Break na tayo pero nag-insist ka pa ring sumama sa outing namin ng barkada. Inisip ko, marahil iyon ay dahil gusto mong magkaayos tayo. Pumayag ako dahil iyon din ang gusto ko.
Masaya ako na sweet ka sa akin noong una. Pero tila biglang nagbago ang ihip ng hangin nang ipakilala kita sa friend ko.
Napansin ko na naging magiliw ka sa kanya. May mga
pagkakataong nasa balkonahe ako ng cottage, mag-isa, subalit sa halip na samahan
mo ako, nasa loob ka, kayo ni friend at nag-uusap. O kaya’y nasa labas kayo at
namamasyal.
Nagkainuman tayo noong gabi – ikaw, ako, si friend at ang
buong barkada. Sa inumang iyon, sinubukan nila tayong pag-ayusin. Subalit
nagtaka ako dahil sa halip na maging responsive, ikaw ay naging malamig. Na
para bang okay lang sa’yo kahit hindi na tayo magkabalikan. Napansin ko rin, panay ang sulyap mo
kay friend.
Pilit kong ikinubli ang disappointment. Uminom na lang
ako nang uminom hanggang sa malasing. At dahil wala na sa sarili, pinagtulungan
ninyo akong dalhin sa kama – ikaw at si friend. In fairness, hindi ninyo ako
pinabayaan. Tinabihan n’yo pa ako. At niyakap mo ako. Dahil doon, kahit paano’y
naibsan ang sama ng loob ko.
At nakatulog na ako.
Subalit sa kalaliman nang gabi, ako ay nagising. At nagulat
sa tanawing tumambad sa akin. Naroroon ka pa rin sa aking tabi, kayo ni friend.
Iyon nga lang, kayo na ang magkayakap at magka-holding hands!
Napabalikwas ako. Napatayo. Sabay kayong nagising at
kaagad na nagbitiw. Kinumpronta ko kayo. Naalimpungatan ang barkada sa ating gulo.
Bigla akong nahilo at nasuka. Napatakbo ako sa banyo. Sinundan
mo ako pero galit na galit ako sa’yo kaya ipinagtabuyan kita.
Paglabas ko, nag-sorry sa akin si friend. Hinihintay din
kitang mag-sorry pero tahimik ka na, ni hindi tumitingin sa akin.
Tahimik din ang buong barkada, nakikiramdam sa susunod na
mangyayari.
Tumalikod ako at umalis. Ibinalibag ko ang pinto.
Naglakad-lakad ako sa beach upang i-compose ang sarili.
At pagkatapos, nagwala ako sa Mikko's.
At pagkatapos, nagwala ako sa Mikko's.
4 comments:
Nakakalungkot. I can feel the pain. Paano nagawa yun nung friend kung talagang kaibigan nga siya? Tsk tsk
jeez, biglang nagbago isip niya nung nakahanap ng prospect.
"Paglabas ko, nag-sorry sa akin si friend. Hinihintay din kitang mag-sorry pero tahimik ka na, ni hindi tumitingin sa akin."
Pinakamasakit na pangyayari sa buhay ng isang nagmamahal. Yung asa ka pa pero sa kanya talagang wala na. Gusto mo man gumanti, wala ring kwenta, kasi kahit bumalik pa siya sa iyo, ikaw mismo, alam mo, awa na lang yun, hindi na pagmamahal.
Good sharre
Post a Comment