Goodbye | Hello

Hindi ko siya papansinin. Hindi ko siya kakausapin. Iiwasan ko na siya.

Ito ang resolve ko sa sarili nang mag-text si M sa akin habang papunta ako sa Malate Sabado nang gabi.

“We’re here na. I’m with LW and James.”

James.

Buong linggong nagdaan, I tried my best to push him out of my mind.

Aaminin ko, gusto ko talaga siya.

Pero parang wala talagang encouragement na magpatuloy ako.

Maaaring nabigyan ko lang ng kahulugan ang mga tingin at kilos niya pero wala talagang big sabihin.

Ok lang. Pwede naman kaming maging friends na lang.

Ayoko nang ilantad ang damdamin ko sa kanya. Nahahalata na nga raw ako sabi ng mga kaibigan ko. Kung nahahalata man niya ako, ayoko nang bigyan ng kumpirmasyon. Mananahimik na lang ako para na rin sa aking self-preservation.

Hindi naman siguro ako mahihirapang magpatuloy.

***

Nakita ko kaagad si James pagdating ko. Kumabog ang dibdib ko pero pilit ko itong sinupil. Nakangiti ako habang papalapit sa kanila. Gusto kong ipakita na ok ako.

I hugged and kissed M and LW. Si James, hug lang. Medyo aloof pa ako, pero sinikap kong maging natural.

And we had the usual chikahan habang nag-iinuman.

Iniwasan ko talagang kausapin si James. Kapag nagsasalita siya, nakikinig lang ako pero wala akong comment or opinion. Kay M at LW lang ako nakikipag-interact.

Then he started talking to me. As in, directly talking to me. He would say: “Aris, alam mo…” or “What do you think, Aris?” Talagang ako ang kinakausap at tinatanong.

Wala na akong choice kundi kausapin siya dahil ayoko ngang ipahalata ang totoong nararamdaman ko at ayoko ring maging bastos.

Before I knew it, nag-normalize na ang sitwasyon. Nawala na ang tensyon sa loob ko at sa pagitan namin ni James.

***

But inside the club, it was another story.

We bumped into Arvie, our prodigal barkada, with his boyfriend na Pinoy-Aussie.

Niyakap namin siya ni M dahil matagal na namin siyang hindi nakikita at nakakasama. LW and James are new to the barkada kaya ipinakilala namin sila kay Arvie.

Doon nagsimulang mag-iba ang kilos ni James. Nahalata ko ang sudden fondness niya kay Arvie.

Kausap siya nang kausap kay Arvie habang ang jowa nito ay nagwawala sa ledge. (Adik ang impression ko sa jowa ni Arvie. May itsura kung sa may itsura pero parang wala sa sarili.) Arvie was very accommodating. Hanggang sa napansin ko, masyado nang malapit ang kanilang mga mukha at katawan para sa isang normal na pag-uusap.

Na-confirm ang kutob ko nang i-chika sa akin ni M ang ibinulong sa kanya ni James. Type niya si Arvie.

“I’m sorry, alam ko crush mo si James but you have to know…” ang sabi pa ni M sa akin.

Sinupress ko ang reaction ko. Pinilit ko pa ring maging poised. Pero sa isip ko, muli kong ni-reaffirm ang aking resolve: Layuan mo na si James. Husto na.

Cold na ako kay James buong gabi. Iniwasan ko na talaga siya. I kissed a boy at wala na akong pakialam kung nakatingin man siya o kung anuman ang isipin niya. Pilit kong nilunod sa mga labi ng kahalikan ko ang aking sama ng loob.

I barely talked to him over breakfast. Alam ko, wala akong karapatang magdamdam pero nasasaktan ako. I tried my best not to let it show.

Sa paghihiwa-hiwalay, niyakap niya ako. Gusto kong umiwas pero dahil sugatan, mahina ako. I clung to him like it was the last.

Goodbye, James.

***

On that same Saturday (March 7), I got to meet in person two blogger friends, Luis (who flew in from Iloilo for the Eraserheads concert) and Yj (with the love of his life, NJ, na sobrang gwapo). Niyakap ko sila na parang mga long-lost sisters dahil masayang-masaya ako na makita at makilala sila. They’re so fabulous! Ang dami naming napagkwentuhan ni Luis. Nanghihinayang lang ako na umalis kaagad si Yj (pero naiintindihan ko, my dear). Salamat sa pagkakataong ibinigay ninyo sa akin na makilala kayo at maging kaibigan. Looking forward sa muli nating pagkikita-kita. I love you, guys!

Related Links:
Eheads…At Si Aris
Mula Silya Hanggang Kama