Kirot

“Nasaan ka?”

“Nasa bahay.”

“Nandito si Karlo sa bar. May kasamang iba.”

Kahit dis-oras na nang gabi, napasugod ako sa Malate.

***

Tumutugtog ang “Happy” sa NYC pero hindi ako masaya. In fact, parang dinudurog ang puso ko habang pinagmamasdan sila.

Si Karlo at si Justin.

Ang sweet nila. Nagbubulungan. Nagtatawanan. Magka-holding hands. Larawan sila ng isang masayang magkasintahan.

Pero ako ang boyfriend ni Karlo!

At ang nasasaksihan ko ay ang pagtataksil nila ni Justin na bestfriend ang pakilala niya sa akin.

Earlier tinext ko siya: “Malate tonight?”

Ang sagot niya: “I can't. Kinda sick.”

Sick my ass!

Sa kabila ng galit at sakit na nararamdaman ko, parang wala akong lakas na kumprontahin sila. Nanatili akong nakakubli at nakamasid lamang.

Maya-maya, tumayo na sila at umalis. Sinundan ko ng tingin. Tumawid sila ng Orosa at pumasok sa Bath.

Nagtungo ako sa bar ng NYC at umorder ng beer.

“Nakita mo sila?” ang tanong sa akin ng kaibigan kong bartender.

Tumango ako.

“Kaya nga tinext kaagad kita. Ngayon, alam mo na.”

“Salamat.”

“Ano ang balak mo ngayon?”

“Hindi ko alam.”

Sunud-sunod ang naging pag-inom ko ng beer. Pilit kong nilulunod ang aking sama ng loob. On my third bottle, nagdesisyon ako.

“Pupuntahan ko sila. Kukumprontahin ko.”

“Mabuti,” ang sagot ng kaibigan ko. “Husto na ang pagtatanga-tangahan.”

***

Pumasok ako sa Bath. Ang daming tao sa loob dahil may show nang gabing iyon. Nagsasayawan ang lahat sa “Joyrise” habang hinihintay ang pagsisimula ng palabas.

By instinct alam ko kung saan matatagpuan sina Karlo at Justin.

Umakyat ako sa itaas.

At doon sa darkroom, sa pares-pares at grupo-grupong pagniniig ng mga anino, naaninag ko ang kanilang hubog. Naroroon sila sa isang sulok. Magkayakap. Naghahalikan.

Dahan-dahan ko silang nilapitan. Hinawakan ko sa balikat si Karlo. Hindi siya tuminag. Nanatiling magkalapat ang mga labi nila ni Justin. Hinila niya ako nang hindi tinitingnan at pinasali sa kanilang paghahalikan. Sabay kong nadama ang kanilang mga labi. Nakatutukso ang magpatianod na lamang subalit nanaig ang aking katinuan. Kumalas ako.

At saka lang ako tiningnan ni Karlo. Sinindihan ko ang celfone ko at sa liwanag niyon, kitang-kita ko ang kanyang pagkagulat. Kaagad siyang bumitiw kay Justin.

Nagulat din si Justin pagkakita sa akin.

Matalim ang aking mga titig.

“It’s not what it seems…” ang sabi ni Karlo.

“Ano pa ba ang kailangan kong makita?” ang sagot ko.

“Pwede ba makinig ka muna sa akin…?”

“Hwag ka nang mag-explain.”

At umalis na ako.

“Wait…” ang pigil niya sa akin.

“Pabayaan mo siya,” ang sabi ni Justin.

Nagmamadali akong bumaba sa spiral staircase. Habol ako ni Karlo.

Nagsisimula na ang show sa ibaba. Gumigiling-giling na ang macho dancer sa “Bring Me To Life". Siksikan ang mga tao sa harap ng stage kaya hirap na hirap akong makadaan. Halos makipagsikuhan ako makarating lang sa pinto.

Sa labas ng Bath, inabutan ako ni Karlo.

“Aris, mag-usap tayo,” ang sabi.

“Ano pa ang pag-uusapan natin? Matagal na akong naghihinala sa inyo ni Justin. At ngayong gabi, napatunayan kong totoo nga ang hinala ko. Sa NYC pa lang, pinagmamasdan ko na kayo.”

“Walang seryosong namamagitan sa amin. Ang seryoso, yung sa atin.”

“Nagpapatawa ka ba?”

“Ok, aaminin ko, we occasionally fuck but it's only for fun. Walang ibig sabihin.”

“Fuck you.”

Biglang sumulpot sa likod niya si Justin.

“Just let him go,” ang sabi. “Huwag kayong mag-iskandalo rito. Nakakahiya.”

Binalingan ko si Justin. “Nahihiya ka sa iskandalo pero hindi ka nahihiya sa ginagawa n'yo.”

Tumalikod na ako at mabilis naglakad palayo.

Nakabibingi ang “Satisfaction” pagdaan ko sa tapat ng Red Banana.

Pero higit na nakabibingi ang “I Love You Goodbye” sa radyo ng taxi na nasakyan ko.

Hindi ko namalayan, umiiyak na pala ako.