli, natahimik sila habang pinagmamasdan ang hubad naming mga katawan.

Inilaglag namin sa lapag ang aming mga roba at nagsimula kaming sumayaw. Dinama ko ang tugtog at napawi ang aking alinlangan. Umiral ang hilig ko sa pagsasayaw at bigay na bigay ko itong sinabayan.

Sinulyapan ko si Richard. Napakahusay niyang umindayog. Parang propesyonal na macho dancer. Hindi ko naiwasang humanga at pilit ko siyang ginaya.

Naging coordinated ang aming mga galaw at spontaneously, nagkaroon kami ng sariling choreography.

At dahil nakapag-adjust na ang aking mga mata sa dilim, banaag ko na ang mga mukha ng aming audience.

Mga higit sampu lamang sila. Pulos mga lalaki. At nang isa-isahin ko sila, natigilan ako. Likas akong matandain kaya hindi ako maaaring magkamali sa dalawang pamilyar na mukha. Sina Brandon at Justin, mga kaibigan ni Gilbert na ipinakilala sa akin noon sa Bed. Kinabahan ako.

At sa patuloy na pagsuyod ng mga mata ko sa mga naroroon, parang biglang huminto ang tibok ng puso ko nang mapagsino ko ang isa pa sa mga bisita.

Naroroon sa bandang likod, na kung saan bahagya lamang itong tinatamaan ng ilaw, ang isang pigura na kahit sa dilim ay kilala ko at hindi maipagkakamali.

Si Gilbert!

Napatigil ako sa pagsasayaw. Parang hindi ako makahinga. Kaagad akong sinaklot ng guilt at pangamba.

Hinanapan ko ng hint of recognition ang kanyang mga mata subalit wala akong nakita. Naisip ko, effective ang maskara at nakatulong din marahil ang malamlam na ilaw.

Nagpalit ang tugtog. Naging mabagal at mas erotiko. Naramdaman ko ang dampi ng mga palad ni Richard, gayundin ang pagdikit ng kanyang katawan. Hudyat na tapos na ang macho dancing at oras na upang kami ay magniig.

Pilit kong kinalimutan na naroroon si Gilbert, nanonood sa amin. Pilit kong pinaglabanan ang anumang damdamin na hahadlang sa akin upang ako ay lubusang makapag-perform. I took comfort sa maskara na nagkukubli sa aking pagkakakilanlan. Kinumbinsi ko ang aking sarili na ginagawa ko iyon para sa kanya… dahil ayokong abusuhin ang kabaitan niya… dahil willing akong magsakripisyo upang patunayang mahal ko siya at hindi ang pera niya.

Nasa likuran ko si Richard at hinihimas-himas niya na ang aking dibdib. Dama ko ang kanyang pagdikit at marahang pagkiskis sa aking likod.

Sinimulan niya akong halikan sa pisngi… sa tenga… sa batok… sabay sa pagpaikot-ikot ng kanyang hintuturo sa aking mga utong.

Dumausdos ang kanyang mga kamay sa aking tiyan at hinihimas-himas niya rin iyon, nilaro-laro ang aking pusod bago tuluyang pumaloob sa aking brief. Patuloy siya sa paghalik at sa pagsundut-sundot sa aking leeg. Napaliyad ako sa kiliting hatid ng kanyang dila.

Kinuha niya ang aking mga kamay at dinala niya ang mga iyon sa kanyang harap. Dinama ko ang kanyang pagkalalaki at hinimas-himas ko rin iyon. Giniyahan niya ako papasok sa kanyang brief.

Napapikit ako sa sensasyong dala ng aming paghahawakan hanggang sa kami ay sabay na nagkabuhay.

At nang pareho nang matindi ang aming pagkaantig, hinila niya pababa ang aking brief. Umigkas ang aking ari na kaagad kong tinakpan ng aking kamay.

Napasinghap ang mga manonood. Kumawala mula sa kanilang mga bibig ang reaksiyon ng pagkagulat.

Hinubo na rin ni Richard ang kanyang brief at naramdaman ko ang pagpalo ng kanyang ari sa aking puwet.

Nagharap kami at nagtagpo ang aming mga labi. Patuloy siya sa paghimas sa aking katawan habang kami ay naghahalikan.

Muli ay napapikit ako habang tinatanggap ang kanyang bibig. Masarap humalik si Richard at napakagaan ng kanyang mga kamay, parang balahibong humahaplos sa aking balat. Unti-unti akong natangay ng sensasyong ipinagkakaloob niya sa akin at ako ay higit na nagdumiin. Nilasap ko ang kanyang mga labi na tila prutas na makatas at matamis.

Bumaba ang kanyang mga halik sa aking leeg… sa aking dibdib. At nang salitan niyang sipsipin, siklut-siklutin at kagat-kagatin ang aking mga utong, nagsimula akong makalimot. Napakapit ako sa kanya nang mahigpit.

Bumaba pa siya sa aking tiyan at dinila-dilaan ang mga sensitibong bahagi niyon. Sinimsim niya rin ang aking pusod.

Subalit bago pa niya sapitin ang aking paghuhumindig, umakyat siya at hinanap ang aking bibig. Muli kaming naghalikan. Puno ng init at pananabik.

At ako naman ang nagkusang siya ay paligayahin.

Asiwa mang aminin subalit nakadama ako ng matinding pagnanasa habang tinutuklas ko ang bawat sulok ng kanyang katawan. Napakaganda ni Richard at napakinis ng kanyang balat. Ang bawat pagdampi ko sa kanya ay tila pagpapahayag ng damdaming sinupil ko noon at pasasalamat na rin at pagsusukli sa mga kabutihang nagawa niya sa akin.

At nang marating ko ang kanyang kaselanan, hindi ako nag-atubiling angkinin iyon ng aking bibig. Napapitlag siya nang buong sigasig ko siyang kubkubin. Namuwalan ako subalit hindi ako bumitiw. Dinama ko ang kanyang hugis, ang kanyang sukat at siya ay mataimtim kong sinamba.

Inangat niya ako mula sa aking pagkakayupyop at pinaupo sa baytang ng hagdan. Bahagya niya akong pinahiga bago niya ako pinaibabawan. Muli niyang hinagod ng halik ang aking katawan hanggang sa marating niya ang sentro ng aking kasarian. At kung uhaw man ako nang siya ay aking tinikman, gutom naman siya nang ako ay kanyang ninamnam.

Nagbaba-taas ang kanyang ulo at ako ay idinuyan. Tila naging maulap ang aking kamalayan at nawala ako sa linamnam ng kanyang kapusukan. Tuluyan kong nakalimutan kung nasaan kami, na ang ginagawa namin ay isang palabas lamang.

Pinatayo niya ako at pumuwesto siya sa aking likuran. Dinunggul-dunggol niya ako ng kanyang kahindigan. Alam ko na kung ano ang kanyang gagawin at ako ay nagpaubaya. Yumukod ako at kumapit sa barandilya ng hagdanan.

Hinalikan niya muna ang aking likod at tinukso-tukso ng hinlalato ang aking lagusan. Napapikit ako at pinilit kong mag-relax. Nangagamba man sa kanyang sukat, nanaig ang aking kagustuhang madama siya sa aking kaloob-looban at maipadama na kaisa niya ang aking katawan.

Dahan-dahan, naramdaman ko ang kanyang pag-ulos, ang kanyang pagpupumilit na ako ay pasukin. Sinalubong ko ang kanyang bawat kadyot na may pagdudumiin. Napapikit ako at napakagat-labi sa paunang hapdi. Nilaro ko ang aking sarili upang maibsan iyon.

Mayroon mang pagpupursige, maingat pa rin si Richard sa kanyang pag-angkin. Ilang pag-atake pa at ako ay kanyang nalupig. Tila may pag-aatubili pa siyang naglabas-masok sa aking teritoryo sa kabila ng aking pagsuko.

Hanggang sa ang galaw ng aming mga katawan ay naging isang mabilis na ritmo. Habol ang hininga, sabay naming nilandas ang daan patungo sa paraiso. Nagsimula kaming mahibang at mawala sa sarili.

Maya-maya pa, sumulak na ang init sa aming mga katawan. Magkasabay kaming nanginig at hindi na napigil ang pagpulandit. Napakapit si Richard sa akin.

At nangyari ang hindi inaasahan.

Habang nilalasap niya ang kasukdulan, nahila ni Richard ang aking maskara. Napatid ang tali. At bago ko naaagapan, natanggal iyon at nalaglag.

Tumambad ang aking mukha.

Napa-“whoaaa!” ang mga bisita.

Nanigas ako at nahindik. Para akong binuhusan ng malamig na tubig.

Kitang-kita ko ang pagkagimbal sa mukha ni Gilbert!

(Itutuloy)

Part 11

26 comments:

Ms. Chuniverse said...

Reading this.... ang sarap lang ng weekend ko.

=)

sana tuloy-tuloy na. hihihi!

Anonymous said...

elow aris kabitin..hehehe
avid reader here...
just droppin...

Aris said...

@ms. chuniverse: wow naman! happy weekend, mare. mwah! :)

@hagod ng buhay: hello, jay. bago na pala ang blog title mo. na-update ko na sa links. thanks again for visiting. :)

JR said...

hoshet! tinigasan ako! che..ma rape ako neto sa club mamaya hahaha

Anonymous said...

aris parang may kulang dun sa isang sentence sabi mo maganda si richard.. baka gusto mo yata sabihin maganda ang katawan ni richard?

-jake

Aris said...

@jr: hahaha! good luck and enjoy! :)

@jake: iyon talaga ang ibig kong sabihin. richard is a beautiful boy. thanks, jake. kumusta ka na? :)

RainDarwin said...

papa aris, kelangan ko mag back read from 1 to 10. Tagal kasi akong di nakapagbasa.

uumpisahan ko mamyang gabi then may tissue ako at alkohol hahahaha.

for the meantime kain muna ako ng ulam na maraming sibuyas at sili then, chocolates at black coffee.

wasted said...

huhuhu... sad twist of events...

Sean said...

aris, napa-whoaaaa! din ako at parang ako ang nabuhusan ng malamig na tubig.

kinakabahan ako sa sausunod na kabanata!

imsonotconio said...

bitin

happy chinese new year!

Virex said...

shet!! ayan na... nabitin na naman ako... araw araw ko inaabangan to simula pa last year.. ngayung nabasa ko na, nabitin ako ulit.. feeling ko last na yung next.. sana maging maganda ang ending..

James - M.I. said...

I smell something fishy sa ginawa ni Richard at yung boyfriend nya. hehehe. Sinadya ba o hindi?

Can't wait for the next chapter Aris.

Aris said...

@rain darwin: papa p!!! na-miss kita!

tissue at alcohol? parang serbis lang sa quiapo! hahaha!

buti na lang nagbalik ka na. at sana wag ka na uling aalis.

happy new year! :)

@wasted: don't be sad. *hugs* :)

@sean: sinusulat ko na ang karugtong. siyempre, mas madula ang susunod na kabanata. hindi ko rin maiwasang ma-excite. :)

Aris said...

imsonotconio: happy new year din sa'yo, friend! nasa bed ka ba kagabi? :)

virex: salamat sa pag-aabang at sa patuloy na pagsubaybay. i will try to post the continuation asap para hindi ka mainip. :)

hindi pa last yung next chapter. mga dalawa o tatlo pa. medyo napapahaba na nga eh!

ang ending? secret. basta basahin mo na lang. hehe! :)

@m.i.: thanks a lot, m.i.

malalaman natin sa susunod na kabanata kung ano ba talaga. hehe! abangan!

lapit na rin ang ending. :)

Gelo Cortez said...

bang! ayan na! =(

ramir rodriguez said...

.. im your avid reader....
sheet,,, talagang nakakabitin... ,
.
ganda talaga ng mga post mo...
,
.,

Aris said...

@gelo cortez: abangan! hehe! :)

@ramir rodriguez: thanks, ramir. sana patuloy mong subaybayan ang aking mga kuwento. :)

Luis Batchoy said...

nakakainis naman, na expect at nahulaan ko kaagad ang twist hehehehe...

Aris said...

@luis batchoy: but wait! there's more... :)

Rygel said...

ngayon palang magpepetition na ako na dapat maganda ang ending. Hindi ako makarelate sa kahit kaninong character dito pero nakakarelate ako sa wrong decisions at pride at please naman mas madaming madramang episode sa buhay natin... kahit sa story man lang happy ending. hehe

Aris said...

@rygel: ako rin, gusto ko ng happy ending. basta, abangan na lang natin. hehe! :)

Lester David said...

waaaahhhhh.... kinakabahan ako ulit. bat ganun, everytime nagbabasa ko ng post mo, nahihirapan akong huminga? hahahaha..sana lang wag ko ikamatay ang pagbabasa ng blog mo Aris.. :)

den[z]cio said...

your such an artist... thank you for following my blog... i hope you also like my way of writing. Nice to meet you Aris.

Bi-Em Pascual said...

ay bet ko mejo tragic... hihihi! ikaw na mala-xerex ning!

Rygel said...

tragic na yung Chances... happy ending na muna dito! :D

pyro said...

sige, kayo na gumawa ng ending.. charms!!! hehehe..
galing mo, aris..