Monday, October 15, 2012

Meryenda

A Guest Post

Noong bata pa ako, tuwing bakasyon, madalas kaming umuwi ng buong pamilya sa probinsiya. Subalit nang maglaon, dumalang nang dumalang iyon hanggang sa tuluyang mahinto. Ngayon ay bakasyon na naman at binata na ako. Kaga-graduate ko lang sa kolehiyo at dahil sa kawalan ng magawa, naisipan kong umuwi sa probinsiya -- nang mag-isa.

Bakit ko iyon ginawa? Naghahanap ako ng excitement at gusto ko ring mapag-isa. Wala na kasing nakatira sa bahay namin sa probinsiya. Ang lola ko, mula nang mamatay ang aking lolo, ay kinuha na ng aking tiyo sa Maynila. Magiging mag-isa lang talaga ako roon at malaya kong magagawa ang gusto ko. 

Alas-dos na nang hapon nang ako ay makarating. Pagkapasok sa bahay ay agad kong binuksan ang mga bintana. Sumayaw sa liwanag ang nabulabog na alikabok. Namataan ko ang mga sapot sa kisame at dingding. Sa labas ay tila nagpupumilit makapasok ang mga baging na damo. Sa kabila niyon ay may kung anong masaya at magaan sa aking pakiramdam. Siguro ay dahil sa panunumbalik ng mga alaala noong aking kabataan.

Nakarinig ako ng pot-pot mula sa labas, partikular sa tapat ng bahay. Naisip kong meryenda iyon at tama ako dahil kasunod niyon ang sigaw ng naglalako.

“Cheese Donuttt!!!” Pot-pot-pot. 

“Monggo Donuttt!!!” Pot-pot-pot. 

Uy, may choices!

Dahil sa hindi pa ako nanananghali, nakaramdam ako ng gutom. Nagmamadali akong bumungad sa labas upang tawagin ang naglalako. Buti na lang at hindi pa ito masyadong nakalalayo.

Lumapit ang lalaking naglalako, nakangiti. Na-take note ko na bata pa ito at may itsura. Ibinaba niya ang dalang styro box sa may paanan ko at binuksan. Nalanghap ko ang mabango at katakam-takam na halimuyak ng donuts.

“Bagong luto ba yan?”ang tanong ko.

“Opo. Mainit-init pa,” ang sagot niya.

“Alin ba ang cheese at ang monggo?”

“Ah. Yung bilog po, cheese. ‘Yung pahaba, monggo.”

Pahaba? May donut bang pahaba?Ah, meron nga pala sa Mister Donut. Pero sa Dunkin’, wala yata.

“O sige, bigyan mo ako ng dalawang cheese at isang monggo. Magkano ba?”

“Walong piso po ang isa.”

Gamit ang sipit, kinuha niya sa kahon ang aking order at inilagay sa kapirasong brown paper. Natigilan ako nang ibinibigay na niya sa akin iyon. There was something funny sa pagkakaposisyon ng mga donut -- isang pahaba at dalawang bilog -- na hindi ko naiwasang mag-isip ng bastos.

Inabot ko sa lalaki ang bayad -- singkwenta pesos na buo.

Agad siyang nagbilang ng isusukli.

“Keep the change,” ang sabi ko pero parang wala siyang narinig. Patuloy pa rin sa pagbibilang at pagkatapos ay iniabot pa rin sa akin ang sukli. Saglit kaming nagkatitigan.

“Sabi ko, huwag mo na akong suklian,” ang ulit ko.

Nanatili siyang nakatingin sa akin at doon ko siya napagmasdang mabuti. Matangkad, maitim, matipuno. At kahit weather-beaten ang mukha, hindi maitatago ang pagkaguwapo. Makapal ang kilay, medyo madilat ang mga mata na naaadornohan ng malalagong pilik, katamtaman ang ilong at makakapal ang mga labi na likas ang pagkapula. Naka-sando siya at shorts -- jersey na pang-liga -- na bagama’t luma na at kupas, malinis pa ring tingnan sa kanya.

Kinuha ko sa balot ang pahabang donut, isinubo -- hindi ko intensiyong maging suggestive -- at pagkatapos ay marahang kinagat iyon.

Pinanood niya ako na para bang na-amuse siya sa ginawa ko. Nginuya ko ang donut at nalasahan ko. Mmm, yummy! I ran my tongue through my lips.

Nagbaba siya ng paningin sabay dampot sa kanyang styro box.

“Sige po. Maraming salamat.”

Tumango lang ako, hindi pa rin naglalayo ng tingin sa kanya.

Tumalikod siya at akmang aalis na subalit muli siyang bumaling. Sinalubong niya ang aking mga mata.

“Mag-isa ka lang dito?” ang tanong niya.

Isinubo ko muna nang buo ang natitirang donut at pinagpag ang asukal na dumikit sa aking mga labi, bago ako sumagot. “Oo.”

“Ah.” Siya naman ang tumango-tango.

Inayos niya ang pagkakabuhat sa kanyang kahon at inakala kong aalis na siya kaya kumilos na rin ako upang pumasok sa loob. Subalit nagulat ako nang makita kong kasunod ko siya. Natigilan ako at hindi nagawang magsalita. Pagkapasok sa bahay, ibinaba niya ang kahon at ipinatong doon ang pot-pot niya. Isinara niya ang pinto at napaurong ako. May pangamba man sa maaari niyang gawin, agad akong nilukuban ng excitement, ng pagnanasa at nanaig sa akin ang pananabik sa susunod niyang gagawin. Agad siyang nagtanggal ng pang-itaas at pagkatapos ay  hinubo ang kanyang shorts. Tumambad sa akin ang kanyang paghuhumindig.

“Gusto mo bang tikman ang aking pahabang donut?”

Nandilat ang aking mga mata. Hindi ako nakahuma. Napakalaki niyon. Mataba. Kulay-honey. Nabitiwan ko ang balot ng natitira pang donuts dahil sa pagkabigla.

“Gusto mo ba?”

Hindi pa rin ako makapagsalita. Dahan-dahan siyang lumapit sa akin at sinimulan akong halikan. Hindi ko nagawang tumutol. Nadama ko ang mainit niyang mga labi, gayundin ang mainit niyang hininga sa aking pisngi, leeg, balikat, dibdib. Pagkatapos ay hinanap niya ang aking bibig at pilit ibinuka iyon, ipinasok niya ang kanyang dila at siya ay nagdumiin sabay sa pagsipsip. Kinuha niya ang aking kamay at ipinadama ang kanyang erection. Nakakapaso. Pumipintig-pintig. Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat at marahang itinulak pababa hanggang sa ako ay mapaluhod sa kanyang harapan.

“Tikman mo na. Gusto mo ‘yan, di ba?”

Hindi na ako sumagot at naging sunud-sunuran na lamang sa kanya. Nilasap ko siya sa aking bibig. Nahirapan ako noong una subalit kinalaunan ay nakagamayan ko na. Maya-maya pa, sinasabayan na niya ang aking pagtaas-baba.

Hinila niya ako patayo at muling hinalikan sa labi. At pagkatapos ay pinatalikod niya ako at niyakap. Hinalikan sa batok at sinimulang hubaran ng pantalon. Ibinaba niya iyon kasabay ng aking brief. Naramdaman ko ang kanyang pagdunggol-dunggol na sinundan ng pagtampal-tampal sa aking puwet.

“Gusto mo yan, ha? Gusto mo yan?”

Hindi ako sumagot. Sa halip ay ipinagdiinan ko sa kanya ang aking katawan.

Saglit siyang bumitiw at nagmamadaling tinungo ang kanyang styro box at may kinuha sa loob. At dahil muli siyang pumosisyon sa aking likod, hindi ko na nakita kung ano iyon. Naramdaman ko na lamang na may ipinapahid siya sa aking madulas at malagkit. Sinalat ko iyon.

“Butter?” ang aking tanong.

“Hindi. Mantekilya,” ang kanyang sagot.

Kumapit siya sa akin, mahigpit, at muling gumiit. Naramdaman ko ang pagguhit ng sakit sa kanyang dahan-dahang pag-angkin.

“Oh!”Napapikit ako ng mariin at napakagat-labi.

Higit siyang nagdumiin at pinigil ko ang mapasigaw.

“Gusto mo yan, di ba? Gusto mo yan?” ang sabi niya.

Naramdaman ko ang kanyang pagpasok sa akin nang buong-buo.

“Sumagot ka!”ang asik niya.

“Oo! Oo!” At nagpaubaya na ako.

Nagsimula siyang umayuda. At dahil sa panghihina ng aking mga tuhod, ako ay dahan-dahang napaluhod. Kung kaya, pinadapa niya na lamang ako sa sahig at pinaibabawan. Ipinagpatuloy niya ang paglupig sa akin. Maya-maya pa, hinaklit niya ang aking baywang at inangat ang aking katawan hanggang sa ang posisyon ko ay maging on all fours.

Habang kumakadyot from behind, abala ang kanyang kamay sa paghimas at paglamas sa iba’t ibang bahagi ng aking katawan. Gayundin ang kanyang mga labi sa paghalik sa kung saan-saan.

“Ah...  Masakit....” ang aking anas.

“Hindi...kaya mo yan...” ang kanyang tugon.

Hinanap niya ang aking tagdan at pinaglaruan iyon, marahil upang tulungan akong mapawi ang kirot.

Maya-maya pa ay para na akong idinuruyan. Sinalubong ko ang kanyang bawat ulos.

Bumilis ang kanyang mga kilos, gayundin ang paghimas niya sa akin. Habol namin pareho ang aming mga hininga.

Ilang sandali pa, kami ay nanigas... nanginig... at napasigaw. 

Sabay naming narating ang sukdulan.

***

Matagal na siyang nakaalis ay nakahiga pa rin ako sa lapag. Nakahubad, nakahubo ang pantalon na suspended sa aking mga binti na siya ring dahilan kung bakit parang hindi ako makagalaw. Naging aware ako sa mga mumunting ingay sa kapaligiran -- huni ng mga ibon, tilaok ng manok, kaluskos ng mga dahon. Namataan ko sa aking tabi ang donuts na nabitiwan ko kanina -- luray na sa pagkakabalot sa papel. Marahil ay nadaganan o natapakan namin nang kami ay magpambuno.
 
Maya-maya pa ay dahan-dahan na akong tumayo at tuluyan nang tinanggal ang aking pantalon. Hubo’t hubad akong nagtungo sa banyo.

Binuksan ko ang gripo at isinahod ang balde. Habang nagpupuno ng tubig ay parang natutulala ako. Dama pa rin ng aking katawan ang marahas at masarap na pag-angkin sa akin ng lalaki. Iyon ang aking unang karanasan at hindi ko alam kung ako ay matutuwa o malulungkot.

I felt violated pero bakit parang nagustuhan ko iyon? Kumpirmasyon ba iyon ng pagiging bakla ko?

Gamit ang tabo, nagsimula akong magbuhos ng tubig. Sunod-sunod. Tuluy-tuloy. Na para bang magagawa niyong linisin hindi lamang ang aking katawan kundi pati ang aking isip.

Bakit kailangang mangyari iyon?

Nagsimula akong magsabon.

Bakit ngayon pa?

Kahit balot na ako ng masaganang bula ay patuloy pa rin ako sa pagkuskos.

Bakit?

***

May mental baggage ako na ayaw ko sanang aminin na siyang dahilan ng pagpunta ko rito.

Buntis ang best friend ko at ako ang ama. Nangyari iyon nang hindi sinasadya. Sa isang overnight party, nalasing kami at nakalimot.

She’s keeping the baby, ang sabi niya. Gusto kong pangatawanan ang aking nagawa. Subalit sa nangyaring ito, naguguluhan ako.

Iyon ba talaga ang gusto ko? Iyon ba talaga ang magde-define sa kung ano ako? Mapagtatakpan ba niyon ang tunay na pagkatao ko? Mapagbabago ba ako? At higit sa lahat, magiging masaya ba ako?

Nagsimula akong magbanlaw na parang paghuhugas na rin sa konsensiya ko.

Lumabas ako ng banyo at naglakad nang hubo’t hubad sa bahay kahit na nakabukas pa ang mga bintana. Bakit ako mahihiya kung mayroon mang makakita? Ito ako, walang pagbabalatkayo, at gusto kong maging malaya.

Umihip ang hangin. Bahagya man akong nanginig, hindi ko hinayaang tagusin ako ng lamig.

Sa lapag ay muli kong namataan ang luray na donuts. Pinulot ko iyon, pinagpagan at kinain.

Sa malayo ay may sigaw akong naulinig.

“Cheese Donuttt!!! Monggo Donuttt!!!”

Sapat na iyon upang ako ay muling mag-init.

=== 

Be my guest. Ang blog na ito ay bukas sa mga nais magbahagi ng kanilang kuwento. Ipadala ang inyong akda sa: akosiarisblog@yahoo.com. 

8 comments:

Anonymous said...

OMG! Nilagnat ako! ^O^ Hahaha! Thank you Sir Aris. :)

-Patrice

Anonymous said...

ang guwapo naman ng author! :P

Aris said...

@patrice: ako ang dapat mag-thank you sa'yo. :)

@anonymous: at mabait pa. hehe! :)

Anonymous said...

hot!!!

Anonymous said...

ang galing! and i love your stories!

Aris said...

@anonymous: i agree. :)

@anonymous: thanks a lot. :)

Adventure said...

Nagka.high fever yata ako... wahahaha!... thanks aris and to the author. :)) WInk!

Anonymous said...

Galing Aris. I can see why u posted it on your blog. Your style of writing is kinda the same. Ang paghabi ninyo ng salaysay sa sariling nating wika ay napakaganda.